Tuesday, February 12, 2008


ဗလာ……
ၾကံဳေတြ႔ေနရေလဦးမယ္ အခ်စ္နဲ႔အမုန္း
ၿပီးေတာ့ ႏွလံုးသားဒဏ္ရာ
ဘဝေတြရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ရာ ႏွစ္မ်ားစြာထဲ
ဒါ ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္လမ္းတပုဒ္
င့ါအတြက္ေတာ့ သီခ်င္းတပုဒ္ထက္မပို
ကဗ်ာတပုဒ္လို ရြတ္ဆိုခ်င္ရင္လည္းဆိုလို႔ရ
တကယ္ေတာ့…ငါက
ငါ့ကိုယ္ငါခ်စ္တဲ့ အတၱေကာင္တေယာက္မွ်သာ…

ပ်ားရည္တစက္ေပၚမွာ
အခ်စ္ဟာခ်ိဳၿမိန္
အက္ဆစ္္တစက္ေပၚမွာ
အမုန္းကခါးသက္
ငါရွင္သန္ရာ ညမနက္ေတြမွာကေတာ့
အခ်စ္နဲ႔အမုန္း
ဘာမွ်မထူးဆန္းတဲ့ ေန႔စဥ္သံုးစကားလံုးလို
တကယ္ေတာ့ ငါက
င့ါအတၱကိုစားသံုးၿပီး ေမြးဖြားလာခဲ့သူ….

တခါတခါ..ငါ
ငါ့ကိုယ္ပိုင္ညေတြမွာ
င့ါရဲ့မ်က္ႏွာဖံုးကို ငါ့္လက္ေတြနဲ႔ဆြဲယူခြာခ်ဖို႔ၾကိဳးစား
အခ်ည္းအႏွီွးမဲ့ညေတြကသာ မိုးစင္စင္လင္းသြားၾက…

တခါတခါ..ငါ
ငါ့ကိုယ္ပိုင္ေန႔ေတြမွာ
ငါ့ရဲ့အတၱေတြကို ငါ့မာယာေတြနဲ႔မီးေလာင္ၿပာခ်ဖို႔ၾကိဳးစား
အခ်ည္းအႏွီးမဲ့ေန႔ေတြကသာ ညစုန္းစုန္းခ်ဳပ္သြားၾက…

တကယ္ေတာ့…ငါက
မေန႔တေန႔ကမွ ေမြးဖြားခဲ့ေလၿပီး
မနက္ၿဖန္ သဘက္ခါမွာေသဆံုးသြားရမယ့္
ငါနဲ႔ ငါ့ကို ငါကိုယ္တိုင္က မပိုင္ခဲ့ရေလသူ…..။ ။
ေဆာင္းယြန္းလ

7 comments:

Nyein Chan Aung said...

ဗလာ……
ၾကံဳေတြ႔ေနရေလဦးမယ္ အခ်စ္နဲ႔အမုန္း
ၿပီးေတာ့ ႏွလံုးသားဒဏ္ရာ
ဘဝေတြရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ရာ ႏွစ္မ်ားစြာထဲ
ဒါ ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္လမ္းတပုဒ္
င့ါအတြက္ေတာ့ သီခ်င္းတပုဒ္ထက္မပို
ကဗ်ာတပုဒ္လို ရြတ္ဆိုခ်င္ရင္လည္းဆိုလို႔ရ
တကယ္ေတာ့…ငါက
ငါ့ကိုယ္ငါခ်စ္တဲ့ အတၱေကာင္တေယာက္မွ်သာ…

ပ်ားရည္တစက္ေပၚမွာ
အခ်စ္ဟာခ်ိဳၿမိန္
အက္ဆစ္္တစက္ေပၚမွာ
အမုန္းကခါးသက္
ငါရွင္သန္ရာ ညမနက္ေတြမွာကေတာ့
အခ်စ္နဲ႔အမုန္း
ဘာမွ်မထူးဆန္းတဲ့ ေန႔စဥ္သံုးစကားလံုးလို
တကယ္ေတာ့ ငါက
င့ါအတၱကိုစားသံုးၿပီး ေမြးဖြားလာခဲ့သူ….

တခါတခါ..ငါ
ငါ့ကိုယ္ပိုင္ညေတြမွာ
င့ါရဲ့မ်က္ႏွာဖံုးကို ငါ့္လက္ေတြနဲ႔ဆြဲယူခြာခ်ဖို႔ၾကိဳးစား
အခ်ည္းအႏွီွးမဲ့ညေတြကသာ မိုးစင္စင္လင္းသြားၾက…

တခါတခါ..ငါ
ငါ့ကိုယ္ပိုင္ေန႔ေတြမွာ
ငါ့ရဲ့အတၱေတြကို ငါ့မာယာေတြနဲ႔မီးေလာင္ၿပာခ်ဖို႔ၾကိဳးစား
အခ်ည္းအႏွီးမဲ့ေန႔ေတြကသာ ညစုန္းစုန္းခ်ဳပ္သြားၾက…

တကယ္ေတာ့…ငါက
မေန႔တေန႔ကမွ ေမြးဖြားခဲ့ေလၿပီး
မနက္ၿဖန္ သဘက္ခါမွာေသဆံုးသြားရမယ့္
ငါနဲ႔ ငါ့ကို ငါကိုယ္တိုင္က မပိုင္ခဲ့ရေလသူ…..။ ။

ကဗ်ာ အရမ္းႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ပထမဆံုး အဖြင့္အပိုဒ္ကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လံုး ေကာင္းတယ္။ ကဗ်ာဆရာဟာ ကိုယ္ခံစားရတာကို ခံစားရတဲ့ အတိုင္း သတၱိရွိရွိ ဖြင့္ခ်ရဲဖို႔ လိုတယ္ေနာ္။ အဲဒီလို သတၱိရွိတဲ့ ကိုေဆာင္းကို ေလးစားပါတယ္။

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

"" တကယ္ေတာ့…ငါက
မေန႔တေန႔ကမွ ေမြးဖြားခဲ့ေလၿပီး
မနက္ၿဖန္ သဘက္ခါမွာေသဆံုးသြားရမယ့္
ငါနဲ႔ ငါ့ကို ငါကိုယ္တိုင္က မပိုင္ခဲ့ရေလသူ…..။ ။ """

ပရမတၱ သစၥာ ပဲဗ် ... ပိုၿပီး ဆင္ျခင္ျဖစ္တာေပါ့ ... အရမ္း အဓိပၸါယ္ ရွိတယ္ ကိုေဆာင္းေရ ....

Kaung Kin Ko said...

ကဗ်ာေလး ခံစားသြားတယ္ အစ္ကို။

Pinkgold said...

တကယ္ေတာ့…ငါက
မေန႔တေန႔ကမွ ေမြးဖြားခဲ့ေလၿပီး
မနက္ၿဖန္ သဘက္ခါမွာေသဆံုးသြားရမယ့္
ငါနဲ႔ ငါ့ကို ငါကိုယ္တိုင္က မပိုင္ခဲ့ရေလသူ…..။ ။

အဲလို တရားရေတာ့လည္း ေကာင္းတာေပါ့ အကိုရယ္ ေနာက္ဆိုရင္ ေတာပါ ထြက္ခ်င္လာလိမ့္မယ္ ေတာေတာ့ မထြက္ေသးဘူး မဟုတ္လား.. ေနပါအံုး 2010 ေလာက္ထိေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ၾကမယ္ေလ.. :P

ဒါနဲ႔အကို ပင့္ဂိုလ္းကို ဆက္သြယ္မယ္ဆို မဆက္သြယ္ေသးပါလား MBS အတြက္ ပိုစ့္တင္တုန္းပ ေျပာစရာေလးေတြ ရွိေနလို႔ဆို.. pinkgold@cuttiepinkgold.info ပါ

ေမပ်ိဳ said...

ပထမဆံုးအပိုဒ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ကို အၾကိဳက္ဆံုးပဲ ကိုေဆာင္းယြန္းလေရ။ ကဗ်ာေလးက အရမ္းေကာင္းတယ္ေနာ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ေမပ်ိဳ

Mintasay said...

ဟုတ္တယ္ အကိုရ။ လူဆိုတာကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိပ္ခ်စ္တဲ့ေကာင္။ ကိုယ့္ဖာသာခ်စ္ေနရာကေန တၿခားလူကိုလည္းခ်စ္လို႔ရတယ္ဆိုတာ တေၿဖးေၿဖး႐ွာေတြ႔လာတာ…..သိပ္မွန္တဲ့ ကဗ်ာေလးပဲဗ်ာ

မွ်ားျပာ said...

တအားအဓိပၸါယ္ရွိတယ္ အစ္ကိုေရ ... ခံစားသြားပါတယ္