”ခုတေလာမွာ”

မေနာ္တေယာက္သူ႔အသက္နဲ႔ကြက္တိၿဖစ္ေအာင္ လူ၃၆ေယာက္ကိုေရြးၿပီး
တဂ္လိုက္လားဆိုတာကို စဥ္းစားေနမိတယ္။
က်ေနာ္ခန္႔မွန္းတဲ့အသက္က လက္ရွိအသက္ထက္္ပိုၾကီးသြားရင္
ခြင့္လႊတ္ပါမေနာ္ေရ။ ငယ္ေနရင္ေတာ့ မုန္႔ဝယ္ေကၽြးဗ်ိဳ႕။

ခုတေလာမွာ
ေတြးေနမိတာက………
မေန႔တေန႔ကမွ ၾကည့္လိုက္ရၿပီး ၾကိဳက္ေနမိတဲ့ Brad Pitt နဲ႔ Cate Blanchett
တို႔သရုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ Benjamin Button ဆိုတဲ့ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားအေၾကာင္း
ေမြးတုန္းကအဖိုးၾကီးအိုရုပ္ေပါက္ၿပီး အသက္ၾကီးလာတာနဲ႔အမွ် ကေလးရုပ္ေပါက္ၿပီး

ေမြးကင္းစအရြယ္ၿပန္ၿဖစ္သြားတဲ့ Benjamin Button ရဲ့အေၾကာင္းကို
ရုပ္ရွင္ရုိက္ထားတာ…..ဒီရုပ္ရွင္ကိုၾကည့္ၿပီး အေတြးေတြအမ်ားၾကီးပြားမိေနလို႔…..
ဥပမာ.လူတိုင္းသာေမြးကင္းစအရြယ္မွာ လူအိုပံုေပါက္ေနၿပီး
ေသခါနီးအိုမင္းမစြမ္းအရြယ္မွာသာ ကေလးငယ္ပံုေပါက္ေနမယ္ဆိုရင္
ပ်ိဳၿခင္းကိုအိုၿခင္းလို႔သတ္မွတ္ၿပီး အိုၿခင္းကိုပ်ိဳၿခင္းလို႔သတ္မွတ္မလား!
ဒါမွမဟုတ္ရင္ အိုၿခင္းကလွပေနၿပီး ႏူပ်ိဳၿခင္းကေၿခာက္ၿခားဖြယ္ရာမ်ား
ၿဖစ္ေနမလားလို႔..ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အလွတရားက အိုၿခင္းနဲ႔ပ်ိဳၿခင္းႏွစ္ခုစလံုးမွာ

သူ႔ေနရာနဲ႔သူေတာ့ရွိေနမွာပါပဲေလ….စသၿဖင့္၊စသၿဖင့္….ေတြးေနမိတယ္။
ဆက္ၿပီးက်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔ေတြးမယ္ဆိုရင္လည္း ေတြးစရာေတြကတပံုတပင္ပါ။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက…..
မဆင္မၿခင္ၿဖစ္ေနမိတဲ့ ”ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ကိုယ္”အေတာ္မ်ားမ်ားကို

က်န္းမာေရး………
နားမေထာင္ပဲၾကားေနရတဲ့ သတင္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာက်န္းမာေရးမေကာင္းပါ။

နားေထာင္ၿဖစ္ေနတဲ့သီခ်င္း………..
အိမ္မွာသီခ်င္းနားမေထာင္ၿဖစ္တာေတာ့ၾကာၿပီ။
ကားေပၚမွာေတာ့ တခ်ိန္လံုးဖြင့္ထားၿဖစ္ပါတယ္။
ကိုငွက္ရဲ့ ”ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ ည” ကို ထပ္တလဲလဲ
ၿပန္နားေထာင္ၿဖစ္ေနမိတယ္။
ၿပီးေတာ့….အဲဒီ ”ည”ကို ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ၾကည့္ၿမင္ခြင့္
ရပါ့မလဲလို႔ စဥ္းစားေနမိတာလည္း အခါခါ….

ဖတ္ၿဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြ…….
ပိုင္စိုးေဝရဲ့ ”မူးေနတဲ့ ၾကယ္တံခြန္” ကဗ်ာစာအုပ္
(သူငယ္ခ်င္းကို ၿပန္ေပးလိုက္ၿပီ)

ဆရာၿမသန္းတင့္ရဲ့ ”ဘဝေနနည္း အႏူပညာ”
အိုၿခင္းအႏူပညာဆိုတဲ့့အပိုင္းကို အၾကိဳက္ဆံုးၿဖစ္ေနမိတယ္
(ကိုယ္ကအိုလာလို႔ပဲၿဖစ္မယ္္)

အနည္းဆံုး၂ခါေလာက္ဖတ္ၿပီးသားၿဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့
ဆရာမဂ်ဴးရဲ့ ”အမုန္းေၾကာင့္ၿဖစ္ေသာ စစ္ပြဲမ်ား”
(ေဆာ့ခရတၱိ၏ အဆိပ္ရည္ကိုေသာက္သံုးၿခင္း….ဆိုတဲ့အပိုင္းကို အၾကိဳက္
ဆံုးၿဖစ္ေနမိၿပန္တယ္။)

ရြတ္ေတာ့မရြတ္မိဘူး (ဒါေပမယ့္ ၾကိဳက္ေနမိတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္)
ေမာင္နႏၵရဲ့ ”ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းမိုး”ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးပါ။
၁၉၉၆ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္မဂၢဇင္းမွာပါခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ပါ။
ဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ညီေလးညိဳထက္ညိဳရဲ့ စပ္မိစပ္ရာဘေလာ့ http://smsy.mmwordpress.com/ မွာသြားဖတ္ႏူိင္ပါတယ္။

ေရာက္ၿဖစ္ေနတဲ့ ေနရာ…..
မသြားခ်င္လည္း တပတ္ကို၅ရက္ေရာက္ေနရတဲ့ ရုံးနဲ႔
မၾကာခဏေရာက္ၿဖစ္ေနတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြရဲ့ အိမ္ေတြ
စိတ္ထဲမွာေရာက္ၿဖစ္ေနတာက ”အေမ့အိမ္”နဲ႔
ကန္သံုးဆင့္က တံတားၿဖဴၿဖဴေလးဆီကို

ေရးၿဖစ္ေနတာေတြြက….
အပိုင္းပိုင္းအစစၿဖစ္ေနၾကတဲ့ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ ကဗ်ာေတြ
(စိတ္ထဲမွာေရာ၊ ကြန္ပ်ဴတာေပၚမွာပါ)
ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံရမယ့္အလုပ္တခု
(စာမ်က္ႏွာ၄၀ေလာက္ရွိတဲ့ ဘာသာေရးစာတခ်ိဳ႕ကို
ဘာသာၿပန္ေပးေနတယ္ အေၿခအေနအရ သူကေပးမယ္ဆိုေတာ့လည္း
ကိုယ္ကၿငင္းရင္ ရုိင္းရာက်မယ္ေလ)

ၿဖစ္ခ်င္ေနတာက….
မပန္ၿဖစ္ခ်စ္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ..ေကာ္ပီသြားကူးလိုက္ဦးမယ္..ခဏ
ပိုက္ဆံရွာတဲ့ အလုပ္ကို မလုပ္ဘဲ ဇိမ္နဲ႕ထိုင္စားၿပီး ပိုက္ဆံမရတာေတြကို လုပ္ျခင္း

စားၿဖစ္ေနတာက….
ၾကံဳရာဆံုရာ ထမင္းနဲ႔ဟင္း
(ဘာစားစား စားလို႔သိပ္မေကာင္းဘူး)

ေသာက္ၿဖစ္ေနတာက…
ေကာ္ဖီခါးခါးေတြ
(ခြက္ထဲကလက္က်န္ကို လက္ထဲကမနက္ၿဖန္ခါေတြအတြက္မထားဘူး
အကုန္ေမာ့ေသာက္ပစ္တာ)

သနားေနမိတာက…
မိမိကိုယ္မိမိ (ကဗ်ာကို သဒၵါလိုမေရးတတ္လို႔ပါပဲ)

လြမ္းေနမိတာက….
အေဝးကအိမ္ကေလးဆီကို (တခ်ိဳ႕မရွိၾကေတာ့ဘူး)

သတိရေနမိတာက….
ကိုယ့္ထက္ ၇ ႏွစ္ေလာက္ၾကီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာတေယာက္ကို….

ေမ့ေလ်ာ့ေနမိတာက…
ကိုယ္နဲ႔အနီးဆံုးမွာရွိေနတဲ့ အရာခပ္သိမ္းနီးပါးကို (အိမ္ကအမ်ိဳးသမီးက
ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ေပးစားေနတာလည္း ခဏခဏေပါ့)

ခါးသက္ေနမိတာက….
တရားနည္းၿပီး စကားမစဲတဲ့လူတခ်ိဳ႕ကိုေပါ့….

တမ္းတေနမိတာက….
ေလးႏွစ္သားအရြယ္ လူမမယ္ဘဝကို….
(ငါးႏွစ္သားဆိုရင္ ေက်ာင္းစတက္ရေတာ့မွာမို႔)

ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက….
ဖာသိဖာသာေနႏူိင္တဲ့သူတခ်ိဳ႕ကို..
(တခ်ိဳ႕ေတြေနႏူိင္လြန္းတယ္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းစာသားက
က်ေနာ့္စိတ္ထင္ေတာ့ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ကိုတင္မကပဲ
က်န္တဲ့တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေတြကိုပါ ရည္ညႊန္းသလားလို႔
အဲဒီ က်န္တ့ဲတခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ကို ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာပါ)

ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ….
စကားေတြအမ်ားၾကီးေၿပာရၿပီး
စကားေတြအမ်ားၾကီးနားေထာင္ရတဲ့ေနရာ

ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ
နားေအးပါးေအးေနရာမွာ သီခ်င္းနားေထာင္ၿခင္း
ဒါမွမဟုတ္ သီခ်င္းတခိ္်ဳ႕ေရးခ်င္ေနမိတယ္

မုန္းေနမိတာက…
စစ္လက္နက္ေတြခ်ည့္တပ္ဆင္ေနတဲ့သူေတြ

ခ်စ္ေနမိတာက….
၁ႏွစ္နဲ႔၄လပဲရွိေသးတဲ့ သားငယ္ေလးနဲ႔သမီးႏွစ္ေယာက္

စိတ္ပ်က္ေနမိတာက…
ေနာက္က်ိေနတဲ့ေရအိုင္လို အေၿခအေန
က်ိဳးေနတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ေၿခေထာက္ေတြ
ေဖာက္ေနတဲ့ သစၥာေတြ

စြဲလမ္းေနမိတာက….
ၿမက္ခင္းစိမ္းနဲ႔တဲငယ္ေလး
(မိုးမခပင္ေတြ ကခုန္တဲ့ညေတြ)

လိုအပ္ေနတာက…
အသြားထက္ထက္ ဓားတလက္
(ကိုယ့္အတၱကိုယ္ၿဖတ္ခ်ခ်င္လို႔)

ေတာင္းေနမိတဲ့ဆု…..
”ကေလးေတြ မိဘမဲ့မၿဖစ္ပါေစနဲ႔”လို႔

ထပ္ၿပန္တလဲလဲ ေအာ္ဟစ္ေနမိတာက…
”နာက်င္စြာတေယာက္တည္း
တေရးႏူိးတဲ့ညတို႔ ေမွာင္ေနဆဲ
အိမ္ၿပန္ခ်င္ေပမယ့္
မၿပီးဆံုးတမ္း အိပ္မက္ရွည္ေတြနဲ႔”

ဝန္ခံခ်င္တာက….
က်ေနာ္လူေကာင္းတေယာက္မဟုတ္ပါ။

ေရးၿပီးၿပီ မေနာ္ေရ။ ေက်နပ္မယ္ထင္ပါရဲ့။