”စာအမွတ္ ၂၃”

ၿပန္လာခဲ့မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပးခဲ့ၿပီး
ညၾကီးမင္းၾကီးထဲ ေရးၾကီးသုတ္ပ်ာ ခင္ဗ်ားတေယာက္တည္းေပ်ာက္သြားခဲ့လိုက္တာ
ေဟာဒီမွာ ခင္ဗ်ားပစ္ခ်ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကာလေတြကို
အမွတ္တရအၿဖစ္ က်ေနာ္သိမ္းထားရစ္ခဲ့တာေလ
ခင္ဗ်ားထြက္သြားၿပီး တလေလာက္အၾကာမွာ ၾကားရတဲ့သတင္းက
အဲဒီတုန္းက ခင္ဗ်ားမွာပါသြားတာဆိုလို႔ အဝတ္တထည္ကိုယ္တခုရယ္
မွတ္ပံုတင္တခ်ပ္ ငါးက်ပ္တန္တရြက္နဲ႔ ခင္ဗ်ားေကာင္မေလးေပးထားတဲ့ စာတေစာင္
ခင္ဗ်ားနဲ႔ စိတ္တူကိုယ္တူပါသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာႏွစ္ေယာက္ရယ္
ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္က အကိုၾကီးတေယာက္
ခင္ဗ်ားတို႔မွာ ေငြပိုေငြလွ်ံမပါလို႔ သေဘာၤေပၚမွာပါလာတဲ့
ၾကက္ၿခင္းထဲက ၾကက္ဥေတြကိုေဖာက္ေသာက္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာကိုလည္း ၿပန္ၾကားရတယ္
ခင္ဗ်ားထြက္သြားၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာ ခင္ဗ်ားအေမအရူးတပိုင္းၿဖစ္သြားခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ားအေဖလည္း က်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းဘူး
ရင္ခြဲရုံနဲ႔ ရဲစခန္းေတြဟာ ခင္ဗ်ားအေမသြားတတ္တဲ့ လမ္းေတြၿဖစ္လာတယ္
ေဗဒင္နဲ႔အၾကားအၿမင္ေဟာခန္းေတြဟာလည္း ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ ဝင္ေငြပိုေကာင္းလာတယ္
ေလွာင္အိမ္ထဲက ငွက္ကေလးတခ်ိဳ႕လည္း ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ လြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းခြင့္ရသြားခဲ့ၾကတယ္
ဘီဘီစီ ဗြီအိုေအ သတင္းေတြကို ခင္ဗ်ားအေဖနဲ႔အေမ အရင္ကထက္ပိုၿပီး နားေထာင္တတ္လာတယ္
ထိုင္း ၿမန္မာနယ္စပ္နဲ႔ အိႏၵိယ ၿမန္မာနယ္စပ္အေၾကာင္းကို အရင္ကထက္ပိုၿပီး စိတ္ဝင္စားလာၾကတယ္
ခင္ဗ်ားကေတာ့ ေနႏုိင္လိုက္တာ စာတေစာင္ေရးေဖာ္မရခဲ့ဘူး ဖုန္းတေကာလ္ေခၚေဖာ္မရခဲ့ဘူး
ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားလည္း ခင္ဗ်ားအိမ္ကိုလြမ္းေနရွာမွာေပါ့လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္ေလ
ခင္ဗ်ားထြက္သြားခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကာလေတြမွာ ခင္ဗ်ားညီအရင္းေခါက္ေခါက္ႏွစ္ေယာက္ ဆံုးသြားခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ားညီမေလးက ေလးဘက္နာၿဖစ္ေနရွာတယ္
ခင္ဗ်ားညီအငယ္ဆံုးက မုန္႔ဖိုးကိုလက္ၿဖန္႔ေတာင္းတာနဲ႔ ေက်ာင္းတတ္ရုံကလြဲၿပီး ဘာမွမတတ္ေသးဘူး
ခင္ဗ်ားအိမ္ကထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္တုန္းက အဲဒီေကာင္ဟာ ငါးႏွစ္သားေလာက္ရွိေသးတာေလ
ခင္ဗ်ားအေဖနဲ႔အေမလည္း သက္ၾကီးပင္စင္ေတြရလို႔ အရြယ္ေတြေတာ္ေတာ္က်သြားခဲ့တယ္
ခင္ဗ်ားတို႔ မိသားစုလည္း တၿခားတၿခားေသာမိသားစုေတြလိုပါပဲ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္မရွိၾကဘူး
ခင္ဗ်ားအေမဆို အိမ္ခန္းဆီးအကြယ္မွာ သူ႔မ်က္ရည္ေတြကိုသိမ္းေဖ်ာက္ထားရတာ ခဏခဏဆိုပဲ
အခုေနာက္ပိုင္း လိုင္းေကာင္းရင္ ၆လတခါေလာက္ၿဖစ္ၿဖစ္ ေရွာင္တခင္ဝင္လာတတ္တဲ့
ခင္ဗ်ားဆီက မိနစ္၂၀ေလာက္ဖုန္းေကာလ္ကို အေမာတေကာေမွ်ာ္ေနတတ္တယ္လို႔ၾကားရတယ္
ခင္ဗ်ားအေမက ခင္ဗ်ားဆီက အေမရိကန္ေဒၚလာေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး
ခင္ဗ်ားရဲ့ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းနဲ႔ သူ႔ေၿမးေတြရဲ့အသံကိုနားေထာင္ေနရရင္ ေက်နပ္ေနသူပါ
ဒါနဲ႔ စကားမစပ္.... ဒီစာကိုေရးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ မီးပ်က္ေနတယ္
အင္တာနက္က လိုင္းခဏခဏက်တယ္ ဖုန္းလိုင္းေတြကလည္း အရင္အတိုင္းပဲ
အရင္အတုိင္းေတြလည္း အရင္အတိုင္းပဲ
ေထာင္ေတြလည္းၾကပ္တယ္ ဘတ္စ္ကားေတြလည္းၾကပ္တယ္
စီးပြားေရးၾကပ္တယ္ စားဝတ္ေနေရးၿပတ္တယ္ က်န္းမာေရးငတ္တယ္ ပညာေရးငတ္တယ္
အစစအရာရာ ၿပတ္တခါငတ္တလွည့္ဆိုေတာ့ လူမႈေရးေတြလည္းပ်က္တယ္
စစ္ေရးနဲ႔ ေငြေၾကးကေတာ့ အရင္ကထက္ပိုၿပီးေဖာင္းပြလာတယ္
ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ခပ္ၿမန္ၿမန္ေရွာႏုိင္တဲ့ အရက္ေတြလည္း အရင္ကထက္ေပါလာတယ္
လူေတြရဲ့ အေရာင္အေသြးနဲ႔အေတြးအေခၚေတြက
သီခ်င္းသံုးပုဒ္ဆိုရင္ အဝတ္သံုးစံုလဲတဲ့ အဆိုေတာ္ႏႈတ္ခမ္းနီမေလးေတြလို ပလူးပလဲၿဖစ္ကုန္ၾကၿပီ
အာရပ္လႈိင္းမစီးရပဲ တတိယလႈိင္းနဲ႔လွီးခြဲခံေနသူေတြလည္းမ်ားလာတယ္
ေၿပာရင္းဆိုရင္း စာလည္းေတာ္ေတာ္ရွည္သြားၿပီ
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ က်ေနာ္မွာခ်င္တာေလးတခ်ိဳ႕ကို သီးခံၿပီးဖတ္ေပးပါ
ၿပီးရင္ အဲဒီက်ေနာ္မွာတဲ့ ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ကို မွတ္မွတ္ရရပို႔ေပးလိုက္ပါ
က်ေနာ္မွာခ်င္တာက ခင္ဗ်ားတို႔ဆီက ေဂ်ာ္နီေဝါ့လ္ကားမဟုတ္ဘူး ဇစ္ပိုမဟုတ္ဘူး မာလ္ဘိုလ္ရုိလ္မဟုတ္ဘူး
ခင္ဗ်ားတို႔ဆီက အိုင္ဖုန္းနဲ႔ အိုင္ေပါ့တ္လည္းမလိုဘူး ဂ်ယ္လီနဲ႔ ရွယ္လ္ဗြီလည္းမလိုဘူး
ခင္ဗ်ားေရာက္ေနတဲ့ေနရာကေန ခင္ဗ်ားသံုးေနက် ဒီမိုကေရစီကို က်ေနာ့္ဆီနဲနဲေလာက္မွ်ေပးလိုက္ပါ
ခင္ဗ်ားဘာသာ ပါကင္ပဲထုပ္ထုပ္ ပလာစတာနဲ႔ပဲအုပ္အုပ္ ဒီမိုကေရစီလက္တဆုပ္စာေလာက္ေပါ့ဗ်ာ
ေဟာဒီမွာ က်ေနာ္က ဒီမိုကေရစီကိုဆာေလာင္ငတ္မြတ္ လြတ္လပ္မႈကိုရူးသြပ္ေနရတာဆိုေတာ့
ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ဆီကို အၿပီးၿပန္လာတဲ့ေန႔က်မွ
ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ေနာ္ ဒီမိုကေရစီဘုရားအတူတူဖူးၿပီး ဒီမိုကေရစီလိပ္ဥေတြလည္းတူးၾကတာေပါ့.....။ ။