”ၿမိဳ႕ၿပမွတ္တမ္း”
လမိုက္ညရဲ့ ၿဖားေယာင္းမႈကိုခံထားရတဲ့ၿမိဳ႕ဟာ
မိုးသာစုန္းစုန္းခ်ဳပ္သြားခဲ့ရရွာတယ္
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းလမင္းက
အလင္းတန္းေလးတစ္မွ်င္ကိုေတာင္မွ
ကိုယ္ရိပ္ကိုယ္ေရာင္မၿပခဲ့ဘူး
ခံစားခ်က္ရွိသူတိုင္း တေမ့တမူးၿဖစ္ခဲ့ၾက
ရင္ခုန္သံမမွန္တဲ့ဲ့ ၿမိဳ႔ၿပရဲ့ညေတြထဲမွာ…

အလင္းမရွိတဲ့ ေန႔ရဲ့ညႈိ႕ယူၿခင္းခံထားရတဲ့ၿမိဳ႕ဟာ
အရုဏ္သာက်င္းသြားခဲ့ရရွာတယ္္
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေနမင္းက
အလင္းတန္းေလးတစ္မွ်င္ကိုေတာင္မွ
ကိုယ္ရိပ္ကိုယ္ေရာင္မၿပခဲ့ဘူး
ခံစားခ်က္ရွိသူတိုင္း အရူးမီးဝိုင္းၿဖစ္ခဲ့ၾက
အသက္ရႈသံမမွန္တဲ့ ၿမိဳ႕ၿပရဲ့ေန႔ေတြထဲမွာ…

ၿမိဳ႕ၿပထဲကလူသားေတြဟာ
သန္းေခါင္မွာလသာလာေလႏူိးနဲ႔
မိုးကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ေနလိုက္ၾကပံုမ်ား
ေမြးကင္းစကေလးဟာ မိခင္ႏူိ႔ကိုရွာေနသလိုမ်ိဳး
ၿမိဳ႕ၿပထဲကလူသားေတြဟာ
အလင္းကိုေမွ်ာ္ကိုး ေလအဟုန္ တိမ္စံုကိုဖြင့္ေလႏူိးနဲ႔
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ၾကိတ္ၿပီးဆုေတာင္းသေလာက္
ၿမိဳ႕ၿပရဲ့ညကခရီးမေပါက္ခဲ့ေလဘူး
ၿမိဳ႕ၿပရဲ့ေန႔ကခရီးမေရာက္ခဲ့ေလဘူး…

ေနာက္ဆံုးမွာ..
ၿမိဳ႕ၿပဟာ စစ္တုရင္ကစားကြင္းထဲက
ဘစ္ေရွာ့ပ္တစ္ေကာင္ကိုရဲဝင့္စြာထိုးေကၽြးရင္း
လမင္းရဲ့အလင္းအေငြ႔အသက္ကို
အရုဏ္ရဲ့အလင္းတစ္စကိုတိုက္ယူခဲ့ရေလတယ္…။