Friday, August 7, 2009

”ငရဲကိုၿပိဳင္တူတြန္းေရႊ႕ၾကစို႔”

အိမ္ကြင္းက သူငယ္ခ်င္းေရ
မင္းကေတာ့့
ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြကို
ပိတ္ကားေပၚကေန တလႊာခ်င္းခၽြတ္ခ်
ၿပီးေတာ့…ကဗ်ာတပုဒ္ကိုရြတ္ၿပသြားတယ္
”စိန္စိန္ေရ..အခ်ိန္ေတြသိပ္မရွိေတာ့ဘူး”တဲ့…

ဒီမွာေတာ့…
အေႏွးဆင္းေနရတဲ့ အေဝးကြင္းမွာကေတာ့
မိုးေကာင္းတုန္း ေရခံၾက
ေလေကာင္းတုန္း အေနမွန္ၾကနဲ႔
လက္မဲ့ရာဇဝင္ေတြကို ပါးစပ္နဲ႔စာသင္ေနၾက…

ဒါေၾကာင့္လည္း
၂၁ႏွစ္မွာ ရက္ေတြကိုသာဓားရွ
ဖိနပ္ေတြပိုကာပါးလ်သြားရတယ္……

၂၁ႏွစ္စာလံုးကို
အရႈံးပင္လယ္ထဲ ရြက္လႊင့္
သည္းခံၿခင္းတရားေတြက်င့္ေနရတာေလာက္
ေနာက္က်ိေနရတဲ့စိတ္ေရအိုင္ ဘယ္မွာရွိႏူိင္မလဲ…

ငါတို႔အားလံုး
လက္ေတြေၿခေတြလႈပ္ႏူိင္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းက
စစ္ေၿမၿပင္ေပၚမွာ ဗံုးက်ဲ
တလံုးတည္းေသာ ေဝါဟာရအတြက္
သူပုန္ဆိုတဲ့နာမကိုလည္း ႏွစ္ၿခိဳက္စြာသံုးစြဲခဲ့ၾကဖူးတယ္…

အခုလို
ပါးစပ္ေတြပဲလႈပ္ႏူိင္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
စိတ္ေဝဟင္ထဲမွာ ဗံုးခြဲ
တလံုးတည္းေသာ ေဝါဟာရအတြက္
ဘဝႏြံနက္နက္မွာ ကိုယ့္အသက္ကိုပဲကိုယ္ၿပန္ရွာေနမိၾကတယ္…

ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ညစ္ေနတဲ့ အညစ္က ”တစ္”
၂၁ႏွစ္စာဘာမွၿဖစ္မလာတာကိုညစ္ေနတဲ့ အညစ္က .”တစ္ရာ”
ဘယ္လိုမွ အီေကြးရွင္းခ်လို႔မရတာေသခ်ာတယ္….

ေသခ်ာတယ္ဆိုတာထက္
ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေသခ်ာေသးတယ္
ကမၻာ့အၿပင္ဘက္ကိုပဲ အလည္ေရာက္ေရာက္
စၾကာၤဝဠာရဲ့အၿပင္ဘက္မွာပဲ လမ္းသလားလား
ေဖ်ာက္မထားရင္ ေပ်ာက္မသြားပါဘူး
ကိုယ္သြားေလရာလမ္း
ဌာေနကိုထမ္းပိုးထားသူတိုင္းရဲ့ ပခံုးႏွစ္ဖက္ေပၚမွာ
သူတို႔ရဲ့တိုင္းၿပည္တၿပည္လံုးစာပါတယ္….

မထိုးပဲေပါက္တဲ့ ဂ်က္ေပါ့နဲ႔ေအာင္ဘာေလမရွိသလို
မတိုးပဲေရာက္ႏူိင္တဲ့ေနရာ ဒီလိုေခတ္ၾကပ္ၾကီးမွာဘယ္ရွိပါ့မလဲ
လက္မလႈပ္ေၿခမလႈပ္ရင္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာလည္း ၿမဳပ္ေနတဲ့ငုပ္ေကာင္လိုအမ်ိဳး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ထီလိုဝယ္ၿပီးထိုးလို႔မရႏူိင္တာသိရင္
ကိုယ့္လမ္းကိုကိုယ္ၿပင္ ကိုယ့္အပင္ကိုယ္စိုက္
ငရဲကိုတိုက္ဖို႔ တိမ္ေပၚဓားထမ္းလိုက္လို႔မရေတာ့ဘူး
နိဗၼာန္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ ငရဲလမ္းကိုေတာ့ၿဖတ္ေလွ်ာက္ရမယ္…..

ၿဖတ္လို႔မေရာက္ဘူးဆိုတာက
ၾကပ္လို႔မေလွ်ာက္ဘူးဆိုတာထက္ေတာ့
ပိုၿပီးနားေထာင္လို႔ေကာင္းတာေပါ့
ေတာင္းမရလို႔ တိုက္ခဲ့ရတဲ့၂၁ႏွစ္မွာ
အမွားေတြကိုလက္ညိႈးထိုးဖို႔ထက္
အမွန္တရားအတြက္ လက္ညိႈးကိုေကြးညွစ္
သူပုန္ၿပည္ကို သူပုန္လိုခ်စ္တတ္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္….


ကဲ..ကဲ
ကိုယ့္လိပ္ၿပာကိုယ္လံုဖို႔အတြက္
သူပုန္သိကၡာကို ၿခံဳထည္လိုအထပ္ထပ္ၿခံဳ
မိစၦာမီးပံုကို ရန္ငါစည္းၿဖတ္ၿပီး
Proposalႏွစ္ထပ္တိုက္ၾကီးေပၚက ခုန္ဆင္းခဲ့ၾက
အခု၂၁ႏွစ္ကို ေနာက္ထပ္၂၁ႏွစ္ထပ္မရင္းရေအာင္
မ်ိဳးဆက္အေမွာင္ကို အလင္းေရာင္ထြန္းၾကဖို႔
ငါတို႔အားလံုး ငရဲကိုၿပိဳင္တူတြန္းေရႊ႕လိုက္ၾကစို႔……..။

14 comments:

ကုိေအာင္ said...

ကိုေဆာင္း ကဗ်ာထဲက အဓိပၸါယ္ေတြ အရမ္းကို
ေကာင္းပါတယ္ အကို။

Anonymous said...

ကဗ်ာတပိုဒ္ခ်င္းစီကို ေကာင္းေနပါတယ္....

နိဗၼာန္ကို ေရာက္ဖို႔ ၿဖတ္ေလ်ာက္ရမယ္႔ ငရဲလမ္းမွာ
ေနာက္ထပ္ ၂၁ ႏွစ္ေတာ႔ မရင္းပါရေစနဲ႔ေတာ႔ဗ်ာ......

mie nge

နဒီမုိးညဳိ said...

ကဗ်ာ..အရမ္းေကာင္းပါတယ္
(မ်ိဳးဆက္အေမွာင္ကို အလင္းေရာင္ထြန္းၾကဖို႔
ငါတို႔အားလံုး ငရဲကိုၿပိဳင္တူတြန္းေရႊ႕လိုက္ၾကစို႔…)
မွန္လုိက္တာ..အစ္ကုိေရ..

Nge Naing said...

သိပ္ကို အားပါတဲ့ ကဗ်ာပဲ။ ဒီလိုကဗ်ာမ်ိဳးက်ေတာ့ ၀ဂၤ၀ုတၱိ အလကၤာ ဘယ္ေလာက္ပဲ သံုးသံုး ကၽြန္မ ဖတ္လို႔ နားလည္ပါတယ္။

မိုးစက္အိမ္ said...

အဓိပၸါယ္ေတြ ကအရမ္းေကာင္းတယ္ အကို ...
စကားလံုးဆိုတာ ေရးလို.ထြက္တာ မွန္ေပမဲ.
ခံစားမႈ ဆိုတဲ. ႏွလံုးသားေၾကာင္.သာ
စကားလံုးေတြ ပိုတန္ဖိုးတက္ ခဲ.ရတာပါ ...
အားေပး လ်က္ ...

Unknown said...

အဓိပၸါယ္ ရွိလိုက္တာဗ်ာ

kyalkalay said...

ငရဲကို ျပိဳင္တူတြန္: ပါမည္
ေနာက္ တရက္ေတာင္ ထပ္မရင္းခ်င္ဘူးအကိုရာ

စစ္လက္နက္ မပါပဲ ျပည္သူနဲ႕လက္လက္ျခင္းတိုက္မယ္လို႕လူသိရွင္ၾကားေၾကျငာလိုက္စမ္းပါ
ေနာက္ေန႕မကူးပါဘူး

Nyein Chan Aung said...

နိဗၼာန္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ ငရဲလမ္းကိုေတာ့ၿဖတ္ေလွ်ာက္ရမယ္…..

နိဗၼာန္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ ငရဲလမ္းကိုေတာ့ၿဖတ္ေလွ်ာက္ရမယ္…..

နိဗၼာန္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ ငရဲလမ္းကိုေတာ့ၿဖတ္ေလွ်ာက္ရမယ္…..

emayarKhin said...

အကုိေရ..ဘယ္ေတာ႕မထပ္တဲ႕
သကားလံုေတြနဲ႕အတူ..ကဗ်ာေတြ
ကအားေကာင္းေမာင္းသန္ေနတံုးပဲေနာ္.......

ေလေျပ said...

ပါးစပ္ေတြပဲလႈပ္ႏူိင္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
စိတ္ေဝဟင္ထဲမွာ ဗံုးခြဲ
တလံုးတည္းေသာ ေဝါဟာရအတြက္
ဘဝႏြံနက္နက္မွာ ကိုယ့္အသက္ကိုပဲကိုယ္ၿပန္ရွာေနမိၾကတယ္…

ကဗ်ာေလးကမုိက္တယ္ဗ်ာ။ၾကိဳက္တယ္။

ေလေျပ said...

ပါးစပ္ေတြပဲလႈပ္ႏူိင္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
စိတ္ေဝဟင္ထဲမွာ ဗံုးခြဲ
တလံုးတည္းေသာ ေဝါဟာရအတြက္
ဘဝႏြံနက္နက္မွာ ကိုယ့္အသက္ကိုပဲကိုယ္ၿပန္ရွာေနမိၾကတယ္…

ကဗ်ာေလးကမုိက္တယ္ဗ်ာ။ၾကိဳက္တယ္။

စိတ္စမ္းေရ said...

ျပဳိင္တူတြန္းလွ်င္ ေရြ႕နုိင္ပါသည္ ဆုိတဲ႕ ငယ္
ငယ္တုန္းက ဖတ္ဖူးတာေလးကုိ သတိရသြားပါတယ္.....။ ကဗ်ာေတြက အရမ္း
အသက္ဝင္လြန္းတယ္ဗ်ာ....။

mgngal said...

ခံစားခ်က္ေတြ တီးေခါက္သြားတယ္ဗ် ကိုေဆာင္း ။

Nyo Htet Nyo said...

ကဗ်ာေလး ၾကိဳက္တယ္အစ္ကိုရာ…အေတြးလဲပြားသြားပါတယ္ဗ်ာ။