Sunday, January 25, 2009

”ေလွ်ာ့ၾကိဳးကုန္လို႔ ရင္မခုန္ရေတာ့တဲ့က်ေနာ့္ၿမိဳ႕”

သတိတရတိုက္လာတဲ့ေလကို
အတိအက်ရႈိက္သြင္း
ၿမက္ခင္းႏူႏူေလးေတြေပၚၿဖတ္နင္းၿပီး
၂၃ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းတိမ္းေစာင္းေနတဲ့ကမၻာၾကီးတစ္ေနရာဆီ
စိတ္ေတြကိုခ်ီတက္ လက္ရွိၿမိဳ႕နဲ႔ေဝးရာကိုထြက္ခဲ့တယ္….

တကယ္ေတာ့…
ဒီၿမိဳ႕ဟာ
သာသာယာယာမရွိလွပါဘူး
လူေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ကုတ္ဖဲ့
ကိုယ့္အတၱကိုယ္သဲ့ယူေနၾကရင္း
ၿမိဳ႕ကိုက်ဴးေက်ာ္သက္ဆင္းလာတဲ့ ေလေတာင္
အနံ႔တၿပင္းၿပင္းနဲ႔ အေရာင္မ်ိဳးစံုလွ
အၿဖဴကလြဲရင္ ဒီၿမိဳ႕မွာအားလံုးလူရာဝင္ၾကတယ္…..

ေဆာင္းခိုငွက္ေတြအတြက္
သစ္ပင္ေတြေပၚမွာ သစ္ရြက္ေတြမရွိၾကသလို
ၿမိဳ႕ကိုတြဲလြဲခို ေနတဲ့လူေတြကလည္း
ကိုယ့္အတၱနဲ႔ကိုယ္ ၿမိဳ႕ေပၚမွာလဲၿပိဳေနၾက
စာအုပ္စာေပအေပၚမွာ
ကဗ်ာနရီေတးသြားညီညီေတြေပၚမွာ
ပန္းခ်ီပန္းပု အႏူသုခမေတြေပၚမွာ
လူနဲ႔လူေတြရဲ့အေပၚမွာ
တန္ဖိုးထားမႈဆိုတာမရွိ အရာရာနတၳိ
အသိဥာဏ္သုညနဲ႔ ေရႊအေၾကာင္းေငြအေၾကာင္းေၿပာ
ဇရက္မင္းစည္းစိမ္ေတြအေၾကာင္းေၿပာ
ကာမသွ်တၱရက်မ္းအေၾကာင္းေၿပာ
ေလာဘေဇာတက္ ေမာဟဖက္ရင္း
အေၾကြးရွင္က အတိုးမ်ားမ်ားနဲ႔လူကိုလူခ်င္းသတ္
သာေပါင္းညာစားေတြအတြက္ေတာ့ ရမၼက္ေၿဖစရာၿမိဳ႕
လူနည္းစုအတြက္ေတာ့ ရတက္ေပြစရာ ၿမိဳ႕ဆိုလည္းဟုတ္တယ္….

ဒီၿမိဳ႕ဟာငါ့အတြက္ေတာ့
လူသာရပ္ေနရၿပီး
စိတ္ေတြကိုခရီးရြက္လႊင့္ထားရတဲ့ ၿမိဳ႕ၿပိဳပ်က္ေဟာင္း
ဇာတ္ေၾကာင္းေၿပာ စၿမံဳ႕ၿပန္စရာဘာမွမရွိ
ခ်စ္စရာသူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ စုစုေပါင္း
လက္ဆယ္ေခ်ာင္းမၿပည့္တတ္ၿပည့္တတ္စာရွိတာကလြဲရင္ေပါ့….

အဲဒီေတာ့
ဒီၿမိဳ႕မွာ ငါခရီးမထြက္
ဘေလာ့သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေတြမွာဘဲ ငါ့ညေတြနက္တယ္…

တကယ္ေတာ့..ငါက
ၿမိဳ႕ကိုဖံုးဖံုးဖိဖိနဲ႔ အရွက္ရွိေစခ်င္ခဲ့သူပါ ၿမိဳ႕ရယ္
တကယ္ေတာ့..ငါက
အဆုပ္လိုက္ပြင့္တဲ့ပန္းေတြကိုစိတ္နဲ႔စိုက္
ၿမိဳ႕ကိုအိပ္မငိုက္ေစခဲ့ခ်င္သူပါ ၿမိဳ႕ရယ္
တကယ္ေတာ့..ငါက
တစ္ပြင့္စီလန္းတဲ့ပန္းေတြကိုအိပ္မက္နဲ႔စိုက္
ၿမိဳ႕ကိုနမ္းရႈိက္ေစခဲ့ခ်င္သူပါ ၿမိဳ႕ရယ္….

ဒါေပမယ့္…
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့…..ငါ
ေဆာင္းမနက္ ညေတြမွာ
သတိတရတိုက္လာတဲ့ေလကိုသာ
အတိအက်ရႈိက္သြင္း
ၿမက္ခင္းႏူႏူေလးေတြေပၚၿဖတ္နင္းၿပီး
၂၃ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းတိမ္းေစာင္းေနတဲ့ကမၻာၾကီးတစ္ေနရာဆီ
စိတ္ေတြကိုခ်ီတက္ သင္နဲ႔ေဝးရာကိုထြက္ခဲ့ပါတယ္..ၿမိဳ႕ရယ္..။

16 comments:

ATN said...

ကိုယ့္ညီ ကဗ်ာေတြထဲမွာ ဒီကဗ်ာကို အၾကိဳက္ဆံုး ျဖစ္ေနျပီ... ေကာင္းလိုက္တာလို႕ပဲ ေျပာပါရေစ...

Nyein Chan Aung said...

ခုရက္ပိုင္းမွာ ေရးအား အရမ္းေကာင္းေနပါလား။ ဒီကဗ်ာလည္း ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ။

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ကိုေဆာင္းယြန္းေရ....

ဘယ္လိုေျပာရမလဲမသိ...!!

ေရးတဲ့လူက ေကာင္းလြန္းေနေတာ့
ကြန္မန္႔ေပးဖို႔ မတတ္ေတာ့ဖူး...

အရမ္းကို ႏွစ္သက္မိတယ္လို႔ဘဲ
ေျပာခဲ့ပါရေစ...

ေလးစားလွ်က္....

Anonymous said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလး..

ခုတေလာ ဖတ္ရ တဲ့ ကဗ်ာေတြ ထဲ...ဒီကဗ်ာေလး အၾကိဳက္ဆုံးပဲ...

ဒီထက္ စိတ္ပ်က္ စရာေတြ နဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့..ျမိဳ႕ေလးေတြ..ဒီကမၻာေပၚ အမ်ား ၾကီး ရွိေနေသး တာေတာ့ မေမ့ နဲ႕..ေလ..ေနာ္...
..
ျပီးေတာ့.. တခ်ိဳ႕ ဆို..စိတ္ပ်က္ျခင္းေတြကိုပဲ..ဖက္တြယ္ေနရျပီး..ေရြးခ်ယ္ စရာလမ္းမရွိ..ထြက္ေပါက္ေတြ လဲ မရွိ...
.....
ဘာေျပာေျပာ ..အဲဒီ ျမိဳ႕ေလးမွာ ေနရေပမဲ့
ထြက္လည္စရာ..ဘေလာ့ဂါ ရြာေလး ရွိေနေတာ့
ေတာ္ေသးတာ ေပါ့ ေနာ္..

Anonymous said...

အစ္ကိုေရ့ အေပၚကသူေတြေျပာသလိုပဲ ခုရက္ပိုင္းကဗ်ာေတြက စာေ၇းသူရဲ့စိတ္ကိုျမင္လိုက္ရသလိုပဲ စိတ္ညစ္စရာေတြမ်ားရွိေနလားမသိ ကဗ်ာကဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္ ဒါမဲ့ အဲ့တာ အစ္ကို႕႔စိတ္ကိုဖြင့္ထားတာဆိုရင္ေတာ့ စိတ္မေကာင္း ညီလည္းျဖစ္ပါတယ္ ခဏခဏ ။


ဒီၿမိဳ႕မွာ ငါခရီးမထြက္
ဘေလာ့သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေတြမွာဘဲ ငါ့ညေတြနက္တယ္

အဲ့တာ အေကာင္းဆံုးပဲ အဲ့ဒီအိမ္ေတြမွာ အျဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္ေတြရွိတယ္ အေပၚယံမဟုတ္တဲ့ ညီေနာင္စိတ္ဓာေတြရွိတယ္ ေဖးမမဲ့လက္ေတြရွိတယ္ ညိေတာ့ ေပ်ာ္တယ္ ။ အစ္ကိုလည္းေပ်ာ္ပါေစ ။

pandora said...

အဲဒီေတာ့
ဒီၿမိဳ႕မွာ ငါခရီးမထြက္
ဘေလာ့သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေတြမွာဘဲ ငါ့ညေတြနက္တယ္…

လာခဲ့ပါ ကိုေဆာင္းေရ.. စာေတြနဲ႔ပဲ ခ်ခင္း ဧည့္ခံေနမွာပဲေလ..။
ခုတေလာ အေရးစိတ္သေလာက္ ေရးသမွ်ကလည္း ႀကိဳက္စရာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနပါလား ကိုေဆာင္း။

Anonymous said...

စိတ္နဲ႔ခ်ည္းထြက္ခဲ့တဲ့ ခရီးေပါ့ဟုတ္လား..အစ္ကို
အကိုခ်န္ရစ္တဲ့ ျမိဳ႔ဟာ...က်န္ရစ္ခဲ့တယ္ေပါ့...

ဒါေပမယ့္…
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့…..ငါ
ေဆာင္းမနက္ ညေတြမွာ
သတိတရတိုက္လာတဲ့ေလကိုသာ
အတိအက်ရႈိက္သြင္း
ၿမက္ခင္းႏူႏူေလးေတြေပၚၿဖတ္နင္းၿပီး
၂၃ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းတိမ္းေစာင္းေနတဲ့ကမၻာၾကီးတစ္ေနရာဆီ
စိတ္ေတြကိုခ်ီတက္ သင္နဲ႔ေဝးရာကိုထြက္ခဲ့ပါတယ္..ၿမိဳ႕ရယ္..။

မဟုတ္ဘူး...
အစ္ကို႔ေက်ာေပၚမွာ...
ျမိဳ႔က ပိုးရက္သားပါလာခဲ့ပါတယ္..။

အိျႏၵာ

ဦးဂင္ႀကီး said...

ညီေရ ဒီကဗ်ာေလးက ထိမိတယ္ေဟ့ အေရးေကာင္းသလို အေတြးေကာင္းတာေလးေတြ ေတြ႕ေတာ့ ဒါမွ ေဆာင္းယြန္းလေဟ့လိုသာ ေျပာခဲ့ပါရေစ။

Anonymous said...

ဒီကဗ်ာေလးကို ႀကိဳက္တယ္အကို

အိုင္လြယ္ပန္ said...

စိတ္ခရီးရဲ႕အတိမ္အနက္နဲ႔
ထိ႐ွေစတဲ႔ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ
အစ္ကိုေရ ......

Anonymous said...

၄ႏွစ္တခါ ရက္ေတြထပ္ေနတာ ပိုက္သာဂိုရပ္(စ္)ေၾကာင္႔ မဟုတ္ပဲ ဒင္းက... သကၠရာဇ္ မ်ဥ္းေတြကို ထြန္ယက္ေနလို႔ ထပ္ကုန္တာကိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

ေမ့သမီး said...

အစ္ကိုေရ အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ ညီမကို ေပးေနာ္။ အဲဒီကဗ်ာကို။ ညီမသိမ္းထားမယ္။

emayarKhin said...

အကုိရဲ႕ကဗ်ာေတြကုိဖတ္ၿပီး
ကုိယ္႕ကဗ်ာေတြကုိရီခ်င္တယ္.......
စာေရးတတ္စကေလးစာေရး
ေနသလိုပဲလို႕ကုိယ္႕ကုိထင္မိတယ္
အကုိကဗ်ာေတြကတကယ္႕ကုိေကာင္း
ေနေတာ႕တာပဲ......အားက်တယ္။

emayarKhin said...

အကုိရဲ႕ကဗ်ာေတြကုိဖတ္ၿပီး
ကုိယ္႕ကဗ်ာေတြကုိရီခ်င္တယ္.......
စာေရးတတ္စကေလးစာေရး
ေနသလိုပဲလို႕ကုိယ္႕ကုိထင္မိတယ္
အကုိကဗ်ာေတြကတကယ္႕ကုိေကာင္း
ေနေတာ႕တာပဲ......အားက်တယ္။

Anonymous said...

ကဗ်ာဆရာေတြ ဘေလာဂ့္စံုေအာင္ေလွ်ာက္သြားမိေလ.. ကဗ်ာစမ္းေရးခ်င္စိတ္ေလး.. ေပ်ာက္သြားေလပဲ...
ေနာင္ႀကီးလဲ ကဗ်ာမွာ ၀ိတ္ပါပဲလားဗ်ာ...ဟမ္ း)။
ဒီကဗ်ာဖတ္ၿပီး ကိုယ္ေရးမယ့္ႀကံတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြေတာင္ သိမ္ငယ္လိုက္တာဗ်ာ။

ခင္မင္လ်က္...

ကုိေအာင္ said...

ဒီကဗ်ာက အရမ္းဖတ္လုိ႕ ေကာင္းတယ္ အကုိေရ။
တကယ္ပါ အားေပးလ်က္ပါ။