“နီရူဒါကိုဆန္းစစ္ၿပီး မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္သံုးသပ္ၿခင္း“
နီရူဒါေရ..
ငါတို႔တေတြဟာ
မင္းရဲ့ ”ရန္သူ”ဆိုတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲကအတိုင္း
ခိုင္မာတဲ့အမွန္တရားရဲတိုက္ၾကီးကို ေဆာက္လုပ္ၿပီးခဲ့တာၾကာေပါ့
ငါတို႔ဟာ
ေတာင့္တင္းခိုင္ခန္႔တဲ့ေသတၱာတစ္လံုးထဲမွာ
ငါတို႔ရဲ့ေလးနက္မႈေတြကိုထာဝရသိမ္းဆည္းရင္း
အဲဒီေကြ႔ေကာက္နက္နဲတဲ့လမ္းကိုရဲရဲဆင္းေလွ်ာက္ခဲ့တာပါ နီရူဒါ…

မင္းကဗ်ာထဲကလိုဘဲ
ငါတို႔မ်က္ႏွာထဲမွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာရွိ
အထီးက်န္တဲ့အေရးအေၾကာင္းေတြလည္းရွိတယ္…

မင္းကဗ်ာထဲကလိုဘဲ
ငါတို႔မ်က္ဝန္းအိမ္ထဲမွာ ေမာပမ္းႏြမ္းနယ္တဲ့မ်က္ရည္ေတြတြဲခိုေနၾက
ဒါေပမယ့္..ငါတို႔က
အဲဒီမ်က္ရည္စေတြကိုတယုတယသိမ္းထားၾကတာမဟုတ္ေပဘူး
နာနာက်ည္းက်ည္းနဲ႔ အမွတ္ရေစဖို႔
ငါတို႔ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီး သိမ္းဆည္းထားၾကတာပါ နီရူဒါ…

ငါတို႔က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကိုဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့
ငါတို႔ရဲ့လက္ဖဝါးေတြအသားမာတက္လာတဲ့အထိ
ေဟာဒီ ကဗ်ာေတြကိုေရးရင္း
ေသၿခင္းတရားကိုရဲရဲရင္ဆိုင္သြားမွာပါ နီရူဒါ..

မင္းရဲ့ဒိုင္ယာရီမွာၿပည့္ႏွက္ေနတာက
သစ္ရြက္ေတြနဲ႔ေလေပြ
ငါတို႔ရဲ့ ဒိုင္ယာရီေတြထဲမွာၿပည့္ႏွက္ေနတာက
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ေသြးစက္
မင္းရဲ့ကဗ်ာထဲမွာ
တစ္ေယာက္ရဲ့ေသဆံုးၿခင္းမွာတစ္ဦးရဲ့ရွင္သန္မႈအစပ်ိဳးေပမယ့္
ငါတို႔ရဲ့လက္ေတြ႔ဘဝထဲမွာ
တစ္ေယာက္ရဲ့ရွင္သန္မႈအတြက္
အေယာက္ေပါင္းရာေထာင္ေသဆံုးေပးေနၾကရတယ္ နီရူဒါ…

ငါတို႔ကမၻာထဲမွာ ပန္းေတြေတးမဆိုၾက
ကေလးေတြအငိုမတိတ္ၾကဘူး
ငါတို႔ကမၻာထဲမွာ မ်က္ႏွာေတြမသာယာၾက
မိခင္ေတြမ်က္ရည္မေၿခာက္ၾကဘူး
ငါတို႔ကမၻာထဲမွာေၿခာက္ေသြ႔လာတာက ရာသီဥတု
ေအးစက္လာတာကစာနာမႈေတြပါ နီရူဒါ…

ငါတို႔က
ငါတို႔စိတ္ကူးကို ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ိဳးသလို
ကိုယ္တိုင္ထြန္ယက္ၿပီး
ကိုယ္တိုင္ဘဲရိတ္သိမ္းခ်င္ၾကတယ္
ငါတို႔က
ငါတို႔ခ်စ္တဲ့အရာဝတၳုဳေတြကိုႏွလံုးသားနဲ႔ယက္လုပ္ၿပီး
ငါတို႔မုန္းတဲ့အရာဝတၳဳေတြကိုဦးေႏွာက္နဲ႔ထြင္းေဖာက္တတ္္တယ္ နီရူဒါ…

ဒါေၾကာင့္
ငါတို႔ဟာ ေဟာဒီကဗ်ာကို ႏွလံုးသားနဲ႔ယက္လုပ္ၿပီး
ေအးစက္တဲ့စာနာမႈေတြေပးတဲ့ ငါတို႔ရဲ့ရန္သူေတြအတြက္
ငါတို႔ရဲ့ဦးေႏွာက္မွာ လက္နက္ေတြတပ္ဆင္ထားၾကတယ္ နီရူဒါ…။