Friday, July 17, 2009

”အေဖနဲ႔က်ေနာ္တို႔ေတြ႔ဆံုၿခင္း (ၿပီးေနာက္) အနက္ရႈိင္းဆံုးႏွလံုးသားထဲကို
ေပ်ာ္ဝင္စီးဆင္းသြားခဲ့တဲ့ စကားတခြန္း”


တကယ္ေတာ့....က်ေနာ္တို႔ဟာ
သမုဒၵရာထဲက ေရမႈန္ေရစက္ေလးေတြပါ အေဖ
လြမ္းစရာအခ်စ္ေရးထက္ ဝမ္းတထြာဘဝအေရးဖက္
ၿပည္ေရးၿပည္ရာက တြက္မရႏူိင္တဲ့ပုစၦာတပုဒ္ထက္ခက္ခဲ့လို႔
ခ်ိဳ႕တဲ့ေနတဲ့အသက္ရႈလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ဆက္ထံုးေတြလည္းမ်ားခဲ့ရေပါ့…

အေရာင့္ရဲတတ္ဆံုး စိတ္ေတြနဲ႔
ေညာင္ေရမေလာင္းတတ္ခဲ့သမွ်
ဘဝရဲ့စာမ်က္ႏွာထဲ မင္နီအိုးလိုက္က်ကြဲခဲ့သလားေတာ့မသိဘူး
အညြန္႔ခူးစားသူေတြရဲ့ ေလာင္ၿမိဳက္မႈရမၼက္ေတြထဲမွာ
က်ေနာ္တို႔ဟာ..ဒဏ္ရာရထားတဲ့ေလာင္စာအမႈိက္
ေလာကၾကိဳးဝိုင္းရဲ့ အလစ္အငိုက္ေခ်ာင္တေနရာထဲ
အရႈိက္ကိုအခါခါအလဲထိုး ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးနဲ႔အၿမဲထိပ္တိုက္တိုးေနခဲ့ရသူေတြပါအေဖ…

အေဖမရွိခဲ့ေတာ့ေပမယ့္
အေဖ့ရဲ့အေငြ႔အသက္လႊမ္းေနခဲ့တဲ့ တိုင္းၿပည္မွာေနထိုင္ခဲ့ရင္း
အေဖဆံုးမဖူးတဲ့ စကားတခြန္းေအာက္မွာၾကီးၿပင္းဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့ရင္း
ခရီးၾကမ္းကိုတည့္တည့္လွမ္းခဲ့တဲ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ
ရုိးသားၿခင္းထဲမွာ ေန႔တဓူဝေပ်ာ္ဝင္ၾကီးၿပင္းခဲ့ရင္း
ေတာ္ရာအရပ္မွာ ေလၿပင္းမုန္တိုင္းက်ခဲ့လို႔
ကယ္သူမဲ့ခဲ့ရတဲ့ ဘဝေပါင္း၄၈သန္းဟာ
ကမ္းေၿခမဲ့လႈိင္းလံုးေတြထဲ စင္းလံုးၿမဳပ္က်ိဳဳးပ်က္ကြဲေနခဲ့ရပါတယ္အေဖ…

အေဖေဖာက္ခဲ့တဲ့လမ္းက ၾကမ္းခဲ့သေလာက္
က်ေနာ္တို႔ေပ်ာက္ေနတဲ့လမ္းကေတာ့ ခရာဆူးေတြလႊမ္းတယ္အေဖ
အေဖေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းက မိုးေခါင္ခဲ့သေလာက္
က်ေနာ္တို႔ေပ်ာက္ေနတဲ့လမ္းကေတာ့ ညနက္လိုမဲေမွာင္တယ္အေဖ
အေဖေက်ာခိုင္းသြားခဲ့တဲ့ တိုင္းၿပည္ေပၚမွာ
ဖုန္းဆိုးၿပာနဲ႔ ၿပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ရာေတြကမြစာၾကဲ
အေသမဟုတ္ရင္ရွင္ကြဲကြဲေနၾကရတဲ့ ေန႔စဥ္လူမႈဘဝေတြနဲ႔
ဗုဒၵေၿမမွာဒုကၡေဝေနၾကရတဲ့က်ေနာ္တို႔ဟာ ေဖာင္စီးရင္းနဲ႔ေရငတ္ေနရသူေတြပါပဲအေဖ….

ဒီကေန႔ …..ဒီေနရာမွာ
အေဖမရွိေတာ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီဆိုေပမယ့္
က်ေနာ္တို႔အားလံုးရဲ့ အတြင္းနက္နက္တေနရာမွာ
အေဖဟာ အနက္ရႈိင္းဆံုးရွိေနပါတယ္အေဖ
အေဖအေကာင္းဆံုးထားခဲ့ေပးတဲ့ အေဖ့တိုင္းၿပည္ဟာ
၁၉၈၇ခုႏွစ္မွာ LDCစာရင္းဝင္တိုင္းၿပည္အၿဖစ္
ကမၻာ့ကုလသမဂၢက သတ္မွတ္ပစ္လိုက္ၾကပါတယ္အေဖ
အေဖသာ လူ႔ေလာကမွာအသက္ရွင္လွ်က္
ဒီသတင္းကို နားနဲ႔ဆက္ဆက္ၾကားရမယ္ဆိုရင္
ရင္ႏွစ္ၿခမ္းၿဗန္းကနဲကြဲ အရွင္လတ္လတ္ေသပြဲဝင္မွာေသခ်ာတယ္အေဖ…..

ဒီကေန႔….ဒီေနရာမွာ
အေဖမရွိေတာ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီၿဖစ္သလို
ဘာဆိုဘာမွကုန္းေကာက္စရာမရွိခဲ့ေတာ့တာလည္း ၾကာခဲ့ပါၿပီအေဖ
ဒီကေန႔…ဒီေနရာမွာ
အေဖမရွိေတာ့တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလွၿပီၿဖစ္သလို
အေဖတိုက္ယူေပးခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တာလည္း ၾကာခဲ့ပါၿပီအေဖ…

အေဖမရွိေတာ့ေပမယ့္
တမလြန္ကေန အေဖေၿပာေနမယ့္စကား
က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အနက္ရႈိင္းဆံုးႏွလံုးသားေတြနဲ႔နားလည္ေနပါတယ္အေဖ
”ငါ့ကိုလြမ္းဆြတ္ေနၾကမယ့္အစား
ငါစြန္႔စြန္႔စားစားတိုက္ယူေပးခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို
ၿပန္ရေအာင္တိုက္ယူၾကပါေတာ့လား” ဆိုတဲ့စကား
က်ေနာ္တို႔ႏွလံုးသားေတြနဲ႔ ၾကားေနရပါတယ္အေဖ
က်ေနာ္တို႔ရဲ့အနက္ရႈိင္းဆံုးႏွလံုးသားေတြနဲ႔ ၾကားေနရပါတယ္အေဖ……..။

12 comments:

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ဒို႔အစ္ကိုေရ..
အေဖ႔စကားေတြ ၾကားေယာင္ရင္း
ရင္ဘတ္ႀကီးနဲ႔ ဖတ္သြားပါတယ္..

အိုင္လြယ္ပန္ said...

စကားလံုးတိုင္း
ေလးေလးနက္နက္ခံစားသြားပါတယ္အစ္ကိုေရ ။

မယ္႔ကိုး said...

ေကာင္းလိုက္တာအစ္ကုိရယ္။စကားလံုးတိုင္း ခံစားရပါတယ္။

mgngal said...

တိုးတိုးတိတ္တိတ္ပဲ ဖတ္ျဖစ္သြားတယ္ ဒီကဗ်ာကို ။

စိတ္စမ္းေရ said...

အရမ္းေကာင္းတဲ႕ကဗ်ာေလးပါပဲ....။အေဖေျပာခဲ႕
တဲ႕စကားေတြကုိ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ေနဆဲပါ
ပဲ....။

မမသီရိ said...

အေဖမရွိေတာ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီဆိုေပမယ့္
က်ေနာ္တို႔ က်မတို႕အားလံုးရဲ့
အတြင္းနက္နက္တေနရာမွာ
အေဖဟာ အနက္ရႈိင္းဆံုးရွိေနပါတယ္အေဖ

အိျႏၵာ said...

အေဖေပးခဲ့တဲ့ ေျမပံု လမ္းျပ ကြန္းပတ္စ္ေလးနဲ႔....ေပမယ့္....

ခံစားေၾကကြဲသြာပါတယ္..အကို

Nge Naing said...

ကဗ်ာသိပ္ေကာင္းတယ္။ ေကာင္းမွန္းသိတာက ဒီကဗ်ာကို ဖတ္ၿပီး တလံုးမက်န္ အကုန္နားလည္လုိ႔ပါ။

kyalkalay said...

”ငါ့ကိုလြမ္းဆြတ္ေနၾကမယ့္အစား
ငါစြန္႔စြန္႔စားစားတိုက္ယူေပးခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို
ၿပန္ရေအာင္တိုက္ယူၾကပါေတာ့လား” ဆိုတဲ့စကား
က်ေနာ္တို႔ႏွလံုးသားေတြနဲ႔ ၾကားေနရပါတယ္အေဖ



ရင္ဘတ္ ထဲက ၾကားမိပီ
အကိုေရးတဲ့အေဖ, အသံ

မိုးစက္အိမ္ said...

ကဗ်ာေလး ကခံစားမႈ အေငြ.အသက္ေလး
ေတြက ၁၉ဇူလိုင္ အၾကိဳေလး လိုပါဘဲဗ်ာ...

ေႏြဆူးလကၤာ said...

ကဗ်ာေလးေကာင္းသလို ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္တဲ႔ အေဖတစ္ေယာက္ကို ရိုင္းစိုင္းသူေတြက ေမ့ေအာင္ လုပ္ေနၾကတယ္ေလ။

အခ်စ္မဲ႔ဂစ္တာ said...

ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ....တကယ္ကိုပဲ ခံစားမိပါတယ္..။