ကဗ်ာနဲ႔ငါ
ကဗ်ာနဲ႔ငါ..
ဘယ္ခါမွ်ခြဲမရဖူးခဲ့..
ဝမ္းေရးတစ္ထြာၿပႆနာေၾကာင့္
ေခတၱၿပည္ဖံုးကားခ်ထားတဲ့
ငါ့ရဲ့…ေဟာဒီကဗ်ာႏွလံုးသားကို
ဘယ္လိုဘဲဖံုးဖံုးဖိဖိ
ဒံုးတိတိၿဖတ္မရႏူိင္တဲ့ စိတ္ငလ်င္လႈိင္းတစ္စံုေၾကာင့္
ရုံမခါခင္ဖြင့္လွစ္ ေတးတစ္ပုဒ္အၿဖစ္ဟစ္လိုက္မိတယ္
ကဗ်ာ..သင္သာငါ့ရဲ့အခ်စ္ဆံုး
သင္သာငါ့ႏွလံုးသားရဲ့အရွင္သခင္
သင္သာငါ့ေကာင္းကင္ရဲ့အလင္းတန္း
သင္သာငါ့ဘဝရဲ့လမ္းၿပ
သင္သာငါ့ညေတြရဲ့မီးအိမ္ရွင္
သင္တီထြင္ေပးတဲ့ငါ့ရဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြမွာ
သင္နဲ႔သင့္ရဲ့ရုိးသားၿခင္းအၿပည့္အဝပါသလို
ငါခံစားရင္းေရးတဲ့ေဟာဒီကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ
မာယာတစြန္းတစမွ်မပါဘူးဆိုတာ..ငါယံုၾကည္တယ္…..
လမ်းကလေးရေ
3 weeks ago
2 comments:
ကဗ်ာေတြဟာ ႐ိုးသားၿပီး သစၥာရွိတဲ့ ခ်စ္သူေပ့ါဗ်ာ..။ မဟုတ္လား။
ကဗ်ာနဲ႔ငါ
ငါနဲ႔ ကဗ်ာ ခြဲမရတဲ႔
၀ိဥာည္နဲ႔ ခႏၶာ
ဆိုသလိုပါပဲေနာ္
အစ္ကို ကဗ်ာေတြ ျပန္ေရးေနတာ မသိလိုက္ဘူး။
Post a Comment