အဆံုးမသတ္ရေသးေသာအတိတ္ကိုတမ္းတၿခင္းကဗ်ာတပုဒ္
အတိတ္……….မြန္းက်ပ္ေနေသာစိတ္တို႔ကိုအိမ္အိုေဟာင္းတလံုးအတြင္းတြင္အၿပီးအပိုင္ထား
ရစ္ခဲ့ၿပီးေနာက္...
က်ေနာ္အသစ္ေဆာက္လိုက္ေသာတဲငယ္တလံုးအတြင္းတြင္စိတ္အသစ္တို႔ကိုႏွစ္ၿမႈပ္ၿပီးေန
လိုက္မိေပဧ။္။ က်ေနာ္ေနထိုင္ရာတဲငယ္အနီးတြင္ၿမက္ခင္းစိမ္းမ်ားႏွင့္စမ္းေခ်ာင္းငယ္ေလး
တခုရွိေနခဲ့သည္။ စိမ္းၿမေသာၿမက္ခင္းမ်ားကအသစ္ေမြးၿမဴခဲ့သည့္က်ေနာ့္စိတ္ကိုပိုၿပီးသစ္
လြင္ေစသလို စမ္းေခ်ာင္းငယ္ကေလးကလည္းက်ေနာ့္စိတ္အေဟာင္းမွန္သမွ်ကိုေရအလ်င္
ၿဖင့္စီးဆင္းေၿပာင္းလဲေစၿပီးစိတ္အသစ္တို႔ကိုေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်ေမြးဖြားရန္အားေပးခဲ့ေပဧ။္ ရင့္က်က္ၿပီဟုထင္ထားမိခဲ့ေသာစိတ္တို႔သည္ကား မရင့္က်က္ၾကေသးသည္မွာေတာ့အမွန္။
အသံမ်ားစြာတို႔ကိုနားေထာင္ႏူိင္စြမ္းမရွိေသးေသာ ထိုစိတ္ေၾကာင့္ပင္လူတို႔ဧ။္အသံမ်ားႏွင့္
ေဝးရာအရပ္မွာေနခဲ့ၿပီး သစ္ပင္မ်ား ၿမက္ခင္းစိမ္းမ်ား စမ္းေခ်ာင္းငယ္ကေလးမ်ားႏွင့္စကား
ေၿပာေနခဲ့သည္ကပင္ က်ေနာ့္စိတ္ေတြမရင့္က်က္ေသးေၾကာင္းကိုထင္ဟပ္ေပၚလြင္ေနေစ
သည္မဟုတ္ပါလား။ မည္သည့္အခ်ိန္ကာလက်မွ စိတ္ကိုရင့္က်က္ေအာင္ၿပဳလုပ္ႏူိင္မည္ကို
က်ေနာ္ရွာေဖြေနရေပဦးမည္။ ယခုခ်ိန္ထိေတာ့ေၿခဦးတည့္ရာေၿပးလႊားေနတတ္ေသာ စိတ္ဧ။္
အစိတ္အပိုင္းတခ်ိဳ႕ကိုလိုက္လံဖမ္းဆီးေနရဆဲၿဖစ္သည္။ ၾကည္လင္ေသာေရၿပင္ကိုေတြ႕လွ်င္
ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ေလ့ရွိေသာစိတ္တို႔က ေၿခာက္ေသြ႔ေသာမိုးသားမ်ားကိုၿမင္ရၿပန္လွ်င္ဝမ္းနည္း
သြားေလ့ရွိေနဆဲ။ ကြဲအက္အက္ဂီတသံစဥ္မ်ားၾကားတြင္မ်က္ရည္ဝဲတတ္သလို ရဲရဲေတာက္
ကာရန္မ်ားထဲတြင္လည္းတက္ၾကြေနေလ့ရွိေသာ က်ေနာ့္စိတ္တို႔ကို က်ေနာ္ခ်စ္ေနမိဆဲ။
တကယ္ေတာ့က်ေနာ့္ဘဝအစိတ္အပိုင္းမ်ားကဇာတ္ဆရာေစခိုင္းသမွ်ကၿပေနရသည့္ပံုစံခြက္
ထဲကဘဝမ်ိဳးမဟုတ္ခဲ့ပါ။ မိမိစိတ္တိုင္းက်လမ္းကိုေရြးရင္းၿမက္ခင္းၿပင္မ်ားအလြန္ၿမင့္မားလွ
ေသာေတာင္မ်ား ေနေၿပာက္ပင္မရွိေသာေတာမ်ားတြင္ေနခဲ့ၿခင္းကပင္လွ်င္ ရွင္သန္ေနဆဲစိတ္
တို႔ဧ။္အစိတ္အပိုင္းတခုၿဖစ္သည္ဆိုလွ်င္လည္းမမွားပါ။အမွားေေတြရဲ့ဆန္႔က်င္ဖက္အရပ္မွာ
ဘာေေတြရွိေနသလဲဆိုတဲ့က်ေနာ့္ရဲ့သိလိုမႈစိတ္ကပင္လွ်င္က်ေနာ့္ကိုၿမက္ခင္းၿပင္မ်ားႏွင့္ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ေစခဲ့ဧ။္ စမ္းေခ်ာင္းငယ္မ်ား သစ္ပင္ေတာအုပ္မ်ားႏွင့္မိတ္ေဆြၿဖစ္ေစခဲ့ဧ။္
မေဝးေသးေသာအတိတ္…………..
ေလာေလာလတ္လတ္အခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္အိမ္အိုေဟာင္းတလံုးကိုစြန္႔ခြာခဲ့သည္မွာ ကာလအေတာ္ၾကာၿမင့္ခဲ့ေလၿပီ။ မထင္မွတ္တဲ့ေန႔တေန႔မွာဘဲတဲငယ္ကေလးႏွင့္လည္းခြဲခြာခဲ့ရေပသည္။
ထိုအခိုက္အတန္႔မွာဘဲ စိတ္ရဲ့ေလာင္စာဆီမ်ားခမ္းေၿခာက္သြားသကဲ့သို႔ က်ေနာ္ခံစားမိခဲ့ရဧ။္
ထို႔အခိုက္အတန္႔မွစၿပီး က်ေနာ့္ဘဝကိုပံုစံခြက္ထဲေလာင္းထည့္ခံရသလိုခံစားခဲ့ရသည္မွာယ
ေန႔ထိတိုင္ပင္ၿဖစ္ဧ။္ တကယ္ေတာ့ဘဝဆိုတာ ကိုယ္ေစခိုင္းရာအတိုင္းၿဖစ္ေလ့ၿဖစ္ထရွိတဲ့အ
ရာမ်ိဳးမွမဟုတ္ဘဲ။ တခါတရံမွာလြဲေခ်ာ္မႈေတြရွိသလို တခါတရံက်ၿပန္ေတာ့လည္းအံကိုက္ေန
တတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္လား။ အခုေတာ့လည္း ၿမိဳ႕ၿပလမ္းေတြထဲမွာ အသားမက်ၿခင္းမ်ားနဲ႔အတူ
ေနသားက်ေနရတဲ့က်ေနာ္ ေဝးခဲ့တဲ့ေနရာေဟာင္းေတြနဲ႔အတိတ္ေတြကိုၿပန္မရႏူိင္ေတာ့မွန္း
သိေနပါလ်က္နဲ႔ စိတ္ရဲ့ေခၚေဆာင္ရာေနာက္ကိုတိုက္ဆိုင္မႈမ်ားနဲ႔အတူ တခါတရံမ်ားစြာလိုက္
ပါခဲ့ဖူးခဲ့ၿပီ။ ရာသီမ်ားစြာေၿပာင္းလဲခဲ့ေသာ္လည္း မေၿပာင္းလဲႏူိင္ေသးတဲ့က်ေနာ့္အိပ္မက္ထဲမွာ
ေတာ့အခိုင္အမာေဆာက္တည္ထားခဲ့တဲ့ၿမက္ခင္းစိမ္းနဲ႔တဲငယ္ေလးတလံုးရွိေနဆဲပင္ၿဖစ္ဧ။္
တဲငယ္ကေလးႏွင့္အနီးပတ္ဝန္းက်င္မွၿမတ္ခင္းစိမ္းမ်ား စမ္းေခ်ာင္းေလးရယ္
ေတာအုပ္ၾကီးရယ္ ေတာင္တန္းၿမင့္ၿမင့္ေတြရယ္ကိုေတာ့ လြြမ္းၿမဲလြမ္းဆဲ…..။
ယေန႔မ်က္ေမွာက္ကာလ…………
လြမ္းၿမဲ လြမ္းဆဲ
အေဝးကေတာင္တန္း
ၿပီးေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းငယ္
ၿမက္ပင္ပ်ိဳစိမ္းႏြယ္ယိမ္းကေနတဲ့
ငါ့ရဲ့တဲငယ္ငယ္ဝန္းက်င္တခို
ဟိုးအရင္ကလိုေန႔မ်ား…..
အခုေတာ့
ၿမိဳ႕ၿပလမ္းထဲမွာ
ေလကိုေတာင္
အခြန္မေပးရင္ ဝဝမရႈရ
သက္ၿပင္းအခါခါခ်ရင္း
လကုန္တိုင္း
စာရင္းရွင္းရ
ဝင္သမွ်ထြက္ မငတ္ရုံတမယ္။
ကြယ္..ဒီလိုနဲ႔ဘဲ တမိုးခ်ဳပ္
အရုပ္ၾကိဳးၿပတ္ေနဝင္ခ်ိၽန္မွာ
တေန႔တာရဲ့ဒီေရအရွိန္ေတြေလ်ာ့ခ်ဖို႔
ကြန္ၿပဴတာေပါ့ေပါ့တလံုးေပါင္ေပၚတင္ရင္း
ၿမက္ခင္းစိမ္းနဲ႔တဲငယ္ေလးဆီကိုလြမ္းၾကည့္
စိတ္အသိထဲမွာေတာ့
ဆက္ရန္မ်ားစြာက်န္ရွိေနေသာ…….
ေဆာင္းယြန္းလ