Saturday, February 7, 2009

”လမ္းရွင္းေပးပါ”
တြန္႔လိမ္ ေကြ႔ေကာက္
ေန႔ရက္ေၿခာက္ေၿခာက္ေတြက
ေနေရာင္ေပ်ာက္သြားတဲ့
အကာလေအာက္က
ပိုးစုန္းၾကဴး မီးေတာက္ေလာက္ေတာင္
မေၿပာင္လက္ၾကေပေတာ့ဘူး.....

ရူးသူရူး မူးသူမူး
လဲသူလဲ ကြဲသူကြဲ
ၿပိဳသူၿပိဳ ငိုသူငို
လိမ္သူလိမ္ က်စ္သူက်စ္
ဟစ္သူဟစ္ ညစ္သူညစ္ရင္း
အဓြန္႔ရွည္ၿခင္း ႏြံအိုင္မွာနစ္
မခ်စ္လို႔ ေအာင့္မနမ္းႏူိင္တဲ့ခါ
လူဟာ ကတၱရာလမ္းထက္ ၿပားၿပီး
မီးၾကီးၾကီး ေတာက္ေလာင္
ဝမ္းေခါင္းေတြလည္း ေၿပာင္လက္
အစာအိမ္ကို ပုိးမႊားတစ္ေကာင္တစ္ေလေတာင္
ေယာင္ရမ္းၿပီး မလ်က္ၾကေတာ့ဘူး…

ေရထက္ မီးမ်ားသြားလို႔
မီးေတာက္ေလာင္ ၿပာက်သြားတဲ့
ကမ္းနားသစ္ပင္ တခ်ိဳ႕ထက္
ပမ္းဖ်ားပမ္းနာကို ၿမိဳခ်
ကိုယ့္စ်ာပန ကိုယ္လွလွပပခ်သြားသူေတြက
ပိုၿပီး တန္ဖိုးရွိၾကတာေတာ့ အမွန္ပဲ….

နိႆရည္းေတြနဲ႔ ၾကိတ္ၿပီး
စိတ္ၾကီးဝင္
ကိုယ့္အပင္ ကိုယ္သတ္
ကိုယ့္ေၿခေထာက္ ကိုယ္ၿဖတ္ေနၾကလို႔
လူတခ်ိဳ႕လက္ထဲက ေၿမပံုအတု တစ္ခ်ပ္
အခု…ဘယ္သူမွ ရင္မခုန္တတ္ၾကေတာ့ဘူး…

ကမၻာငယ္ အတုကေလးကိုေတာင္
အေယာင္ေဆာင္ မ်က္ႏွာဖံုးေတြတပ္
လုယက္ေနလိုက္ၾကတာ…
ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း…
ပံုၿပင္သိပ္ဆန္တဲ့ လူတခ်ိဳ႕ရဲ့ ညေနခင္းထဲ
လူငယ္ေတြ လမ္းဆင္းမေလွ်ာက္ရဲတာၿဖစ္မွာ…

နာဖ်ားေနတဲ့ ၿမိဳ႕ကေလးကို
လူငယ္ေတြရဲ့လက္နဲ႔ အသက္ဆက္ေစဖို႔အတြက္
ရူးသြပ္မႈကို ၿခင္ေထာင္ေထာင္အိပ္သူတို႔
ခင္ဗ်ားတို႔ မ်က္စိေတြ ယာယီမွိတ္ေပးၾကဖို႔ ေတာင္းပန္ပါရေစ..။

11 comments:

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ဒို႔အစ္ကိုေရ..
ရင္ဘတ္ႀကီးနဲ႔ဖတ္သြားပါတယ္..

Anonymous said...

ကမၻာငယ္ အတုကေလးကိုေတာင္
အေယာင္ေဆာင္ မ်က္ႏွာဖံုးေတြတပ္
လုယက္ေနလိုက္ၾကတာ…
ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း…
ပံုၿပင္သိပ္ဆန္တဲ့ လူတခ်ိဳ႕ရဲ့ ညေနခင္းထဲ
လူငယ္ေတြ လမ္းဆင္းမေလွ်ာက္ရဲတာၿဖစ္မွာ…

ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ကို အဓိပၸါယ္ရွိလြန္းတယ္ း)

Anonymous said...

ညီတို႔လည္း ေမွာင္၀ါး၀ါး လမ္းမွာ
ခလုတ္တိုက္လိုက္
ဆူး စူးလိုက္နဲ႔ နာက်င္လွျပီး
လမ္းေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ေလွ်ာက္ဖူးခ်င္တယ္ဗ်ာ။

ဒီကဗ်ာရဲ့ဆုိလိုရင္းေလးကို အရမ္းၾကိဳက္တယ္ အစ္ကို ။

MANORHARY said...

ဘာေၿပာရမွန္းမသိေတာ့ဘူး
ယာယီပဲမွိတ္ခိုင္းထားမယ့္ကဗ်ာဆရာရဲ႕
စိတ္ကေလးကေတာ့တရားၿပည့္ပါေပတယ္။

Anonymous said...

လူတခ်ိဳ႕လက္ထဲက ေၿမပံုအတု တစ္ခ်ပ္
အခု…ဘယ္သူမွ ရင္မခုန္တတ္ၾကေတာ့ဘူး…
...............
အင္း...................
ဟုတ္တယ္............

ကုိေအာင္ said...

အကိုကဗ်ာက ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

အစ္ကိုေရ ...
ဘာမွမေၿပာခဲ႔ေတာ႔ဘူးဗ်ာ....
ၾကိဳက္လြန္းလို႔ .............

Unknown said...

နိႆရည္းေတြနဲ႔ ၾကိတ္ၿပီး
စိတ္ၾကီးဝင္
ကိုယ့္အပင္ ကိုယ္သတ္
ကိုယ့္ေၿခေထာက္ ကိုယ္ၿဖတ္ေနၾကလို႔
လူတခ်ိဳ႕လက္ထဲက ေၿမပံုအတု တစ္ခ်ပ္
အခု…ဘယ္သူမွ ရင္မခုန္တတ္ၾကေတာ့ဘူး…။

ဒီတစ္ေၾကာင္းကေတာ့ အေတာ္တာသြားတယ္ အစ္ကိုေရ။ အႏုပညာ လက္ေစာင္းဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကိုေခၚတာျဖစ္မယ္..။

Nyein Chan Aung said...

ကမၻာငယ္ အတုကေလးကိုေတာင္
အေယာင္ေဆာင္ မ်က္ႏွာဖံုးေတြတပ္
လုယက္ေနလိုက္ၾကတာ…
ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း…
ပံုၿပင္သိပ္ဆန္တဲ့ လူတခ်ိဳ႕ရဲ့ ညေနခင္းထဲ
လူငယ္ေတြ လမ္းဆင္းမေလွ်ာက္ရဲတာၿဖစ္မွာ…

နာဖ်ားေနတဲ့ ၿမိဳ႕ကေလးကို
လူငယ္ေတြရဲ့လက္နဲ႔ အသက္ဆက္ေစဖို႔အတြက္
ရူးသြပ္မႈကို ၿခင္ေထာင္ေထာင္အိပ္သူတို႔
ခင္ဗ်ားတို႔ မ်က္စိေတြ ယာယီမွိတ္ေပးၾကဖို႔ ေတာင္းပန္ပါရေစ..။

ဟုတ္တယ္ လမ္းရွင္းေပးၾကဖို႔လိုတယ္။ ကဗ်ာေကာင္းတယ္ဗ်ာ ကိုေဆာင္းေရ။ ကိုေဆာင္းသေဘာထားကို ခုမွ ပိုသိရတယ္။

Tester said...

အရမ္းကို အဓိပၸာယ္ေကာ စပ္ဆို ထားတာေကာ အနွစ္သာရ ရွိလွတဲ့ ကဗ်ာေလး ပါပဲ ကိုေဆာင္းယြန္းေရ အဲလို မ်ိဳးေလး ေတြ ေရးတတ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ..

Anonymous said...

"ကမၻာငယ္ အတုကေလးကိုေတာင္
အေယာင္ေဆာင္ မ်က္ႏွာဖံုးေတြတပ္
လုယက္ေနလိုက္ၾကတာ…
ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း…
ပံုၿပင္သိပ္ဆန္တဲ့ လူတခ်ိဳ႕ရဲ့ ညေနခင္းထဲ
လူငယ္ေတြ လမ္းဆင္းမေလွ်ာက္ရဲတာၿဖစ္မွာ…"

လူ...ငယ္....ေတြ....
ေလွ်ာက္ၾကဖို႔ လမ္းမ...???

ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာေတြ...

အစ္ကိုေရ...ကဗ်ာေကာင္းေတြကို..
အဖတ္ေနာက္က်သြားမိတယ္..
ေနာက္ကကဗ်ာေတြေရာ..အကုန္ ခံစားသြားပါတယ္..