Thursday, August 13, 2009

”စိတ္ေဖာ့ၿခင္းအတတ္နဲ႔ ပင္လယ္ၿပင္ရြက္လႊင့္ၿခင္း”

အကန္႔ခြဲမရတဲ့စိတ္ေတြပါပဲ
အားလံုးက လံုးကနဲခဲကနဲေရာေထြးရစ္ပတ္
မဲနယ္တထုပ္လို ၿပာႏွမ္းေနသေလာက္
မဲနယ္ရဲ့ဂုဏ္သတၱိလို မေၿပာင္ေၿမာက္
စြန္းထင္းတဲ့အေရာင္ေတြကိုလည္း မေဖ်ာက္ႏူိင္ၾကေတာ့
ေနာက္က်ိၿပာေမွာင္အေရာင္ေတြကသာ အထပ္ထပ္စြန္းေပ
စိတ္ေတြကလူကိုတြန္႔ေခ်မႊ အေသသတ္ေနသလားမွတ္ရတယ္…

စိတ္ေတြကိုလမ္းလႊဲ အခန္းတခန္းထဲတိုးဝင္လိုက္မိတယ္…

ရုတ္တရက္… အခန္းထဲကိုလွမ္းဝင္လိုက္ၿပီးမွ
ကိုယ္ဝင္လိုက္တဲ့အခန္းက
စဥ္းစားခန္းၿဖစ္ေနတာကို သတိထားမိလိုက္တယ္
အေတြးေတြကိုလွမ္းမၿမင္ႏိူင္ေတာ့တဲ့ တိမ္ေတြရဲ့ဟိုးအထက္
ကိုယ္နဲ႔အေဝးဆံုးေနရာထိ… ၿပီးေတာ့…တၿဖည္းၿဖည္း
အေဝးဆံုးလို႔မသိႏိူင္ေတာ့တဲ့ ေလဟာနယ္ထဲကိုေရာက္တဲ့အထိ
ၾကိဳးစေလးတမွ်င္ေတာင္မရစ္တြယ္ႏူိင္ေလာက္တဲ့ အသိေတြနဲ႔
ၿဖန္႔က်က္ထားၾကည့္လိုက္ေတာ့တယ္…

စိတ္ေတြကိုအိပ္ေမြ႔ခ် ပင္လယ္ထဲခုန္ဆင္းခ်လိုက္မိတယ္…

ရုတ္တရက္…ပင္လယ္ထဲကိုခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီးမွ
ကိုယ္ခုန္ဆင္းလိုက္တ့ဲဲပင္လယ္က
အေတြးပင္လယ္ၿဖစ္ေနတာကို သတိထားမိလိုက္တယ္
အေတြးေတြကိုလွမ္းမၿမင္ႏိူင္ေတာ့တဲ့ ပင္လယ္ရဲ့ဟိုးတဖက္
ကိုယ္နဲ႔အလွမ္းအကြာဆံုးေနရာထိ...ၿပီးေတာ့... တၿဖည္းၿဖည္း
အေဝးဆံုးထက္ပိုၿပီးၾကည့္မၿမင္ႏူိင္ေတာ့မယ့္ သမုဒၵရာတခုဆီကိုေရာက္တဲ့အထိ
ဝါဂြမ္းစေလးတမွ်င္ေလာက္ေတာင္မေလးပင္တဲ့ အသိေတြနဲ႔
ေပါ့ပါးထားၾကည့္လိုက္ေတာ့တယ္…

အခန္းထဲကအေတြးေတြက ၿပန္ထြက္မလာၾကေတာ့သလို
ပင္လယ္ထဲကအေတြးေတြကလည္း ၿပန္မတက္လာၾကေတာ့ဘူး…

ဟုတ္ပါရဲ့ေလ…
တခါတေလေတာ့လည္း ဒီလိုပဲၿဖစ္ခ်င္ေနမိတာပါ
လူလုိသူလိုေနထိုင္ရမႈအေၾကာင္းေတြကို ေတြးၾကည့္ခ်င္တယ္
လြတ္လပ္ေပါ့ပါးမႈေတြကို လူနဲ႔ေနသားတက်ၿဖစ္ေအာင္ ေနရာခ်ၾကည့္ခ်င္တယ္
ဆံုးရႈံးနစ္နာရမႈေတြအေၾကာင္းကို လူတေယာက္မွမေနတဲ့ေဒသတခုကိုအေရာက္
ေၿခေထာက္ေတြတပ္ေပးၿပီး ေရႊ႕ေၿပာင္းေပးလိုက္ၾကည့္ခ်င္တယ္
မ်က္ရည္ရဲ့ေရေသာက္ၿမစ္ၿဖစ္တဲ့ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲရမႈေတြကို
ဘူတာအိုေလးတခုထဲမွာ လက္ၿပႏႈတ္ဆက္ထားခဲ့ရင္း
ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းႏွင္းေတာထဲမွာ ေရခဲအိမ္ေလးတလံုးေဆာက္ၾကည့္ခ်င္တယ္….

စဥ္းစားခန္းဝင္ေနမိတဲ့ အေတြးပင္လယ္ၿပင္ၾကီးထဲမွာ
နားေတြကိုရြက္စံုလႊင့္ မ်က္လံုးတစံုကိုစက္ကုန္ဖြင့္ၿပီး
ႏွလံုးသားဇက္ကို အေကာင္းၿမတ္ဆံုးတရားေတြနဲ႔မိုင္ကုန္ၿမွင့္ရင္း
စိတ္ကူးေတြကိုေတာ့ ပန္းႏူေရာင္မရင့္တရင့္ဆိုးထားလိုက္ခ်င္မိပါတယ္….

ေနမယ္ဆိုရင္လည္း ေနခဲ့ႏူိင္တယ္
လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လိုက္ခဲ့ၾကေပါ့
စိတ္ေဖာ့ၿခင္းအတတ္နဲ႔ ပင္လယ္ၿပင္ရြက္လႊင့္ၿခင္းတရက္မွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမိုးသားေတြ ၿပာလြင္ၿပိဳးၿပက္အေရာင္လက္္ေနေကာင္းပါရဲ့….။

11 comments:

Anonymous said...

႔ပ်ံလြင့္ျခင္းမွသည္... စိတ္ေဖာ့ျခင္းအတတ္ပညာနဲ႔
ျပာလြင္လြင္မုိးသားကုိ ၾကည့္ေစခ်င္တဲ့ ကုိယြန္ေရ..... ေက်းဇူး
( ေက်ာ္ႏုိင္ ေလးစားစြာျဖင့္)

မယ္႔ကိုး said...

အခန္းထဲကအေတြးေတြက ၿပန္ထြက္မလာၾကေတာ့သလို
ပင္လယ္ထဲကအေတြးေတြကလည္း ၿပန္မတက္လာၾကေတာ့ဘူး…

စိတ္ေဖာ့ၿခင္းအတတ္နဲ႔ ပင္လယ္ၿပင္ရြက္လႊင့္ရတာေလာက္ ေကာင္းတာဘာရွိေတာ့မလဲေနာ္။ :)

mgngal said...

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမိုးသားေတြ ၿပာလြင္ၿပိဳးၿပက္အေရာင္လက္္ေနပါေစ ။ ကဗ်ာက ရင္ဘတ္ထဲကို ထဲထဲ၀င္၀င္ ။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

စိတ္ကူးနဲ႔ရႊက္လႊင့္ေနရတာ တကယ္စိတ္ခ်မ္းသာမွာပဲ

စိတ္ကူးေတြထဲမွာ အာဏာလုတာေတြမရိွဘူး....

ေနရာမဖယ္ေပးခ်င္တာေတြမရိွဘူး ....

တေန႔ႏွစ္ေထာင္နဲ႔ ၀ါရင္းတုတ္ကိုင္ထားတဲ့ ငမိုက္သားေတြမရိွဘူး....
..........

ျငိမ္းခ်မ္းေရးက စိတ္ကူးေတြထဲမွာပဲ ရိွေနတာေတာ့ လူျဖစ္ရံႈးတယ္..။

လင္းေန said...

စိတ္ေဖာ့ၿခင္းအတတ္ တတ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ..

လင္းေန

အိုင္လြယ္ပန္ said...

စိတ္ ...
လူးလြန္႔ တာ ..
လိႈင္းမ်ားတယ္ ...
အၿပာေရာင္ ...
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာင္႔တမိတယ္အစ္ကိုေရ ..

emayarKhin said...

အဲဒီစိတ္ေတြနဲ႕ပဲေပါ႕..........
ကဗ်ာေလးကနက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း......

emayarKhin said...

အဲဒီစိတ္ေတြနဲ႕ပဲေပါ႕..........
ကဗ်ာေလးကနက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း......

HAPPY CLOUD said...

ကဗ်ာဆရာက ပင္လယ္ထဲေခၚသြားလုိက္တာ...
လႈိင္းေတြမူးျပီး ... အလူးအလဲပါပဲ... တလိမ့္လိမ့္တလဲလဲ နဲ႔... ဘယ္အခ်ိန္ကမ္းကပ္မလဲ... ေတြးရင္း...
အကိုေရ...
အျပာေရာင္လိႈင္းေတြၾကားမွာ...
အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ၾကီးကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း...
လြန္႔သြားခဲ့ပါတယ္ဗ်ာ...

ဖုိးေမာင္

ေလေျပ said...

ကုိေဆာင္းတုိ ့ကုိင္လုိက္ထိလုိက္တဲ့ကဗ်ာတုိင္းကေတာ့
အေတာ္ေလးကုိဖတ္လုိ ့ေကာင္းပါ့ဗ်ာ။
သုံးခါျပန္ေလာက္ကုိဖတ္ျဖစ္သြားေစတယ္။
(စိတ္ေတြကိုအိပ္ေမြ႔ခ် ပင္လယ္ထဲခုန္ဆင္းခ်လိုက္မိတယ္…
ရုတ္တရက္…ပင္လယ္ထဲကိုခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီးမွ
ကိုယ္ခုန္ဆင္းလိုက္တ့ဲဲပင္လယ္က
အေတြးပင္လယ္ၿဖစ္ေနတာကို သတိထားမိလိုက္တယ္)..............မုိက္တယ္။
(ႏွလံုးသားဇက္ကို အေကာင္းၿမတ္ဆံုးတရားေတြနဲ႔မိုင္ကုန္ၿမွင့္ရင္း
စိတ္ကူးေတြကိုေတာ့ ပန္းႏူေရာင္မရင့္တရင့္ဆိုးထားလိုက္ခ်င္မိပါတယ္….)
အဲ့ေနရာမွာပုိၾကိဳက္သြားတယ္။

ကုိေဆာင္းေရဖတ္လုိ ့လည္းေကာင္းလည္း........
ညီလည္းလစ္ျပီဗ်....(၀ွစ္).....အားေပးလွ်က္ပါ။

ေလေျပ said...

ကုိေဆာင္းတုိ ့ကုိင္လုိက္ထိလုိက္တဲ့ကဗ်ာတုိင္းကေတာ့
အေတာ္ေလးကုိဖတ္လုိ ့ေကာင္းပါ့ဗ်ာ။
သုံးခါျပန္ေလာက္ကုိဖတ္ျဖစ္သြားေစတယ္။
(စိတ္ေတြကိုအိပ္ေမြ႔ခ် ပင္လယ္ထဲခုန္ဆင္းခ်လိုက္မိတယ္…
ရုတ္တရက္…ပင္လယ္ထဲကိုခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီးမွ
ကိုယ္ခုန္ဆင္းလိုက္တ့ဲဲပင္လယ္က
အေတြးပင္လယ္ၿဖစ္ေနတာကို သတိထားမိလိုက္တယ္)..............မုိက္တယ္။
(ႏွလံုးသားဇက္ကို အေကာင္းၿမတ္ဆံုးတရားေတြနဲ႔မိုင္ကုန္ၿမွင့္ရင္း
စိတ္ကူးေတြကိုေတာ့ ပန္းႏူေရာင္မရင့္တရင့္ဆိုးထားလိုက္ခ်င္မိပါတယ္….)
အဲ့ေနရာမွာပုိၾကိဳက္သြားတယ္။

ကုိေဆာင္းေရဖတ္လုိ ့လည္းေကာင္းလည္း........
ညီလည္းလစ္ျပီဗ်....(၀ွစ္).....အားေပးလွ်က္ပါ။