Sunday, January 27, 2008


ရီေဝေဝၿမိဳ႕ေလးေပၚက ေကာင္မေလးဖတ္ဖို႔…
ငါက…..
အိပ္မက္ေတြကိုေရာင္းကုန္လိုထမ္းပိုးရင္း
အဲဒီမိုင္တိုင္ေတြကိုၿဖတ္ခဲ့တာပါ
ေကာင္မေလးေရ…
မင္းကေတာ့
င့ါညေနေတြကိုအၿပီးစုတ္ၿဖဲသြား
ေလွ်ာ့ေစ်းခ်မထားခဲ့တဲ့ င့ါရဲ့အိပ္မက္
ဝိုင္တခြက္ေလာက္ေတာင္တန္ဖိုးမရွိေတာ့ဘူးလား…

အရက္ခြက္ထဲမွာ မင္းထည့္ေသာက္တတ္တဲ့
ငါ့ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ေတြရဲ့ေသြး
ဇိမ္ခံအရာဝတၴဳေတြမွာ ေပ်ာ္ဝင္သြားတဲ့
မင္းရဲ့ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ့စကား
ဗီသိုဗင္ရဲ့ ဂမၻီရေတးသြားကို.ငါနားမလည္ႏူိင္ခဲ့သလိုမ်ိဳး
ငါ့ဦးေႏွာက္ကို ေသြးေရခ်ိန္တိုးေစခဲ့….

တလက္ကိုင္ တပတ္ရစ္ကုန္သည္ေတြက
သူတို႔အတၲေတြနဲ႔ မင္းကိုဝယ္ယူေတာ့
မင္းကေခါင္းေမာ့့ရင္း
နာက်င္ၿခင္းေၿပာင္းဝေရွ႕တခါမွ် ခရီးမသြားဖူးတဲ့
မင္းရဲ့ရင္ကို္ေကာ့ရင္း
တခ်ိန္က ငါတို႔ခ်စ္ၿခင္းေတြကိုလြယ္လြယ္နဲ႔ေမ့လိုက္
တကယ္ေတာ့ မင္းမမိုက္ပါဘူး
ငါသာမိုက္ခဲ့တာပါ
ငါ့ရဲ့..ကြဲကြဲရွရွ ရင္ကိုဖြင့္ရင္း….

မင္းခၽြတ္ခ်လိုက္တဲ့အေဟာင္းထည္
ဒီအေဟာင္းထည္မွာ အေရာင္မရွိ
ပကတိအၿဖဴ
မင္းခ်စ္တဲ့အသစ္
အဲဒီမွာစုတ္ခ်က္ၾကမ္းေတြနဲ႔ညစ္ပတ္
ငါ့မွာသာစုပ္တသပ္သပ္
မင္းရဲ့လုပ္ဇာတ္ေတြေၾကာင့္…

ပေရာ့ဂ်က္ေပတံကိုသံုးရင္း
မင္းတိုင္းတာတဲ့ပန္းတခင္းရဲ့အလ်ားအနံ
အဲဒါ ငါတို႔ရဲ့မနက္ၿဖန္ေတြကြ ေကာင္မေလးရ
ဟိုယခင္ၿမက္ခင္းစိမ္းေတြက
ခ်ိဳၿမေနတာကိုေရာ မင္းေမ့ေလေရာ့သလား….

ရီေဝေဝၿမိဳ႕ေလးေပၚက ေကာင္မေလးေရ
မင္းအပ်င္းေၿပဖို႔အတြက္
ငွက္ေတြက အေတာင္မေညာင္းစတမ္း
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၿပေနၾကရ
မင္းကေတာ့ အစာဝဖို႔တြက္
ရင္ခုန္သံေတြကို စက္တပ္ရင္းခံစား
ကိုငွက္ရဲ့ အေမ့အိမ္သီခ်င္းေတာင္
အႏွစ္ ၂၀ ဓာတ္ၿပားေဟာင္းၿဖစ္သြားခဲ့..

ေန႔ဖို႔ညစာခ်န္ထားတတ္တဲ့
မင္းရဲ့ ၂၁ရာစု ေခတ္ေရွ႕ေၿပးအခ်စ္
အလုပ္လြန္လို႔ ကၽြန္မၿဖစ္ပါဘူး
ေကာင္မေလးရယ္.
တကယ္တမ္းက်ေတာ့
မင္းရဲ့ေဖာက္သည္ ကုန္သည္ေတြဆိုတာက
အစ္ရႈးက်မွ အၿမတ္ရတာမဟုတ္လား
မင္းအပါးခစားေနတဲ့
ကိုယ္ရံေတာ္ေတြဆိုတာကလည္း
ေသြးထဲမွာ ၿဖဴနီၿပာ တကြက္စီ
ရဲရဲနီတာဆိုလို႔ စကားလံုးေတြနဲ႔
ႏွစ္ခ်ိဳ႕စာမ်က္ႏွာ….

ငါ့စာရြက္ၿပာေပၚမွာ
ခုထိဗလာပါ ေကာင္မေလးေရ
ေလးၿဖဴနဲ႔ မ်ိဳးၾကီးရဲ့ အိမ္ကိုၿပန္ခဲ့ေတာ့သီခ်င္း
ႏွလံုးသားထဲ စီးဆင္းတဲ့အခါ
နာတယ္ ရင္ထဲ
ၿပီးေတာ့ မ်က္ရည္ဝဲ
မင္းကိုလည္းခံစားၾကည့္ေစခ်င္
ဒါ င့ါရင္ထဲက ဆႏၵမွန္
ပိုေကာင္းမယ့္ မနက္ၿဖန္ေတြအတြက္….




7 comments:

မွ်ားျပာ said...

ကြ်န္ေတာ္အရင္ဖတ္သြားတယ္ အစ္ကိုေရ .. ေကာင္မေလးဖတ္ မဖတ္ရေသးေတာ့ မသိဘူး ..။

Kaung Kin Ko said...

ေလွ်ာ့ေစ်းခ်မထားခဲ့တဲ့ င့ါရဲ့အိပ္မက္
ဝိုင္တခြက္ေလာက္ေတာင္တန္ဖိုးမရွိေတာ့ဘူးလား…

အရက္ခြက္ထဲမွာ မင္းထည့္ေသာက္တတ္တဲ့
ငါ့ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ေတြရဲ့ေသြး
ဇိမ္ခံအရာဝတၴဳေတြမွာ ေပ်ာ္ဝင္သြားတဲ့
မင္းရဲ့ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ့စကား
ဗီသိုဗင္ရဲ့ ဂမၻီရေတးသြားကို.ငါနားမလည္ႏူိင္ခဲ့သလိုမ်ိဳး
ငါ့ဦးေႏွာက္ကို ေသြးေရခ်ိန္တိုးေစခဲ့….

ပေရာ့ဂ်က္ေပတံကိုသံုးရင္း
မင္းတိုင္းတာတဲ့ပန္းတခင္းရဲ့အလ်ားအနံ
အဲဒါ ငါတို႔ရဲ့မနက္ၿဖန္ေတြကြ ေကာင္မေလးရ
ဟိုယခင္ၿမက္ခင္းစိမ္းေတြက
ခ်ိဳၿမေနတာကိုေရာ မင္းေမ့ေလေရာ့သလား….

စာသားေတြ ရင္ထဲထိတယ္ဗ်ာ။

Nyein Chan Aung said...

အရက္ခြက္ထဲမွာ မင္းထည့္ေသာက္တတ္တဲ့
ငါ့ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ေတြရဲ့ေသြး
ဇိမ္ခံအရာဝတၴဳေတြမွာ ေပ်ာ္ဝင္သြားတဲ့
မင္းရဲ့ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ့စကား
ဗီသိုဗင္ရဲ့ ဂမၻီရေတးသြားကို.ငါနားမလည္ႏူိင္ခဲ့သလိုမ်ိဳး
ငါ့ဦးေႏွာက္ကို ေသြးေရခ်ိန္တိုးေစခဲ့….

တလက္ကိုင္ တပတ္ရစ္ကုန္သည္ေတြက
သူတို႔အတၲေတြနဲ႔ မင္းကိုဝယ္ယူေတာ့
မင္းကေခါင္းေမာ့့ရင္း
နာက်င္ၿခင္းေၿပာင္းဝေရွ႕တခါမွ် ခရီးမသြားဖူးတဲ့
မင္းရဲ့ရင္ကို္ေကာ့ရင္း
တခ်ိန္က ငါတို႔ခ်စ္ၿခင္းေတြကိုလြယ္လြယ္နဲ႔ေမ့လိုက္
တကယ္ေတာ့ မင္းမမိုက္ပါဘူး
ငါသာမိုက္ခဲ့တာပါ
ငါ့ရဲ့..ကြဲကြဲရွရွ ရင္ကိုဖြင့္ရင္း….

မင္းခၽြတ္ခ်လိုက္တဲ့အေဟာင္းထည္
ဒီအေဟာင္းထည္မွာ အေရာင္မရွိ
ပကတိအၿဖဴ
မင္းခ်စ္တဲ့အသစ္
အဲဒီမွာစုတ္ခ်က္ၾကမ္းေတြနဲ႔ညစ္ပတ္
ငါ့မွာသာစုပ္တသပ္သပ္
မင္းရဲ့လုပ္ဇာတ္ေတြေၾကာင့္…

ပေရာ့ဂ်က္ေပတံကိုသံုးရင္း
မင္းတိုင္းတာတဲ့ပန္းတခင္းရဲ့အလ်ားအနံ
အဲဒါ ငါတို႔ရဲ့မနက္ၿဖန္ေတြကြ ေကာင္မေလးရ
ဟိုယခင္ၿမက္ခင္းစိမ္းေတြက
ခ်ိဳၿမေနတာကိုေရာ မင္းေမ့ေလေရာ့သလား….

ရီေဝေဝၿမိဳ႕ေလးေပၚက ေကာင္မေလးေရ
မင္းအပ်င္းေၿပဖို႔အတြက္
ငွက္ေတြက အေတာင္မေညာင္းစတမ္း
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၿပေနၾကရ
မင္းကေတာ့ အစာဝဖို႔တြက္
ရင္ခုန္သံေတြကို စက္တပ္ရင္းခံစား
ကိုငွက္ရဲ့ အေမ့အိမ္သီခ်င္းေတာင္
အႏွစ္ ၂၀ ဓာတ္ၿပားေဟာင္းၿဖစ္သြားခဲ့..

ေန႔ဖို႔ညစာခ်န္ထားတတ္တဲ့
မင္းရဲ့ ၂၁ရာစု ေခတ္ေရွ႕ေၿပးအခ်စ္
အလုပ္လြန္လို႔ ကၽြန္မၿဖစ္ပါဘူး
ေကာင္မေလးရယ္.
တကယ္တမ္းက်ေတာ့
မင္းရဲ့ေဖာက္သည္ ကုန္သည္ေတြဆိုတာက
အစ္ရႈးက်မွ အၿမတ္ရတာမဟုတ္လား
မင္းအပါးခစားေနတဲ့
ကိုယ္ရံေတာ္ေတြဆိုတာကလည္း
ေသြးထဲမွာ ၿဖဴနီၿပာ တကြက္စီ
ရဲရဲနီတာဆိုလို႔ စကားလံုးေတြနဲ႔
ႏွစ္ခ်ိဳ႕စာမ်က္ႏွာ….

ငါ့စာရြက္ၿပာေပၚမွာ
ခုထိဗလာပါ ေကာင္မေလးေရ
ေလးၿဖဴနဲ႔ မ်ိဳးၾကီးရဲ့ အိမ္ကိုၿပန္ခဲ့ေတာ့သီခ်င္း
ႏွလံုးသားထဲ စီးဆင္းတဲ့အခါ
နာတယ္ ရင္ထဲ
ၿပီးေတာ့ မ်က္ရည္ဝဲ
မင္းကိုလည္းခံစားၾကည့္ေစခ်င္
ဒါ င့ါရင္ထဲက ဆႏၵမွန္
ပိုေကာင္းမယ့္ မနက္ၿဖန္ေတြအတြက္….

အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ ကိုေဆာင္း..။ ထိတယ္။ ေနာက္ကို ဒါမ်ိဳးေတြလည္းေရးပါဗ်။ အခ်စ္ကဗ်ာ ျပင္းျပင္းေလးေတြဖတ္ခ်င္တယ္။ ရီေ၀ေ၀ၿမိဳ႔က ယူအက္စ္မွာပဲလားဗ်။

Pinkgold said...

ကိုၾကီးေဆာင္းလည္း ခ်စ္တတ္တယ္
ကိုၾကီးေဆာင္းလည္း လြမ္းတတ္တယ္
ကိုေၾကီးေဆာင္းလည္း ခံစားတတ္တယ္
ဟြန္း ဟြန္း ကိုၾကီးေဆာင္းကိုမ်ား ဘာထင္ေနၾကလဲကြ ေဟ

Smilemay said...

ပေရာ့ဂ်က္ေပတံကိုသံုးရင္း
မင္းတိုင္းတာတဲ့ပန္းတခင္းရဲ့အလ်ားအနံ
အဲဒါ ငါတို႔ရဲ့မနက္ၿဖန္ေတြကြ ေကာင္မေလးရ

ရီေဝေဝၿမိဳ႕ေလးေပၚက ေကာင္မေလးေရ
မင္းအပ်င္းေၿပဖို႔အတြက္
ငွက္ေတြက အေတာင္မေညာင္းစတမ္း
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၿပေနၾကရ
မင္းကေတာ့ အစာဝဖို႔တြက္
ရင္ခုန္သံေတြကို စက္တပ္ရင္းခံစား
ကိုငွက္ရဲ့ အေမ့အိမ္သီခ်င္းေတာင္
အႏွစ္ ၂၀ ဓာတ္ၿပားေဟာင္းၿဖစ္သြားခဲ့.

ဒီႏွစ္ပိုဒ္ကို အရမ္းႀကိဳက္တယ္

ႏွင္းပြင့္ျဖဴ said...

၇ီေ၀ေ၀ျမိဳ.က ေကာင္မေလး ဆိုေတာ့
ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိ ေယာင္ေယာင္ျဖစ္သြားတယ္.. ဟီးဟီး..
ကဗ်ာေလးက ေကာင္းတယ္ဗ်ာ
နာမည္မတပ္တ့ဲ ေကာင္မေလးပါတယ္ဆုိေတာ့ ပိုလုိ႔ေတာင္ ေကာင္းဗ်.. ဟတ္ဟတ္..

Mintasay said...

ေကာင္မေလးေတာ့ ရီေ၀မေ၀မသိဘူး
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အၿပီေႄကြသြားၿပီ..အကို႔ကဗ်ာကို