Saturday, February 16, 2008

ညီေလးအတြက္ဖတ္စာကဗ်ာ…..
ညီေလးေရ နားေထာင္
ပံုၿပင္မဟုတ္တဲ့ လက္ေတြ႔ၿဖစ္ရပ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္စပ္ရင္း ကိုယ္ရြတ္ဖတ္ၿပမယ္…

အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာ ေခတ္စားေနခဲ့တဲ့ၿဖစ္ရပ္မွာ
အေနာက္တိုင္း ပဥၥလက္ဆရာဟာ
အသၿပာကို သိကၡာခါးပိုက္ေထာင္ထဲထည့္ရင္း
နယ္လွည့္ကြင္းဆင္းတဲ့အခါ
မာယာနဲ႔လင္းတဲ့ ညေနခင္းတစ္ခု
မ်က္ရည္တုေတြလိမ္းက်ံ
နံရံေပၚက ေန႔စြဲေတြေနာက္ၿပန္လဲက်
ႏူိက္ကလပ္ေတြေပၚမွာကေတာ့
ေအဗရာဟင္လင္ကြန္းဟာ လွလွပပၿပန္႔က်ဲက်သြားတယ္…..

အေဖၾကီးက သားဆရာဝန္ၿဖစ္ဖို႔အေရး
သူ႔လူနာရဲ့ေရာဂါကို လက္သပ္ေမြးေဆးကုရင္း
လူနာရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းပန္းခင္းကိုေၿခနဲ႔နင္းတယ္
ၿပီးေတာ့…..
ကတိသစၥာဟာ အသၿပာေမြ႔ရာမွာအိပ္ေပ်ာ္တဲ့အခိုက္
ဦးတည္ရာ ယံုၾကည္ခ်က္
တစ္မနက္တည္းနဲ႔လည္း အသက္ထြက္တတ္္တယ္ဆိုတဲ့
မၾကာခဏၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ဇာတ္လမ္း
ယံုတမ္းစကားမဟုတ္မွန္း အခုေတာ့သိၿပီ
ရာသီေပါင္းမ်ားစြာထဲက ကိုယ့္ရဲ့ရင္ဘတ္အနာနဲ႔ရင္းခဲ့ရၿပီး….

ညီေလးေရ ဆက္ၿပီးနားေထာင္ၾကည့္
ဒီၿဖစ္ရပ္မွန္ကေလးကေတာ့ ရင္နာဖြယ္အတိ
ခံစားတတ္တဲ့ႏွလံုးသားရွိရင္
သူလိုလူမ်ိဳးေတြအတြက္ မင္းဂုဏ္ယူတတ္မွာပါ
သူတို႔က……
ကိုယ့္အတြက္ဆိုလို႔ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေနတဲ့အဝတ္ေဟာင္းတစ္စံု
လံုၿခံဳေအာင္သိမ္းဝွက္ထားတဲ့ သိကၡာနဲ႔ ေရႊခ်ထားတဲ့မာန
ကိုယ္ပိုင္ရင္ေသြးကိုေတာင္ ပိုင္ပိုင္ႏူိင္ႏိူင္ေက်ာင္းမထားႏူိင္ၾကတဲ့
၁၉ႏွစ္ေက်ာ္သား ေတာေတာင္ေတြထဲကဘဝ
သဘာဝတရားရဲ့အလွကို မခံစားအားၾကဘဲ
ခါးသက္ေန႔စြဲေတြကို ရဲရင့္ေတးေတြနဲ႔ၿဖိဳၾက
တကယ္ေတာ့..သူတို႔ဆိုတာက
မင္းတို႔ ကိုယ္တို႔လိုပါဘဲ
တစ္ခ်ိန္ေသာအခါက ေဟာဟိုၿမိဳ႕ၿပေတြထဲမွာ
မိသားစုစံုညီစြာနဲ႔ ပညာရွာရင္း
အဲဒီေတာနက္နက္ကို သမိုင္းေပးတာဝန္အရနင္းခဲ့ၾကတာပါ….

ညီေလးေရ
ဒီလိုနဲ႔ႏွစ္ေတြၾကာလာေတာ့
ငါတို႔အထဲကတခ်ိဳ႕
ေခါင္းလည္တေမာ့ေမာ့နဲ႔ ေရာ့ခ္ေတးတစ္ပုဒ္ကိုဟစ္
ေတာ္လွန္စစ္ကို ေသရည္တခြက္နဲ႔ေဖ်ာ္ေသာက္
ကာရာအိုေကညေတြမွာ အိပ္မက္ၿပာၿပာကိုေဆာက္
မူးလာတဲ့အခါ ေၿမပံုတစ္ခ်ပ္ေပၚမွာဗိုက္ေမွာက္အိပ္ရင္း
ပါးစပ္ေသနတ္ေတြပစ္ခြင္းတယ္….

ညီေလးေရ
စိတ္ပ်က္ေနၿပီလား
ၿဖစ္ရပ္မွန္ေတြကိုၾကားၿပီး…
နားမၿငီးေသးဘူးဆိုရင္ ဆက္ၿပီးနားေထာင္
လက္ေတြ႔သေဘာမေဆာင္တဲ့ၿဖစ္ရပ္မွန္ေတြအေၾကာင္း…
ကိုယ့္ေပါင္မွကိုယ္လွန္မေထာင္းရင္
အာဏာရွင္ဆိုတဲ့အေကာင္က
ေခါင္းတစ္လံုးလံုးကို ၿဖတ္နင္းသြားမွာမို႔
ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြအေၾကာင္းကို
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အၿဖစ္မေစာင္းမခ်ိတ္ဘဲ
တည့္တည့္ေတြးၿပီး တည့္တည့္ေရးထားတာပါ….
နာစရာဆို ကိုယ့္တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ၾကိတ္ခံလို႔မရတဲ့
ႏူိင္ငံရဲ့အေရးေပမို႔
ကိုယ္တို႔ …..ေတြးေငးေနဖို႔မလို
အိပ္ငိုက္ေနသူေတြကို ႏူိးထေစ
အိပ္မက္ေနသူေတြကို တပ္လွန္႔
ရပ္တန္႔ေနသူေတြကို ႏႈိးဆြ
ထၾကြေနသူေတြကို လက္တြဲ
အနာဂတ္ကို အသၿပာနဲ႔လဲေနသူေတြကိုေတာ့ ထားရစ္ခဲ့ၾက
မေဝးေတာ့တဲ့ ကာလတစ္ခုမွာ
ေရႊေရာင္နံနက္ေတြကေတာ့ ဦးေမာ့လာၾကရဦးမွာပါ
ကိုယ္တို႔ရဲ့ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြထဲ
ခြပ္ေဒါင္းရဲ့ေသြးေတြ ရဲရဲနီသြားၾကရင္း…..။
ေဆာင္းယြန္းလ၏ရင္ဘတ္မွလာေသာခံစားခ်က္အစစ္အမွန္ၿဖစ္၏။

8 comments:

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

ညီေလး တစ္ေယာက္ လာခံစားသြားတယ္ အစ္ကို ... :P

Pinkgold said...

ေကာင္းတယ္ အကို
ရင္ထဲက လာတဲ့ စကားလံုးေတြကို
ခံစားလို႔ရတယ္.......

သူတို႔ေတြလည္း ၾကာၾကာ မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး အကိုရယ္
ဆရာေတာ္ ရွင္ဥာဏိသရ ေဟာသလို ေရႊမိုး ေငြမိုး ပန္းမိုး ရြာခ် ေနခ်ိန္မွာေတာ့ ေပ်ာ္ေနၾကအံုးေပါ့ေလ

ေမလ္းရတယ္ အကို.. ဒီၾကားထဲ ေကာ္နက္ရွင္ လံုး၀ မေကာင္းတာ proxy ေက်ာ္မရတာနဲ႔ပဲ ဘယ္ဘေလာဂ့္မွ မဖတ္ျဖစ္ဘူး

Nyein Chan Aung said...

ရင္ဘတ္မွလာေသာခံစားခ်က္ အစစ္အမွန္ကို လာ ခံစားသြားတယ္ဗ်ိဳ႔။ အစဥ္အားေပးလွ်က္ပါ ကိုေဆာင္းေရ။

Anonymous said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

ကိုေဆာင္းရဲ႕ကဗ်ာေလးကအဓိပါယ္အၿပည္႔ရွိတယ္ဗ်ိဳ႕.
ကိုေဆာင္းေရ, ပါးစပ္သတ္နတ္ေတြ ရပ္တန္႔ၿပီး မေဝးေတာ႕တဲ့အခ်ိန္တစ္ခုမွာ
တရားေသာစစ္ကိုတစ္္ေပါင္းတစည္းတည္း ခ်ီတက္ႀကစို႔ဗ်ာ......

Smilemay said...

သာဆရာ)န္ျဖစ္ဖို႔-
(အေဖၾကီးက သားဆရာဝန္ၿဖစ္ဖို႔အေရး
သူ႔လူနာရဲ့ေရာဂါကို လက္သပ္ေမြးေဆးကုရင္း
လူနာရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းပန္းခင္းကိုေၿခနဲ႔နင္းတယ္
ၿပီးေတာ့…..)
ေနမေကာင္းရင္ ေဆးခန္းျပရမွာေတာင္ ခပ္လွန္႔လွန္႔ ျဖစ္သြားတယ္

Kaung Kin Ko said...

အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာ ေခတ္စားေနခဲ့တဲ့ၿဖစ္ရပ္မွာ
အေနာက္တိုင္း ပဥၥလက္ဆရာဟာ
အသၿပာကို သိကၡာခါးပိုက္ေထာင္ထဲထည့္ရင္း
နယ္လွည့္ကြင္းဆင္းတဲ့အခါ
မာယာနဲ႔လင္းတဲ့ ညေနခင္းတစ္ခု
မ်က္ရည္တုေတြလိမ္းက်ံ
နံရံေပၚက ေန႔စြဲေတြေနာက္ၿပန္လဲက်
ႏူိက္ကလပ္ေတြေပၚမွာကေတာ့
ေအဗရာဟင္လင္ကြန္းဟာ လွလွပပၿပန္႔က်ဲက်သြားတယ္…..

ကဗ်ာေလးထိတယ္ဗ်ာ

ေမပ်ိဳ said...

ကဗ်ာေလးက ေကာင္းတယ္ အကိုေရ။ ဖတ္စာကို ညီမေး ဖတ္သြားပါတယ္ေနာ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ေမပ်ိဳ