”အေၾကာင္းပိုေတြမပါသလို ေငြမင္လည္းသုတ္မထားဘူး”

ကဗ်ာကို ကဗ်ာလိုေရးထားၿခင္းၿဖစ္ေသာေၾကာင့္
ကဗ်ာကို ကဗ်ာလိုဖတ္ပါ
ကဗ်ာကို
ဖတ္ခ်င္တဲ့ေနရာမွာ ဖတ္ခ်င္သလိုဖတ္ၿပီး
ရပ္ခ်င္တဲ့ေနရာမွာ ရပ္ခ်င္သလိုရပ္ထားႏုိင္တယ္....

သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ ေလေကာင္းေလသန္႔ရဖို႔
စိတ္ရဲ့တံခါးေပါက္ေတြကို တိုက္ခၽြတ္ေဆးေၾကာပါ..

ကဗ်ာကို ကဗ်ာလို္ဖတ္ပါ
ရပ္ခ်င္ရင္ရပ္ထားႏုိင္သလို ဆက္ခ်င္ရင္ဆက္သြားႏုိင္တယ္...

ေလကို ေခၽြတာသံုးစြဲၿပီး
အားထုတ္မႈကို ဂဲၾသေမၾတီသခ်ာၤတပုဒ္လိုတြက္ပါ..

ေလပိုေတြဝင္လာတဲ့အခါ
နားရြက္ထဲ တံၿမက္လွဲဖို႔လည္းမေမ့ေစနဲ႔
အၾကားတေထာင္ကိုလည္း နားမေယာင္မိေစနဲ႔...

လမ္းေတာင္းေနတဲ့ ေၿခေထာက္သစ္တစံုအတြက္
မ်က္စိႏွစ္ကြင္းကို မိုးလင္းဆိုင္လိုဖြင့္ထားဖို႔လည္းလိုတယ္..

ဘဝကတိုေတာင္းတယ္ဆိုေပမယ့္
ေလွ်ာက္ေနရတဲ့ခရီးက အေဝးၾကီးမဟုတ္လား
ပလက္ေဖာင္းႏႈတ္ခမ္းသားမွာထိုင္ၿပီး
ေဘးတီးလက္ေခါက္မႈတ္ရုံေလာက္ေတာ့ လံုေလာက္မွာမဟုတ္ဘူး..

အဆုတ္ထဲ ေလဝင္ေလထြက္ေကာင္းေအာင္
ပညာရွိေတြရဲ့ အၿမတ္ဆံုးတရားကို
ႏွလံုးသားနဲ႔ နားေထာင္ပါ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိလက္လြတ္ၿဖစ္မသြားေအာင္
လမ္းၿပဦးေဆာင္ခဲ့ၾကသူေတြရဲ့ လက္သံုးစကားကို
ဦးေႏွာက္နဲ႔ မၿပတ္ၾကားေယာင္ပါ...

အေမွာင္ခ်ခံထားရတဲ့ လမ္းမေတြကို
လင္းလာႏုိးႏုိးနဲ႔ ဖက္တြယ္မထားမိေစနဲ႔
ခလုတ္တိုက္မိတဲ့အခါ
၃၁ဘံုရွိ လူ နတ္ ၿဗမၼာ သတၱဝါေတြကို ေမတၱာပို႔ပါ....

သန္းေခါင္ည တေရးႏုိးထတဲ့အခါတိုင္း
ဘာလင္တံတိုင္းၾကီး ဘယ္လိုၿပိဳက်ခဲ့သလဲဆိုတာကိုေတြး
တန္ဖိုးရွိတဲ့သမိုင္းကို ေရးႏုိင္ေအာင္
ညီညြတ္ေရးကို အသက္ကယ္ေဆးလို ေဆာင္ထားပါ....

ကဗ်ာကို ကဗ်ာလိုေရးထားၿခင္းၿဖစ္ေသာေၾကာင့္
ကဗ်ာကို ကဗ်ာလိုဖတ္ပါ..

အေမွာင္ပါးဝေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြကိုေဖာက္ထုတ္လို႔
ေက်ာက္ရုပ္လိုဘဝမ်ိဳးကေန ရုန္းထြက္ဖို႔
ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း သံုးသပ္ႏုိင္ပါေစ...

ဤေနရာတြင္ ဤကဗ်ာကိုအဆံုးသတ္သည္။ ။