Monday, June 1, 2009

”စက္ရုပ္ၿဖစ္ခဲ့တယ္”
မသိဆိုးဝါး နားမလည္လိုက္ပံုမ်ား
ခပ္သိမ္းကုန္တို႔က ေဝေဝဝါးဝါး
ကိုယ့္ရင္ခုန္သံေတာင္
ကိုယ္ၿပန္မၾကားမိေတာ့ဘူး…

ငရဲမွာ ၁၀ႏွစ္
ေၿခေထာက္မဲ့ လမ္းေပၚမွာ
စက္ရုပ္တရုပ္ၿဖစ္ခဲ့တယ္…

နာရီသံပတ္နဲ႔ ေနထြက္
ႏႈိးစက္နဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္
ေဖာရိန္း အရင္းရွင္စံနစ္မွာ
ႏြံနစ္ေနတဲ့ အသစ္ဆံုးကၽြန္ဟာ
ဟမ္ဘာဂါတလံုးကို
ဘရိတ္ဖက္စ္အၿဖစ္ မႏွစ္သက္ခဲ့သလို
သူရာရည္တခြက္ကိုလည္း
ဒင္နာအၿဖစ္ ဇိမ္ခံမခ်စ္ခဲ့မိပါဘူး….

တခါတေလ
အလြမ္းရွိရာကို
အလြမ္းနဲ႔လမ္းေလွ်ာက္
ေပါင္းႏႈတ္ေၿမွာက္စား
မသိကိန္းအားလံုးကိုေတာ့
ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးတလံုးထဲမွာ ခ်ိတ္ဆြဲ
ဦးေခါင္းနဲ႔အေဝးဆံုးတေနရာကို ဝဲလိုက္မိတယ္…

မေန႔က…
လဲၿပိဳေနခဲ့တဲ့ ေဟာဒီေၿခေထာက္
ဒီကေန႔လည္း…
ခ်ိဳင္းေထာက္ကိုအားၿပဳေနရဆဲ
မနက္ၿဖန္ေတြကေရာ….
သတ္ပံုမွားေနဦးမွာလား
အကၡရာအခါးကို
အခ်ိန္မွားၿပီးစားသံုးမိသူရဲ့ ရင္ဘတ္ထဲ
လူမၿမင္ေစခ်င္တဲ့ အပူပင္ေတြၿပြတ္ခဲ
ငရဲမွာ ၁၀ႏွစ္….
က်ေနာ္…စက္ရုပ္ၿဖစ္ခဲ့တယ္….။

7 comments:

မမသီရိ said...

စက္ရုပ္ ဘ၀ က အျမန္ဆုံး လြတ္ေျမာက္ပါေစ
ကိုေဆာင္ယြန္းေရ..
မေရာက္ျဖစ္တာေတာင္ၾကာခဲ့ေပါ့
အားလုံး အဆင္ေျပပါေစ..
ဒါနဲ႕..
ဦးေခါင္းနဲ႔အေဝးဆံုးတေနရာကို ဝဲလိုက္မိတယ္…
၀ဲ... ဆိုတာ... ျမန္မာ အသုံး မဟုတ္ဘူးေနာ္..
ကိုေဆာင္းယြန္းက တိုင္းရင္းသား လား.

မယ္႔ကိုး said...

ကၽြန္မကေတာ့ ဝဲတယ္ဆ္ိုတာ ဗန္းစကားအေနနဲ့ သံုးတယ္ထင္မိပါတယ္။

ငရဲမွာ ၁၀ႏွစ္….
က်ေနာ္…စက္ရုပ္ၿဖစ္ခဲ့တယ္….။

ျဖစ္ခဲ့တယ္...
ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာထက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာေလး ႀကိဳက္မိပါတယ္။ကၽြန္မကေတာ ျဖစ္ေနတာ...

Moe Myint Tane said...

လက္ရွိၾကံဳေတြ႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ႔ ဘ၀ကို အတိက်ဆံုး ပံုေဖာ္ျပသထားတဲ႔ ကဗ်ာေလး။ ဘ၀ကို ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္း ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္သြားတဲ႔ အေျခအေနေတြမွာ ေနာက္ေၾကာင္းလွည္႔ျပန္ဖို႔ရာလည္း မစြမ္းသာေတာ႔ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ေနရတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္လည္သံုးသပ္ေ၀ဖန္ၾကည္႔တဲ႔ အခါမွာေတာ႔...
ငရဲမွာ ၁၀ႏွစ္...
က်ေနာ္..စက္ရုပ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္...

ဓမဒိဌက်က် ေဖာ္ၾကဴးသီဖြဲ႔ထားတဲ႔ ကဗ်ာလွလွေလးပါ။အားပါးတရ ခံစားသြားပါတယ္အကို။

စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

kaungkinpyar said...

အကိုေရ ထိမိလိုက္တာ ကဗ်ာေလးက၊ ရင္ထဲက ခံစားပီး ဖတ္သြားတယ္ရွင္

ဆည္းဆာသံစဥ္ said...

ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္လိုက္ရတိုင္း ခံစားမွဳ ့ တမ်ဳိးရရွိခဲ့ပါတယ္..။ ဘ၀အေၾကာင္းကို မာန္ပါပါ ေရးထားတဲ့ စာသားေတြဟာ ေတာ္ေတာ္တန္ဖိုးရွိပါတယ္..အကို။ ကိုယ့္အိမ္မွာ ေအးခ်မ္းသာယာမွဳ ့ မရွိေသးသမွ်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့ဟာ စက္ရုပ္ၿဖစ္ေနရအံုးပါအကို။ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..အားေပးခင္မင္လွ်က္...

အိျႏၵာ said...

မေန႔က…
လဲၿပိဳေနခဲ့တဲ့ ေဟာဒီေၿခေထာက္
ဒီကေန႔လည္း…
ခ်ိဳင္းေထာက္ကိုအားၿပဳေနရဆဲ
မနက္ၿဖန္ေတြကေရာ….
သတ္ပံုမွားေနဦးမွာလား
အကၡရာအခါးကို
အခ်ိန္မွားၿပီးစားသံုးမိသူရဲ့ ရင္ဘတ္ထဲ
လူမၿမင္ေစခ်င္တဲ့ အပူပင္ေတြၿပြတ္ခဲ
ငရဲမွာ ၁၀ႏွစ္….
က်ေနာ္…စက္ရုပ္ၿဖစ္ခဲ့တယ္….။

ျဖစ္ေနတဲ့ ေခတ္အေျခအေနနဲ႔
ျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္အေျခအေနကို
ကြက္တိျပႏိုင္တဲ့ စကားလံုးေတြပါအကို....

မနက္ဖန္ေတြ..
သတ္ပံုေတြမွားျပီးရင္းမွားလို႔ေပါ့ အကိုရယ္..

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ ဒီေခတ္မွာ လူးသားေတြက စက္ရုပ္တစ္ရုပ္လိုပဲ . . . . လုပ္ေနရတာေတြက ဇယ္ဆက္ေနသလိုပဲ . . . . ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလး အကိုေရ ႀကိဳက္မိတယ္ ကဗ်ာေလးကို . .