”စည္းအၿပင္ဘက္မွာ”
မီးခိုးေငြ႔တန္းေတြ
နီးလိုက္ ေဝးလိုက္နဲ႔
ဖမ္းဆုပ္ဖို႔လည္း မၾကိဳးစားမိေတာ့ဘူး…
မ်က္လံုးတစံုကို
ေမ့ေဆးေပးထားလိုက္ၿပီး
နားႏွစ္ဖက္ကိုေတာ့
ေတာနက္နက္ထဲ ၿဖန္႔က်ဲထားလိုက္တယ္…
ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ နီးစပ္မႈေတြကို
စိတ္နဲ႔အဆက္အသြယ္ၿဖတ္
သစ္ပင္ေတြကိုပဲ နားရြက္တပ္ေပးလိုက္တယ္..
စည္းအၿပင္ဘက္မွာလည္း
လူဟာ လူပါပဲ
အသက္ရႈသံ ရစ္သမ္နဲနဲေတာ့လြဲတယ္..။
Saturday, May 16, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ နီးစပ္မႈေတြကို
စိတ္နဲ႔အဆက္အသြယ္ၿဖတ္
သစ္ပင္ေတြကိုပဲ နားရြက္တပ္ေပးလိုက္တယ္..
အေတြးေလးေရာ...စကားလံုးေတြပါ ႏွစ္သက္ေနမိပါတယ္။
လတ္တေလာစိတ္ခံစားမွုနဲ ့ပါ တိုက္ဆိုင္ေနလို ့...
မ်က္လံုးတစံုကို
ေမ့ေဆးေပးထားလိုက္ၿပီး
နားႏွစ္ဖက္ကိုေတာ့
ေတာနက္နက္ထဲ ၿဖန္႔က်ဲထားလိုက္တယ္… တဲ႔
ဒို႔အစ္ကိုေရ..
စကားလံုးအဆန္းေတြက လန္းသြားေစတာ အမွန္ပါပဲ..
ကဗ်ာေလးၾကိဳက္တယ္..
ခင္မင္ေလးစားခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
အကို႔ ကဗ်ာေတြကေတာ့ အျမဲရင္ကိုထိတယ္၊
သစ္ပင္ေတြကို နားရြက္ေပးတပ္လိုက္ရင္...။ မလြတ္လပ္တဲ့ အသက္ရွဴသံေတြကိုမ်ား တစြန္းတစ ၾကားသြားၾကေလမလား...?
လာဖတ္ျဖစ္တယ္ ကိုေဆာင္း...
း)
Post a Comment