”မိစ ၦာထိုးစစ္ႏွင့္ကေယာင္ကတမ္းသင္းကြဲတေကာင္”
လာ..လိုက္ခဲ့..
တရြတ္တိုက္ဆြဲေခၚလာတယ္
ဖုန္ဆိုးေျမေတြ တေလွ်ာက္
ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေတြ တေလ်ွာက္
မ်က္ရည္စီးေၾကာင္း တေလွ်ာက္
မ
ရုန္း
နဲ ့။

မ်က္ႏွာကို ဂုန္နီအိတ္နဲ ့စြတ္လိုက္တယ္
လက္ကို ေနာက္ျပန္ သစ္ပင္မွာ ကပ္ခ်ည္လိုက္တယ္
ပါးကြက္သားေတြ အသင့္ပဲ။

မသတ္ပါနဲ ့
က်ဳပ္ကို မသတ္ၾကပါနဲ ့
က်ဳပ္ေခါင္းၾကီးကို အဲဒီလို ေပါက္တူးရိုးနဲ ့ ဖေနာင့္နဲ ့
၀ါးဆစ္ပိတ္နဲ ့ ရိုက္..ရိုက္..ျပီး မသတ္ၾကပါနဲ ့။

အို…ၾကည့္လိုက္ပါအံုးဗ်ာ
ခင္ဗ်ားတို ့ ထိုးခြဲလိုက္လို ့ထြက္လာတဲ့
အူေခြမ်ားနဲ ့ အသဲႏွလံုးတစံု
က်ဳပ္ျမင္ေနရတယ္
က်ဳပ္ျမင္ေနရတယ္။

အေမေရ
ျပည္သူ လူထုၾကီးေရ..
စီးပြားေရးပိတ္စို ့မႈကို ဖြင့္ေပးဖို ့သေဘာမတူႏိုင္ဘူး
၂၀၁၀ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ မ၀င္ႏိုင္ဘူး
လက္ပါးေစ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး
ေနာက္ျမီးဆြဲ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
ဒူးမေထာက္ဘူး
လက္နက္ခ် အညံ့မခံႏိုင္ဘူး။
က်ဳပ္ကို သတ္ေနၾကတာလား… ..။

ေနစမ္းပါအံုးဗ်ာ။

သမီးေလး နန္းခမ္းျမန္မာမိုးေရ..
အေဖ့ရဲ ့သမီးေလးေရ… ..
ေရာ ့..ဒီမွာ၊ အေဖ့ရဲ ့အလံ
ေဟာဟို.. ေရွ ့..မႈန္ပ်ပ် ျမင္ေနရတာ
ဒီမိုကေရစီ ေတာင္ထိပ္၊ လြတ္လပ္ျခင္းေတာင္ထိပ္ေပါ့
သြား… ..
ဒီ.. မ်ဳိးဆက္ကို ျမန္ျမန္သြားစိုက္လိုက္။

မိုးျမင့္ေအာင္