Saturday, February 23, 2008

”သို႔…အေမ…အတြက္….သား၏ေပးစာ….ကဗ်ာ”
ႏြမ္းနယ္တဲ့မ်က္ရည္စေတြ
အေမ့မ်က္ႏွာမွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေၾကြခဲ့ဖူးၿပီ
အပူရွိန္ၿပင္းတဲ့ၿငီးသံၿငဴသံေတြ
အေမ့အိမ္နံရံ ေခါင္မိုးနဲ႔ ၾကမ္းခင္း ေနရာအႏွံ႔လွ်ံက်ခဲ့ဖူးၿပီ
ေၿခာက္ေသြ႔တဲ့ေန႔ရက္ေတြ
အေမ့စာမ်က္ႏွာမွာေပ်ာ္ဝင္နစ္ၿမဳပ္ခဲ့ဖူးၿပီ
ရမ္းကားတဲ့နတ္ဆိုးေတြက
အေမ့ကမၻာေၿမကိုအဓမၼဓားမိုးခဲ့ရင္း
အေမ့ေသြးၿဖစ္တဲ့ ေမြးခ်င္းေတြရဲ့အနာဂတ္ေတြကို
သူတုိ႔အတၱေတြအတြက္ အၿမစ္ကေနလွဲၿဖိဳခဲ့ၾကဖူးၿပီ…..

အေမ့ကမၻာကိုပိုင္စိုးသူေတြကဘဲ
အေမ့ကိုအပိ်ဳရည္ဖ်က္
အေမ့ကမၻာကိုပိုင္စိုးသူေတြကဘဲ
အေမ့အသက္ဇီဝိန္ကိုေၿခြ
ဧရာဝတီလည္းငိုေနခဲ့ရ
သံလြင္မွာဆိုလည္း ေသြးေတြစီးက်မနဲ
ေဒါနဆိုတာကေတာ့ အၿမဲယမ္းေငြ႔ေဝ
ဧရိယာစတုရန္းမိုင္ေပါင္းႏွစ္သိန္းေၿခာက္ေသာင္းေက်ာ္ထဲ
အေမ့သားသမီးေတြလည္း ေသသူေသေပ်ာက္သူေပ်ာက္
အေဝးေရာက္ေနသူေတြလည္းမေပ်ာ္ႏူိင္
ေခတ္ဆိုးရဲ့ညမနက္ေတြကို လက္ပစ္ကူးရင္း
ေသာကၿမစ္အစင္းရာေထာင္ကိုၿဖတ္ေနၾကရ….

တကယ္ေတာ့…အေမ
အေမ့သားသမီးေတြပိုင္ဆိုင္ရမယ့္ဘဝဆိုတာ
အေမ့ကမၻာတစ္ဖက္ၿခမ္းက အမ်ားသူငါေတြလိုမ်ိဳး
ကိုယ့္ေၿမၾကီးကိုယ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္နမ္းရႈိက္ခြင့္
ကိုယ့္သဘာဝကိုယ္မက္မက္ေမာေမာေဆာက္ယူပိုင္ခြင့္
ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ကိုယ္တရႈိက္မက္မက္ဆက္ဆံပိုင္ခြင့္
ကိုယ့္ခ်စ္သူနဲ႔ကိုယ္တစ္အိုးတစ္အိမ္ထူေထာင္ပိုင္ခြင့္
ကိုယ့္မိဘကိုယ္အနီးကပ္ဦးခ်ကန္ေတာ့ခြင့္
ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ထိမ္းေက်ာင္းပိုင္ခြင့္..အစရွိတဲ့အခြင့္ေတြပါ…
အေနာက္ႏူိင္ငံက ကေလးေတြဆိုရင္
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးပိုင္ခြင့္ကိုယ္စီကိုယ္ငွနဲ႔
သူတို႔ရဲ့ဘဝေတြကိုသူတို႔ကိုယ္တိုင္တည္ေဆာက္
ေၾကာက္စိတ္စိုးစဥ္းမွ်မရွိ
သိခ်င္တတ္ခ်င္သမွ်ကိုစူးစမ္းပုိင္ခြင့္ရွိၾက….

သူတို႔ိုကေလးေတြက
ေဒၚလာသန္းခ်ီတန္တဲ့ ဆုေတြေမွ်ာ္မွန္းရင္း
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ၾကိဳးစားထုတ္လုပ္တဲ့အခါ
က်ေနာ္တို႔ကေလးေတြက
ေထာင္ ၇ႏွစ္နဲ႔အႏွစ္၂၀ေမွ်ာ္မွန္းရင္းသီခ်င္းေရးၾကရ
သူတို႔ကေလးေတြက
ေဒၚလာသန္းခ်ီတန္တဲ့ ေရႊေရာင္အိပ္မက္ကဗ်ာေတြေရးတဲ့အခါ
က်ေနာ္တို႔ကေလးေတြက
မေသခ်ာတဲ့အနာဂတ္ေတြအေၾကာင္း
အံေတြၾကိတ္ခ်လိုက္ရရင္း သက္ၿပင္းေမာေတြၿဖစ္သြားရတဲ့အေၾကာင္း
အေရးမတတ္ရင္ အခန္းက်ဥ္းထဲမွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေအာင္းေနရႏူိင္တဲ့
ေခတ္ရဲ့အေၾကာင္း ကဗ်ာေတြေရးဖြဲ႔ေနၾကရ
သူတို႔ကေလးေတြက
အေတြးအေခၚတစ္ခုကို ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာေမွ်ာ္မွန္းရင္း
စံနစ္တက်ၿဖန္႔ခင္းၿပေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ
က်ေနာ္တုိ႔ကေလးေတြက
အစာေရစာငတ္ၿပတ္ရင္း
လမ္းတကာေလွ်ာက္လို႔ ေစ်းေတာင္းရြက္ေနၾကရ
သူတို႔ကေလးေတြက ကမၻာနဲ႔ရင္ေဘာင္တန္းရင္း
ေလ့က်င့္ေရးကြင္းဆင္းၾကတဲ့အခါ
က်ေနာ္တို႔ကေလးေတြက
နံနက္စာညစာအတြက္ ေလာကဓံစာသင္ေက်ာင္းကိုအခမဲ့တက္ေနၾကရ….

အေမရယ္…
လူရယ္လို႔သိစကတည္းက က်ခဲ့ရတဲ့မ်က္ရည္
အေမ့နယ္ေၿမမွာပင္လယ္ေဝေနခဲ့တာ…ၾကာေပါ့
လူရယ္လို႔ၿဖစ္လာကတည္းက ပူေလာင္ခဲ့တဲ့ၿငီးၿငဴသံ
အေမ့အခန္းနံရံေတြေပၚကလွ်ံက် ဆူညံခဲ့ရတာလည္း…ၾကာေပါ့
ေက်ာေကာ့ေအာင္ပူတဲ့ေနနဲ႔နတ္ဆိုး
ဘဝေတြကိုဓားလိုမိုးရင္း ေနာက္ေက်ာကိုထိုးေနခဲ့တာ…ၾကာေပါ့….

ဒါေပမယ့္..အေမ
ေလာကဓံေလမုန္တိုင္းေတြတိုက္ေနေပမယ့္လည္း
အၿမဲဦးေမာ့ထားတတ္တဲ့အေမ့အတြက္
ၿမန္မာၿပည္ဆိုတဲ့ ေရႊေရာင္ႏူိင္ငံတစ္ခု
ကမၻာ့ေၿမပံုထဲက ထြက္မက်သြားေအာင္ၿပဳစုဖို႔တာဝန္
က်ေနာ္တို႔ေက်ခ်င္တယ္အေမ….

ဒါေၾကာင့္…အေမကေမြးၿပီး
အေမေကၽြးလိုက္တဲ့လက္ကိုၿပန္ကိုက္တတ္တဲ့နတ္ဆိုးကို
က်ေနာ္တို႔က တစ္စစီၿဖိဳရမယ္အေမ
နတ္ဆိုးရဲ့ယႏၱရားတစ္ခုလံုးကုိိၿဖိဳဖ်က္ဖို႔ဆိုု
အလိုအပ္ဆံုးအရာကညီညြတ္ေရး
အဲဒီညီညြတ္ေရးကိုWelcomeလုပ္ဖို႔အတြက္
အတၱၿပဴတင္းေပါက္ကိုယ္စီကို ေခတၱပိတ္ထားၾကရမယ္
ၿပီးေတာ့ ရင္ခြင္က်ယ္ကိုယ္စီကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဖြင့္ရင္း
အလင္းတံခါးဝဆီကို ၿပိဳင္တူခ်ီတက္ၾကရမယ္
စကားလံုးခါးခါးေတြကိုဝါးၿမိဳရင္းၾကီးၿပင္းလာၾကတဲ့
က်ေနာ္တို႔အားလံုး…
ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ခြန္အားရွိေသာစကားလံုးေတြကိုစားသံုးရင္း
အေမ့ဂုဏ္သတင္းအတြက္
က်ေနာ္တို႔ရဲ့အသက္ဘဝေတြကိုေပးဆပ္ၾကမယ္
အေမ့နံနက္ခင္း
ေၿမသင္းနံ႔ေတြေမႊးပ်ံ႕ေစေတာ့
အေမ့ညေနခင္း
ေရႊေရာင္အလင္းေတာက္ပေစေတာ့
အေမ့ဘဝေအးၿမေစေတာ့
အေမဆိုတဲ့ ၿမန္မာၿပည္
မၾကာမီ…
ခ်ိဳးၿဖဴငွက္ေတြေတးသီဆိုရင္း သာယာပါေစေတာ့ေလ….။

ေဆာင္းယြန္းလ

7 comments:

Yaw Han Aung said...

ကဗ်ာကို တင္တင္ခ်င္း လာဖတ္သြားပါတယ္ခင္ဗ်ား။ အားေပးလွ်က္ပါ။ အေမ့သားေတြ အိမ္ျပန္ခ်ိန္လည္း ေရာက္လာမွာ ေပါ့ဗ်ာ။

Nyein Chan Aung said...

ကဗ်ာေကာင္းတယ္ ကိုေဆာင္း။ ဟုတ္တယ္...

အေမ့ဂုဏ္သတင္းအတြက္
က်ေနာ္တို႔ရဲ့အသက္ဘဝေတြကိုေပးဆပ္ၾကမယ္
အေမ့နံနက္ခင္း
ေၿမသင္းနံ႔ေတြေမႊးပ်ံ႕ေစေတာ့
အေမ့ညေနခင္း
ေရႊေရာင္အလင္းေတာက္ပေစေတာ့
အေမ့ဘဝေအးၿမေစေတာ့
အေမဆိုတဲ့ ၿမန္မာၿပည္
မၾကာမီ…
ခ်ိဳးၿဖဴငွက္ေတြေတးသီဆိုရင္း သာယာပါေစေတာ့ေလ….။

မၾကာမီ ခ်ိဳးျဖဴငွက္ေတြ ေတးသီႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ဗ်ာ...။

Unknown said...

ကုိေဆာင္းေရ..

ႏြမ္းနယ္တဲ့မ်က္ရည္စေတြ
အေမ့မ်က္ႏွာမွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေၾကြခဲ့ဖူးၿပီ
အပူရွိန္ၿပင္းတဲ့ၿငီးသံၿငဴသံေတြ
အေမ့အိမ္နံရံ ေခါင္မိုးနဲ႔ ၾကမ္းခင္း ေနရာအႏွံ႔လွ်ံက်ခဲ့ဖူးၿပီ
ေၿခာက္ေသြ႔တဲ့ေန႔ရက္ေတြ
အေမ့စာမ်က္ႏွာမွာေပ်ာ္ဝင္နစ္ၿမဳပ္ခဲ့ဖူးၿပီ
ရမ္းကားတဲ့နတ္ဆိုးေတြက
အေမ့ကမၻာေၿမကိုအဓမၼဓားမိုးခဲ့ရင္း
အေမ့ေသြးၿဖစ္တဲ့ ေမြးခ်င္းေတြရဲ့အနာဂတ္ေတြကို
သူတုိ႔အတၱေတြအတြက္ အၿမစ္ကေနလွဲၿဖိဳခဲ့ၾကဖူးၿပီ…..

လွပေတာ့မယ့္မနက္ျဖန္ႏွင့္အတူ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အေကာင္အထည္ေပၚလာမွာပါ....

ThinkingHoney said...

I wish the same for Mother Land too

Yan said...

အဲဒီညီညြတ္ေရးကိုWelcomeလုပ္ဖို႔အတြက္
အတၱၿပဴတင္းေပါက္ကိုယ္စီကို ေခတၱပိတ္ထားၾကရမယ္
ၿပီးေတာ့ ရင္ခြင္က်ယ္ကိုယ္စီကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဖြင့္ရင္း
အလင္းတံခါးဝဆီကို ၿပိဳင္တူခ်ီတက္ၾကရမယ္

အဲဒီ႔စာသားေလးေတြ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ. ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုံးလည္း ေကာင္းပါတယ္. ကုိခင္၀မ္းဆုိတဲ႔ အေမသီခ်င္းကုိ သတိရမိသြားတယ္.

Smilemay said...

ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္လံုးေကာင္းတယ္ “သူတို႔ကေလးတြက ” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာ ပိုဒ္ကိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ။

ေမသစၥာေမာင္ said...

ခံစားခ်က္ အျပည့္အ၀နဲ႔ေရးထားတဲ့ ဒီကဗ်ာေလးကို ဖတ္သြားပါတယ္ အစ္ကိုေရ…