"အဲဒီရပ္ကြပ္ထဲမွာ…"

မနက္ေစာေစာရုံးကိုေရာက္အၿပီး
တစ္နာရီခန္႔အၾကာ
က်ေနာ္..ခရီးတစ္ခုထြက္ခဲ့ပါတယ္..

က်ေနာ္သြားရမယ့္ခရီးစဥ္
ကားေမာင္းေနရင္းကတန္းစီလို႔စဥ္းစား
အားပါး..မနည္းပါလား
ၾကားရလိမ့္ဦးမယ္
စားစရာဝယ္ဖို႔ ေထာက္ပံ့စရိတ္မရေသးတဲ့အေၾကာင္း
မယ္ဒီကိတ္(ေဆးကုသခြင့္ကဒ္ၿပား) မရေသးတဲ့အေၾကာင္း
အိမ္လခေပးဖို႔ေငြမေလာက္တဲ့အေၾကာင္း
ဗိုက္နာလို႔.ေခါင္းကိုက္လို႔
သြားနာလို႔ အဆစ္အၿမစ္ကိုက္လို႔
ေသြးတိုးလို႔ ေသြးေပါင္က်လို႔
ဖ်ားနာလို႔ ခါးနာလို႔
ဆီးခ်ိဳရွိလို႔ အေအးမိလို႔
မီတာခေပးဖို႔ပိုက္ဆံမရွိလို႔
ေစ်းဝယ္သြားဖို႔ ကားအခက္အခဲေတြ႔ေနတဲ့အေၾကာင္း
အလုပ္ရွာမရလို႔ စိတ္ညစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း
ေက်ာင္းကဆရာေပးလိုက္တဲ့စာမဖတ္တတ္လို႔
ဒီအတိုင္းဆက္ေနရမယ္ဆိုရင္ ေသခ်င္ၿပီဆရာ
လာရာလမ္းကိုဘဲၿပန္ပို႔ပါေတာ့ဆိုၿပီးၿငီးၿငဴတဲ့အေၾကာင္း
မေန႔တေန႔ကဘဲေရာက္လာၿပီး
ေယာက်ာၤးေနာက္ေကာက္ေကာက္ပါသြားတဲ့
အသက္မၿပည့္ေသးတဲ့ေက်ာင္းသူေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း
လိုင္စင္မရွိဘဲကားေမာင္းရင္း
သူမ်ားၿခံဝင္းကိုကားနဲ႔တိုက္မိလို႔အမႈရင္ဆိုင္ရမယ့္အေၾကာင္း
မၾကာခင္..
အဲဒီအေၾကာင္းအစံုအလင္ၾကားရေတာ့မယ္လို႔စဥ္းစားရင္း
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္အပ်င္းဖ်ားတဲ့လူမမာတစ္ေယာက္လိုၿဖစ္သြားခဲ့
ေနာက္က်ိတဲ့ေခါင္းတစ္စံုနဲ႔ အဲဒီရပ္ကြပ္ထဲကားခ်ိဳးဝင္ခဲ့တယ္..

တကယ္ဆိုေတာ့..
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္းနတ္ဘုရားမဟုတ္
ဒုကၡသည္ေတြရဲ့အမ်ိဳးစံုလွတဲ့ၿပႆနာအရႈပ္အေထြး
ဘယ္လိုေခါင္းေအးေအးနဲ႔ေၿဖ႕ရွင္းႏူိင္ပါ့မတုန္း
ဒါေပမယ့္..အၿပံဳးတစ္ဝတ္ကိုမ်က္ႏွာေပၚတင္
တတ္ႏူိင္သမွ်ေၿဖ႕ရွင္းေပးႏူိင္ဖို႔ၾကိဳးစား
ကိုယ့္ရဲ့ကိုယ္ပိုင္ဒုကၡကိုခဏေမ့ထားရင္း
လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ဒုကၡကိုဦးေႏွာက္ထဲသြင္းရတဲ့
ေက့စ္ဝါးကားက်ေနာ္..
တစ္ေန႔မွမေပ်ာ္ႏူိင္တာေတာ့အမွန္ပါဘဲ
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္းအသည္းႏူေပသကိုး…

အဲဒီရပ္ကြပ္ထဲမွာ
မ်က္ရည္မပါဘဲ က်ေနာ့္မ်က္ဝန္းေတြငိုေနခဲ့ရတာၾကာၿပီ
အဲဒီရပ္ကြပ္ထဲမွာ
ရင္ဘတ္အနာၾကီးကိုဖံုးဖိရင္း က်ေနာ္ၾကီးၿပင္းခဲ့ရတာၾကာၿပီ…

အဲဒီရပ္ကြပ္ထဲကအၿပန္
တစ္ေန႔တာရဲ့တစ္ဝတ္ ရုံးေပၚၿပန္တက္လာတဲ့အခါ
က်ေနာ့္လြယ္အိတ္ထဲမွာစာရြက္ေတြပါလာခဲ့
က်ေနာ့္ေခါင္းထဲမွာၿပႆနာေတြပါလာခဲ့
တခ်ိဳ႕တဝတ္ကဖုန္းဆက္ၿပီးအသနားခံရဖို႔
တခ်ိဳ႕တဝတ္ကရုံးတက္ၿပီးအသနားခံရဖို႔….

ဒီလိုနဲ႔ရုံးကအၿပန္
ယခု..လမ္းမွာက်ေနာ္ေတြးေနမိတာက
သူတို႔တေတြနဲ႔ငါတို႔တေတြ
ဒီလိုပံုစံနဲ႔ေနာက္ထပ္ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာရွင္သန္ေနရဦးမွာလဲ
ေနာက္ထပ္ေရာက္လာဦးမယ့္ဒုကၡသည္ေတြရဲ့နာမည္စာရင္း
ႏူိင္ငံက်ဥ္းက်ဥ္းတစ္ခုထဲကအလံုးအရင္းထြက္လာၾကဦးမယ့္
ဒုကၡသည္အေရအတြက္
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္အိပ္မက္မမက္ႏူိင္ေသးတဲ့
တိုင္းၿပည္ငယ္တစ္ခုရဲ့အနာဂတ္
ေနာက္ထပ္..အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ……