Monday, February 23, 2009

”ရင္အံုကြဲအက္လို႔ ပြင့္အံထြက္လာတဲ့ကဗ်ာ”

က်ေနာ့္ရဲ့ မိခင္အဖြဲ႔အစည္းၿဖစ္တဲ့ ၿမန္မာႏူိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး

(မကဒတ)မွ ရဲေဘာ္မ်ားအား ဂုဏ္ၿပဳေသာအားၿဖင့္ ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးဖြဲ႔လိုက္ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။
နားလည္စြာ သိၿမင္ခံစားႏူိင္ၾကပါေစ။

တခ်ိဳ႕….တခ်ိဴ႕ဆိုသူေတြ
အၿပစ္ဖြဲ႔ စကားေတြကို
အလွ်ိဳလွ်ိဳ ေခါင္းခ်င္းတိုက္
ေတးကဗ်ာ ခ်ိဳခ်ိဳလို
ေရြးကာ ဆိုခဲ့လိုက္ၾကတာ
ေနေရာင္ေတြေတာင္ ေမွာင္ၿပာခ်ဳပ္
ၿပကၡဒိန္ေတြလည္း
တစ္အုပ္ၿပီး တစ္အုပ္အို….

လက္ၿပတ္သြားတာပဲ အဖတ္တင္
ေၿခၿပတ္သြားတာပဲ အဖတ္တင္
မ်က္စိလပ္သြားတာပဲ အဖတ္္တင္
ႏွလံုးေလဟပ္သြားတာပဲ အဖတ္တင္
အသက္ထြက္သြားတာပဲ အဖတ္တင္
ရွင္သန္ေနသူတုိ႔ရဲ့ ဇာတ္လမ္း
တမလြန္ၿမန္းသြားသူေတြသာ ၿမင္ႏူိင္ရင္
စိတ္ကင္ဆာဝင္မွာ အေသအခ်ာေပါ့…

မေရမရာလို႔ ဆိုရင္း
တခ်ိဳ႕က ေလညာမွာ ဆင္းေန
အတင္းအဖ်င္းေတြကိုသာ ခ်ဥ္ၿခင္းတက္
ကိုယ့္ရမၼက္ ကိုယ္လတ္ဆတ္ေအာင္ပ်ိဳး…..

တခ်ိဳ႕ကေတာ့
ေန႔အပ်က္ ညအက်ိဳးေတြေအာက္
ဘယ္ကိုမွ မေရာက္တဲ့ ေလွကိုထိုး….

တခ်ိဳ႕ကလည္း ကိုယ့္ေခါင္ကိုယ္မိုးရင္း
လူသတ္ကြင္းထဲက မ်က္ႏွာေတြကိုမငဲ့
မိုင္းကြင္းထဲက မ်က္ႏွာေတြကိုမေထာက္
တစ္မိုးေအာက္ တစ္လံထူ
ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ယူေနၾကလို႔
ဗုဒၵေတာင္ က်စရာမ်က္ရည္ခမ္း….

ၾကမ္းခန္း ၿပည့္လွ်ံ
ဗံုးေသနတ္သံ ညံေနတဲ့
ၿမိဳ႕ၿပနဲ႔ ေတာတြင္း
ဇာတ္လမ္း အခင္းအက်င္းမွာ
တခ်ိဳ႕ကေတာ့
ဇာတ္ဆရာအလိုက်
ငိုၿပ ရယ္ၿပ
တခ်ိဳ႕ကေတာ့
ၿခံစည္းရုိး ခြထိုင္ရင္း
ေလွနံႏွစ္ဖက္ နင္းတယ္….

လူသူမသိတဲ့
စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြမွာေတာ့
မ်က္ရည္တိမ္ေကာ
အသက္ရႈသံေတြ ၾကမ္းလွ်ေမာလို႔
ႏြမ္းလ်အတိတ္တို႔ကို သိမ္းထုတ္ရင္း
ေလၿပည္ညင္းတစ္ခုဆီကို ခ်ီတက္
မေလွ်ာ့တဲ့ဇြဲနဲ႔ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္….။

19 comments:

Kaung Kin Ko said...

အစ္ကုိေရ ပြင့္အံထြက္လာတဲ့ ကဗ်ာေလး အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ။

မမသီရိ said...

ၿမိဳ႕ၿပနဲ႔ ေတာတြင္း
ဇာတ္လမ္း အခင္းအက်င္းမွာ
တခ်ိဳ႕ကေတာ့
ဇာတ္ဆရာအလိုက်
ငိုၿပ ရယ္ၿပ
တခ်ိဳ႕ကေတာ့
ၿခံစည္းရုိး ခြထိုင္ရင္း
ေလွနံႏွစ္ဖက္ နင္းတယ္….
..............
ၾကိဳက္လိုက္တာ..ဒီအေရးအဖြဲ႕ ေလး..
....
မ်က္ရည္ေတြ တိမ္ေကာေနျပီ ဆိုတဲ့
စမ္ေခ်ာင္းေလးေရ...........
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ေရၾကည္ေတြ နဲ႕ ျပည့္လွ်ံလာမဲ့ ေန႕ေလးေတြ ကို..
အားမေလွ်ာ့ ပဲ ဆက္ ေစာင့္ ပါ....
...
ဟိုး.........ေတာင္ျပာျပာေတြ ဆီမွာ..
မိုးေတြ ညို႕ ေနသလိုပဲ.........။

လူလ said...

မဂၤလာပါ ကိုေဆာင္း
လာေရာက္ခံစားသြားသည္။
*****

ေရႊမိုးညိဳယုံေလးပါ
ထက္ခ်ဳန္းအသံမ်ားႏွင့္
ရြာမလိုလိုေပါ့

ဟုတ္တယ္ဟုတ္ မမသီရီ . . း)

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ...

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

အကိုေဆာင္းယြန္းေရ...

(((ႏြမ္းလ်အတိတ္တို႔ကို သိမ္းထုတ္ရင္း
ေလၿပည္ညင္းတစ္ခုဆီကို ခ်ီတက္
မေလွ်ာ့တဲ့ဇြဲနဲ႔ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္….။)))

ဆက္လက္ခ်ီတက္ႏိုင္ေစဖို႔......

(မကဒတ) ရဲေဘာ္မ်ား အားလံုးအား
အကို႔ ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ရင္း ဦးညႊတ္ခဲ့မိပါတယ္...

ညီမ....
ေဒၚအန္တီမမခင္ေလးငယ္(စ္)

Anonymous said...

ဒါဆို ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ ဘ၀ေတြက သနားစရာပါလား ေအာက္ဆံုးအပိုင္းေလးဖတ္ျပီး ခံစားမိတာကိုေျပာတာပါ .။ အစ္ကုိေကာ ေလွာ္တဲ့ ေလွ ဘယ္အထိေရာက္ျပီးလဲဗ် ျမစ္ျပင္ရဲ့ အဆံုးပဲမွာေတာ့ ကုနး္ဆိုတာ ရွိမွာပါေလ ဆက္ေလွာ္ဗ်ိဳ႕ ။

Nyein Chan Aung said...

ကဗ်ာ ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ အားေပးလွ်က္ပါ ကိုေဆာင္းေရ။

kay said...

ကဗ်ာ ေကာင္းတယ္ ကိုေဆာင္းယြန္းလေရ-
ဟုတ္တယ္.. ဒါေတြသာျမင္ရင္..ၾကားရင္.. သိဒၶတၱမင္းသား ဘယ္လို ေတာထြက္မလဲ လို႕ စဥ္းစားမိတယ္။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

႐ုပ္႐ွင္ တစ္ကားၾကည္႔ လိုက္ရသလိုပါပဲဗ်ာ ...

ကဗ်ာေကာင္းတယ္ အစ္ကိုေရ ......

Myo Win Zaw said...

ၾကမ္းခန္း ၿပည့္လွ်ံ
ဗံုးေသနတ္သံ ညံေနတဲ့
ၿမိဳ႕ၿပနဲ႔ ေတာတြင္း
ဇာတ္လမ္း အခင္းအက်င္းမွာ
တခ်ိဳ႕ကေတာ့
ဇာတ္ဆရာအလိုက်
ငိုၿပ ရယ္ၿပ
တခ်ိဳ႕ကေတာ့
ၿခံစည္းရုိး ခြထိုင္ရင္း
ေလွနံႏွစ္ဖက္ နင္းတယ္….

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ

ေကာင္းကင္ျပာ said...

နားလည္မႈ အျပည့္နဲ႔ဖတ္သြားတယ္အကို၊ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလး

ဦးဂင္ႀကီး said...

ညီေရ ရင္ဘတ္ထဲကို ညီေရးတဲ့ကဗ်ာေလးထည့္သြားပါတယ္ မ်ားမ်ားေရးႏိုင္ပါေစ

လင္းဒီပ said...

နားလည္စြာ ခံစားသြားပါတယ္အစ္ကို..

Anonymous said...

လူသူမသိတဲ့
စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြမွာေတာ့

ေရေတြခမ္း....
ကမ္းပါးေတြျပိဳ
ေရစီးလမ္းေပ်ာက္
တစ္ခါတစ္ခါ ေျပာင္းျပန္ပဲစီးရေတာ့မလိုလို

စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြ..မွာ..
ေသာကနဲ႔က်က္က်က္ဆူေနခဲ့တာေပါ့ အစ္ကို..ေရ...

အစ္ကို ေပးလိုက္တာေတြ
တစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္နဲ႔ျပန္သြားတယ္

ကုိေအာင္ said...

အကို႕ ကဗ်ာက တကယ့္ကုိပဲ အရမ္းေကာင္းပါတယ္
ကုိေဆာင္း၊ အားေပးလ်က္ပါ။

emayarKhin said...

အကုိေရအကုိေၿပာခ်င္တဲ႕
အေၾကာင္းအရာေတြကုိေသေသခ်ာခ်ာ
ဖတ္သြားတယ္.......
အဓိပၸါယ္အၿပည္႕နဲ႕ကဗ်ညပါပဲအကုိေရ......

Anonymous said...

စကားလုံးေလးေတြေကာင္းတယ္အကိုေရ.......။
ျမင္နုိင္ရင္စိတ္ကင္ဆာဝင္မွာ အေသအခ်ာေပါ႔...။
ျခံစည္းရုိးခြထုိင္ရင္း ေလွနံနွစ္ဖက္နင္းတယ္...။
အဲဒီအသုံးအနႈနး္ေလးေတြကုိ သေဘာက်တယ္။
ကဗ်ာကေတာ႔ေျပာစရာမလုိေအာင္ေကာင္းျပီးသားပါ..။

လင်းထက် said...

မေလွ်ာ့တဲ့ဇြဲနဲ႕ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ဆက္ေလွာ္ ၾကရမွာပဲ ကိုေဆာင္းယြန္းေရ

mgngal said...

ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာေလး ဖတ္သြားပါတယ္ ။

ေယာနသံစင္ေရာ္ said...

အကုိေရ.. ကဗ်ာဖတ္သြားတယ္.. ရင္းလုိက္ရတဲ့ ဘဝေတြကုိစာနာမိတယ္။