Thursday, January 10, 2008

”ခံစားၾကည့္မိတဲ့ စက္တင္ဘာ”
ေဟာဒီ ခံစားတတ္လြန္းတဲ့
ရင္ခြင္ၾကီးကိုမွ
တည့္တည့္ဝင္တိုးတတ္ပေလ
စက္တင္ဘာေရ

ေဟာဒီ စြဲလမ္းတတ္လြန္းတဲ့
စိတ္ဓာတ္ေတြကိုမွ
ႏႈိးဆြတတ္ပေလ
စက္တင္ဘာေရ

မင္းရဲ့ရက္စြဲေတြေပၚမွာ
မ်က္ရည္ေတြၿပည့္လွ်ံခဲ့
မင္းရဲ့နာရီေတြေပၚမွာ
ငါ့ကဗ်ာေတြ အဆုပ္လိုက္ေၾကြက်…

မင္းရဲ့အခ်ိန္ကာလနဲ႔
မင္းရဲ့သတင္းစကားေတြမွာ
အၿပင္းဖ်ားခဲ့သူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး
မင္းရဲ့ပရိတ္ေတးေတြကလည္း
သံဃာ ခြပ္ေဒါင္းေတြရဲ့ ေသြးေတြနဲ႔အတူစီးေၿမာ
မိုးမီးအိမ္မလင္းႏူိင္ေသာ
ညနက္ေတာထဲက စက္တင္ဘာ..

ဒီမွာေတာ့ ေၾကကြဲ
နာက်ည္းခ်က္ ရက္စြဲေတြပိုၿပီးမ်ားလာ
ေၾကြရက္ေစာရွာသူေတြအတြက္
ေလးနက္စြာဂုဏ္ၿပဳပါရေစ

စက္တင္ဘာေရ….
မႈတ္မႈတ္ထုတ္လိုက္ရင္း
ခုန္ဆင္းသြားရတဲ့သက္ၿပင္းေတြ
မင္းရဲ့ရင္ခြင္မွာၾကြင္းရစ္
သီခ်င္းသစ္တပုဒ္ၿဖစ္တိုင္း
ရဲရင္ၿခင္းလႈိင္းေတြေမြးထုတ္….

မိုးၾကိဳးသြားလိုၿပင္းရွတဲ့့အခ်ိန္ခါ
စက္တင္ဘာ..
အဲဒီမွာ
ကဗ်ာေတြအဆုပ္လိုက္ပြင့္
ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာေတြတပြင့္ခ်င္းေၾကြ
ရီေဝေသာႏႈတ္ဖ်ားေတြနဲ႔အတူ
ေလဆန္ငွက္ေတြရဲ့အုပ္ဖြဲ႔ပ်ံသန္းမႈအားေတြယူ….

စက္တင္ဘာ
မင္းရဲ့ ရင္ခြင္အနာကိုကုစားႏိူင္ဖို႔က
အခ်ိန္အခါနဲ႔ေနရာေဒသမဟုတ္ဘူး
ၿပီးေတာ့..
ၾကိဳးညွိရမဲ့တေယာအိုတလံုးလည္းမဟုတ္သလို
ညူကလီးယားဗံုးတလံုးလည္းမလိုဘူး

စက္တင္ဘာ…
ငါတို႔က
ကုစားလို႔ေပ်ာက္တဲ့အနာကို
ၿမိဳသိပ္ရင္းေမြးထားတာမဟုတ္
သမိုင္းေပးဒဏ္ရာကို
နာနာက်င္က်င္က်င္ရင္မွာပိုက္ရင္း
ပ်ိဳးေစ့က်ဲတဲ့လက္နဲ႔ ကိုယ္တိုင္ရိတ္သိမ္းၾကမွာ

ဒီေတာ့
ငိုေၾကြးေပဦးေပါ့ စက္တင္ဘာ
မင္းရဲ့ ရႈိက္ငင္သံကိုနာခံရင္း
ေလဆန္ကိုခြင္းမယ့္ငွက္
တရက္ၿပီးတရက္ အသက္ဆက္မယ္
ေတာင္တန္းေတြအႏွံ႔
ေၿမၿပန္႔ေတြအႏွံ႔
ၿမိဳ႕ၿပေတြအႏွံ႔
ေက်းလက္ေတြအႏွံ႔
ၿပီးေတာ့
စီးဆင္းသြားတဲ့ ႏွလံုးေသြးေတြနဲ႔အတူ…။
ေဆာင္းယြန္းလ

2 comments:

Kaung Kin Ko said...

င္းရဲ့အခ်ိန္ကာလနဲ႔
မင္းရဲ့သတင္းစကားေတြမွာ
အၿပင္းဖ်ားခဲ့သူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး
မင္းရဲ့ပရိတ္ေတးေတြကလည္း
သံဃာ ခြပ္ေဒါင္းေတြရဲ့ ေသြးေတြနဲ႔အတူစီးေၿမာ
မိုးမီးအိမ္မလင္းႏူိင္ေသာ
ညနက္ေတာထဲက စက္တင္ဘာ..

စက္တင္ဘာကို ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း ေၾကကြဲသြားပါတယ္။

Nyein Chan Aung said...

စက္တင္ဘာ…
ငါတို႔က
ကုစားလို႔ေပ်ာက္တဲ့အနာကို
ၿမိဳသိပ္ရင္းေမြးထားတာမဟုတ္
သမိုင္းေပးဒဏ္ရာကို
နာနာက်င္က်င္က်င္ရင္မွာပိုက္ရင္း
ပ်ိဳးေစ့က်ဲတဲ့လက္နဲ႔ ကိုယ္တိုင္ရိတ္သိမ္းၾကမွာ

စက္တင္ဘာ... ႏွလံုးေသြးစက္လက္နဲ႔ ထုလုပ္ခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ..။ အၿမဲအားေပးလွ်က္ပါ ကိုေဆာင္းေရ..။