”လြတ္ေၿမာက္ေရးရဲ့အစ”
အားေပးတိုင္း
အားရွိလာႏူိင္ၾကတာမွမဟုတ္ဘဲ..
ဗီတာမင္ေဆးခဲေတြစားတိုင္းလည္း
သဲထဲေရမသြန္မိေစဖို႔ကအေရးၾကီးတယ္…
တဲတဲေလးက်န္တဲ့ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းေပၚမွာ
လူဟာ.အရာခပ္သိမ္းၿဖစ္ႏူိင္ခဲ့…
ေနဝင္ေနထြက္၂၄နာရီတစ္ရက္မွာ
ေနတိမ္းပါးမသြားခင္အခ်ိန္အထိ
သတိကိုခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာလိုဝတ္မိရဲ့လား!….
ကိုင္းဖ်ားမွာနားတဲ့လရိပ္ဟာ
စိတ္ကိုအစာေကၽြးဖို႔သက္သက္မဟုတ္ပါဘူး….
မဟာကံထူးရွင္ေတြၿဖစ္ဖို႔အတြက္
ကပ္ေၾကးတစ္လက္ေတာ့လိုတယ္…
အရွက္နဲ႔အသက္ဆိုတဲ့ၾကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းၾကား
မ်က္စိေမွာက္မွားသူေတြအတြက္ေတာ့
အခ်ိန္ဟာအေကာင္းဆံုးေဆးစြမ္းတပါးပါဘဲ…
ကဲ…
အထက္ဆံုးဓားတစ္လက္ရဲ့ထိပ္ဖ်ားမွာ
မစၦရိယေတြတိကနဲၿပတ္ပါသြားဖို႔အတြက္
အားေကာင္းေမာင္းသန္အခ်ိန္ေတြသင့္ေရွ႕ခစားေနၾကၿပီ
အညီညာဆံုးလက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ၿပဴတင္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္
သင့္စိတ္ကိုစြန္တစ္ေကာင္လိုအၿမင့္ဆံုးလႊင့္လိုက္ပါ….
အဲဒီမွာေတြ႔လာလိမ့္မယ္..
အဲဒီမွာေတြ႔လာလိမ့္မယ္
လြတ္ေၿမာက္ေရးရဲ့လမ္းစ
သင္ကိုယ္တိုင္ကစခဲ့တာၿဖစ္ေၾကာင္း….။
လမ်းကလေးရေ
3 weeks ago
7 comments:
တစ္ပုိဒ္ခ်င္း တစ္ပုိဒ္ခ်င္းက အဓိပါယ္ေတြ အားမာန္ေတြ ျပည့္ဝလြန္းလုိ ့ကဗ်ာကုိးပုဒ္ကုိ တစ္ပုဒ္ထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရသလိုပဲဗ်ာ။
ေနာက္ဆံုးအပုိဒ္ကေတာ့ အၾကိဳက္ဆံုးပဲ အစ္ကုိရ။
အကုိ...ဒီကဗ်ာေလးကေတာ္ေတာ႕ကုိမာန္ပါတယ္ေနာ္.......
အေရာင္စုံ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို လာဖတ္သြားပါတယ္ ..
ဦးေဆာင္းက အရမ္းေတာ္တာပဲ..
တပ္လွန္႔လုိက္တဲ႕ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ပါဘဲ ကုိေဆာင္းေရ၊ ကဗ်ာရဲ႕ စာသားတုိင္းက ေတြေ၀ေနမူေတြကုိ ျပတ္သားဘုိ႕အေတြးစေတြအမ်ားႀကီးရေစခဲ႔တယ္၊
ကပ္ေၾကးတလက္၊ ဓါးတလက္နဲ႔၊ စိတ္ကုိ စြန္တေကာင္လုိ အျမင္႔ဆုံးကုိလႊတ္တင္ၿပီး ၾကည္႔လုိက္ပါ႔မယ္ .....
ကဗ်ာေလးအတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္
ကုိေဆာင္းရယ့္ ကဗ်ာေလးကို က်ေနာ္လာဖတ္သြား
တယ္ အကုိ။ အားေပးလ်က္ပါ။
ေသခ်ာတာေပါ့ကိုေဆာင္း။ တရားခံဟာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပါပဲ။
Post a Comment