စိုက္ပ်ိဳးခဲ့သမွ်...အတြက္
တစစီက်ိဳးပဲ့ေၾကြက်သြားတဲ့ ၾကယ္ေတြကို
ရင္ထဲမွာေဝတဲ့ ပန္းေတြအလား မင္းမ်ားခ်စ္တတ္ခဲ့ရင္္
ၿပီးေတာ့...
ၿမတ္နိုုးယုယ အမွတ္တရသိမ္းထားတတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
ေဟာဒီသစ္ပင္ထက္မွာ တပြင့္ေၾကြတိုင္း တရြက္သစ္
စိုက္ပ်ိဳးခဲ့သမွ်..အၿမစ္ထြက္ အသားတက္
ၿပန္ရိတ္သိမ္းဖို႔ေန႔ရက္တခုအတြက္...မင္းနဲ႕ငါ
ခုခ်ိန္မွာ...
အဆင္သင့္ၿဖစ္ေနၾကေလာက္ၿပီ......
ၿခေသၤ့တေကာင္ရဲ. ရဲရင့္ၿခင္းဟာ
မိမိစိုက္ပ်ိဳးခဲ့သမွ်ကို ၿပန္ရိတ္သိမ္းရုိးမွန္ရင္..
ငါတို႔ၿပင္ဆင္ခဲ့ၾကတဲ့ နွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာထဲကအနာဂတ္
ဧရာဝတီၿမစ္လက္တက္တေလွ်ာက္......
သံလြင္ကမ္းပါးေတြတဆံုး...
ေမခနဲ႔ မလိခ...ၿပီးေတာ့ခ်င္းတြင္းနဲ.စစ္ေတာင္း
အဲဒီၿမစ္ေတြထဲကဆုေတာင္းေတြနဲ႔အၿပိဳင္
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေကာင္းကင္မွာၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ေပါင္းဆံုေနေလာက္ၾကၿပီ..........
တကယ္ေတာ့...
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ..ဆုေတာင္းတိုင္တည္ေနရုံနဲ႔ပြင့္တဲ႔ပန္းမဟုတ္ဘူး
ၿပီးေတာ့...ရဲရင့္ၿခင္းဆိုတာမင္းနဲ႔ငါ႔ရဲ.
ေမြးရာပါမိနဲ႔ဘရဲ.အေမြတခုလည္းမဟုတ္ခဲ့ဘူး..........
သူငယ္ခ်င္းေရ...
Mississippiၿမစ္ေရေတြတသြင္သြင္စီးေနသလို
Bangkok ၿမိဳ.ၾကီးကလည္းၿငိမ္သက္မေနပါဘူး
Lion City ကမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ.အားအင္သစ္
ဥေရာပတေၾကာစီးေၿမာေနတဲ့သံစဥ္နဲ႔ေပါင္းစပ္
နယူးေဒလီရဲ.အသံ တိုက်ိဳနဲ႔ ကိုရီးယားပါမက်န္
ေနရာအႏွံ႔ရုိက္ခတ္ထိမွန္ေနခဲ့...ေန႔အဆက္ဆက္..........
အဲဒီအသံေတြအားလံုးေပါင္းစပ္ထိမွန္ေစမယ္႔ ေတာ္လွန္ေရးတခု
ငါတို႔ေမြးဖြားၿပဳစုရမယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ............။
ေဆာင္းယြန္းလ
လမ်းကလေးရေ
3 weeks ago
3 comments:
နိဒါန္းက တင္စားခ်က္ေလးေတြ နဲ ့ဆြဲေခၚသြားသလို ကဗ်ာရဲ ့နိဂံုးကလည္း အားမာန္ျဖစ္ေစပါတယ္။
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...။ သိပ္လွတဲ့ကဗ်ာေလးပါပဲ..။
it's really a nice poem
i love it
i feel smt after reading it
but i dont' know how to express that feelings
it's true bro
Post a Comment