“ငါးနာရီလာရ၏”

                        “ငါးနာရီလာရ၏”

ကမ္းမကပ္ႏုိင္ခဲ့ေသးတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက ေရမိုင္ေပါင္း သိန္းေၿခာက္ေသာင္းငါးေထာင္

ႏုိင္ငံေတာ္ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ေတာင္ဘက္အရပ္က ေတာင္ေစာင္းေတြနဲ႔

ႏုိင္ငံေတာ္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေၿမာက္ဘက္အရပ္က ႏြံအိုင္ေတြၾကားမွာ

ဆႏၵဟာ ၿပာအိုင္ထဲ အခဲမေၾကမႈေတြနဲ႔သားေဖာက္ၿပီး လြန္႔လြန္လူးလွ်က္

ေနမထြက္ခဲ့ဖူးေသးေသာ ႏုိင္ငံေတာ္အေရွ႕အရပ္ရွိ ၿမက္ခင္းတခ်ိဳ႕နဲ႔

လရိပ္မဲ့ေနေသာ ႏုိင္ငံေတာ္အေနာက္ဘက္မွ ပင္လယ္ထဲတြင္ လႈိင္းၾကီးေလထန္ၿပီး

အားနဲ႔မာန္မွာ ဓားနဲ႔လွံထက္ အသြားထက္တဲ့ ကရိယာတန္ဆာေတြကို ခ်ိတ္ဆင္ထားလွ်က္

ၿခစ္ၿခစ္ေတာက္ေအာင္ အန္ထြက္ေနတဲ့ ေနာက္ေက်ာက ေနေရာင္ၿခည္အေဟာင္းဟာ

ဘာသာေဗဒအသစ္အဆန္းေတြနဲ႔ ကုန္ဖလွယ္ဖို႔ ပလူးပလဲ က်ီစယ္ေက်ာသပ္ရင္း

မိုင္ကုန္ေအာင္နက္တဲ့ မိုက္တြင္းထဲမွာ ငရဲဟာ သူ႔အသားက်မႈမ်ားႏွင့္သူ အလံထူလွ်က္

အၿပာေရာင္မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္နဲ႔ ေကာင္းကင္က အညိဳရင့္ေရာင္ အနီၿပစ္ၿပစ္ေတြကို ေမာင္းတင္ထားၿပီး

ေတာမီးကို အိမ္ေၾကာင္က ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေအာင္ရႈိ႕ထားတဲ့ အခန္းဆက္ဇာတ္လမ္းမွာ

ဘံုးဘံုးလဲေနတဲ့ အနာဂတ္ေမွ်ာ္စိတ္ကူးေတြနဲ႔ အတိတ္ေမ့ဓေလ့ေတြရဲ့ ေႏွာင္ဖြဲ႔မႈက

ကုထံုးမဲ့ ေရာဂါေဗဒအသစ္စက္စက္တခု လူ႕ကမၻာကိုညတြင္းခ်င္း စခန္းသိမ္းတိုက္လိုက္သလိုမ်ိဳး

အနာနဲ႔မတည့္တဲ့ပိုးသတ္ေဆးတခ်ိဳ႕ ႏွစ္ပရိေစၧဒေခ်ာက္နက္ထဲ တစက္ခ်င္းလိမ့္ဆင္းသြားမႈနဲ႔

အယားေၿပ အေရၿပားေပၚလက္တည့္စမ္းထားတဲ့ ေဆးမင္ေၾကာင္တခုရဲ့ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္မွာ

ေသဆံုးသြားသူေတြရဲ႕ ကံေကာင္းၿခင္းက ၂၅% ရွင္သန္ေနသူေတြရဲ့ ကံဆိုးၿခင္းက ၇၅%

ဂဏန္းေပါင္းစက္တလံုးနဲ႔ ေပါင္းႏႈတ္တြက္ခ်က္ထားတဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းပုစၧာမွာ  

ဥာဏ္နဲ႔၀ီရိယဟာ မသိကိန္းမ်ားၿဖစ္ၿပီး

ဘ၀ေတြကို မိုင္ကုန္စက္ဖြင့္ေမာင္းေနၾကရတဲ့ လမ္းမၾကီးမွာ ခရီးကၾကမ္းတယ္…..။           ။

ေဆာင္းယြန္းလ (ေအာက္တိုဘာလ ၄ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္)