”ကမၻာမေၾကဘူး”

စိတ္တခုနဲ႔ၾကိဳးတုပ္ထားတဲ့ ခႏၵာရုပ္ကို
ကြပ္လပ္တခုထဲမွာ အခ်ိဳးက်ေအာင္ထည့္
မွန္တခ်ပ္ကို တည့္တည့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့
ကိုယ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့သူရဲ့ မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ
ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခုစာ ဒိုင္ယာရီစာတရြက္
နီေစြးေစြးေသြးစက္လက္နဲ႔ လတ္ဆတ္ေနဆဲ….

စာရြက္ထဲမွာ…
ကိုယ့္ဝိဥာဥ္ခႏၵာေၾကြသည္အထိ
ထာဝရတည္တံံ့ တည္ရိွေနမယ့္စာတေၾကာင္း
ရဲရင့္ၿပတ္သားစြာ စိန္ေခၚရင္းလက္ခေမာင္းခတ္လို႔ေန
”ကမၻာေၾကေသာ္လည္း ဥဒါန္းမေၾက”….။ ။