”နာတာရွည္ေရာဂါ”
ပါးစပ္ပါတိုင္း
ရြာမေရာက္ႏူိင္ဘူး
စကားလံုးေတြအေငြ႔ပ်ံသြားတာ
အံ့ၾသစရာသိပ္ေကာင္းေလရဲ့
စိုထိုင္းေနမႈေတြေတာင္
အေရာင္တလက္လက္ထ
ငါ့ရဲ့ေသြးေတြကို ဆူပြက္လာေစၾကတယ္..

တကယ္ဆိုရင္
အၿဖစ္သနစ္ေတြက
ေၿခာက္ေသြ႔မသြားသင့္ဘူး
လံုလံုၿခံဳၿခံဳသိမ္းဆည္းတတ္မယ္ဆိုရင္
စိတ္ဓာတ္ဟာ
အၿမင့္ဆံုးေကာင္းကင္ထက္က
နတ္သဘင္မွာဆင္ယင္တဲ့ ၾကယ္တာရာေပါ့...

အခုေတာ့
ေသြ႔ေၿခာက္ေနမႈမ်ား
ေႏြေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာထက္ ခါးၿပီး
ကႏၱာရကေတာင္ လက္ဖ်ားခါေလာက္တယ္
ဘယ္ေနရာပဲၾကည့္ၾကည့္
မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ တကိုယ္ေရရမၼက္ေတြၿပည့္ေနတဲ့အခါ
ညဟာ..အလ်ားအနံပိုရွည္လာၿပီး
အဖ်ားေသြးၾကီးလာတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္လိုပဲ
စိတ္ကိုတဆစ္ဆစ္ ကိုက္ခဲႏြမ္းညစ္လာေစခဲ့ေပါ့
ေဟာဒီမွာ
ေမြးရာပါမဟုတ္ခဲ့ေလတဲ့
နာတာရွည္ေရာဂါတခု
ေဆးၿမီးတိုနဲ႔ေတာ့ ကုလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး...။