Tuesday, November 24, 2009

”မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မယ္….ပြဲကမစေသးဘူး”

ေန႔ရက္ပူပူေတြအလယ္မွာ
လက္ထဲ မယ္မယ္ရရဘာမွမရွိ
တေရးႏုိးတိုင္းထၾကည့္မိတဲ့ မွန္ေတြထဲမွာ
တာဝန္မေက်တဲ့အသိေတြပဲ ပံုရိပ္လိုထင္ဟပ္
စိတ္က က်ဳပ္ကိုမေသမခ်င္းသတ္ေနတယ္…

ကိုလွသန္းစာသားး ခဏငွားရရင္
”အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္
လက္ခေမာင္းခတ္ရမယ့္ေန႔ကို ေမွ်ာ္ေနမိတယ္”…

အေဟာင္းအေဟာင္းေတြနဲ႔ လြဲခဲ့ရသလို
အသစ္အသစ္ေတြကလည္း ဘဝနဲ႔အံမက်ခဲ့ေသးပါဘူး….

အိုမာခရမ္လို ၿပကၡဒိန္တြက္တတ္ရင္ေတာ့
ၿပႆဒါးေန႔ေတြကို ၿပကၡဒိန္ထဲကအၿပီးထုတ္
ရက္ရာဇာေတြနဲ႔ နန္းတက္ဘုရင္လုပ္ခ်င္တယ္….

ဂ်ဴးလိယက္ဖူးခ်စ္ဆီကေတာင္းၿပီး
ပစ္ဖူးခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုးက်ည္ဆံေတြလည္း
သတ္ကြင္းထဲမွာ တေတာင့္ၿပီးတေတာင့္…

လက္ေၿဖာင့္တပ္သားမၿဖစ္ခဲ့လို႔ က်ည္ဆံေတြၿပဳန္း
ခၽြန္သေလာက္ တုံးေနရတဲ့ကံၾကမၼာ
ေနရာတကာမွာ အကြက္တိုင္းဟာေနတာ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ…

ေရာင့္ရဲမႈတြင္းထဲမွာ
စိတ္ေတြအနည္ထိုင္တဲ့ထိ ထိုင္ေစာင့္ၾကည့္ေနရရင္း
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းကို ေရခပ္ဆင္းမိတဲ့အခါ
အခ်ပ္ပိုစကားလံုးေတြသာ တရြက္ၿပီးတရြက္ပိုလာခဲ့
တရက္ၿပီးတရက္ အလဟႆအိုလာခဲ့တယ္….

ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ဆိုတာ
မွန္းဆကာ တမ္းတေနရမယ့္အရာလား
အိပ္မက္ကို အခမဲ့ရုပ္ရွင္တကားလိုၾကည့္ရတာ
ဖီလင္မလာတဲ့ နတ္သုဒၵါကိုစားရသလိုပဲ…..

မိနစ္ကိုးဆယ္လံုးလံုး လက္စြမ္းၿပခြင့္မရခဲ့တဲ့
ဂိုးသမားတေယာက္လိုပဲ
မိုးထဲေရထဲမွာ သူမ်ားေတြကန္တာကိုပဲ
သည္းမည္းၾကည့္ေနခဲ့ရ
မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မွပဲ ပြဲကမစေသးမွန္းသိခဲ့ရေတာ့တယ္……။

တေရးႏုိးတိုင္းေၿခာက္လွန္႔ေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႔အတူ ဒီကဗ်ာကို တေရးႏိုးမွာထေရးမိပါတယ္။
ကဗ်ာၿပီးဆံုးခ်ိန္။ ။ ႏုိဝင္ဘာလ ၂၄ရက္ မနက္ ၃နာရီ ၃၀မိနစ္

15 comments:

Anonymous said...

မိနစ္ကိုးဆယ္လံုးလံုး လက္စြမ္းၿပခြင့္မရခဲ့တဲ့
ဂိုးသမားတေယာက္လိုပဲ
မိုးထဲေရထဲမွာ သူမ်ားေတြကန္တာကိုပဲ
သည္းမည္းၾကည့္ေနခဲ့ရ :((((

Anonymous said...

ဒီပြဲကလည္း စပါ႔ဦးမလားဗ်ာ..

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

အခ်ိန္ေတြေတာ့ ကုန္ေနျပီ

ဒါေပမယ့္ လူေတြရင္ထဲမွာ စိတ္ဓါတ္ေတြ ျပင္းထန္ေနသ၍ မိုးမခ်ဳပ္ ေသးပါဘူး ။

မိုးစက္အိမ္ said...

အိုမာခရမ္လို ၿပကၡဒိန္တြက္တတ္ရင္ေတာ့
ၿပႆဒါးေန႔ေတြကို ၿပကၡဒိန္ထဲကအၿပီးထုတ္
ရက္ရာဇာေတြနဲ႔ နန္းတက္ဘုရင္လုပ္ခ်င္တယ္….
သေဘာအက်ဆံုးဘဲ အစ္ကိုေရ :)

မိုးျမင့္ေအာင္ said...

ကိုခ်ဳိတူး
အေကာင္းဆံုးထဲက ကဗ်ာေတြထဲမွာ အေကာင္းဆံုးကဗ်ာတပုဒ္ကိုေရးလိုက္ျပန္ျပီ။ လူဆိုတာမေသမခ်င္းေရႊထီးပဲဗ်ာ ကိုယ့္အပုပ္ေကာင္ ကိုယ္တိုင္အထင္ေတာ့မေသးလိုက္နဲ ့
(အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ လက္ခေမာင္းခတ္ရမဲ့ေနေရာက္မွာျဖစ္သလို ကိုယ္တိုင္လည္းဝင္ကန္ရမဲ့အလွည့္ကိုဆိုက္မွာပါ)
အဲက်ရင္သာေလာကၾကီးက စိတ္မဆိုးဖို ့လိုတယ္
ခုတ္မယ့္လူဟာ မခုတ္ရခင္မွာသာ ဒါးေသြးေနတာ
ခုတ္ျပီဆိုရင္လည္း ေသၾကဖို ့သာၾကံေပေတာ့

Unknown said...

ကဗ်ာေလးလာဖတ္သြားျပီ အစ္ကို...
တေရးႏုိးတိုင္းေၿခာက္လွန္႔ေနတဲ့ အိပ္မက္ေတြကေန အျမန္ဆံုးႏိုးထႏိုင္ပါေစလို႔ ညီမေလး ဆုေတာင္းပါတယ္
အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြနဲ႔ လက္ခေမာင္းခတ္ရမဲ႔ေန႔ရက္ေတြကို အစ္ကိုနဲ႔အတူ ေမွ်ာ္လင္႔မိရင္း .........
ညီမေလး ႏွင္း

ကိုခ်စ္ေဖ said...

ညႀကီးသန္းေခါင္ဗ်ာ.မီးေတြစိမ္းေနေတာ့ ထင္ေတာ့ထင္မိသား.မအိပ္ေသးတာရယ္လုိ႔ထင္ေနတာ.
တခုခုေတာ့ တခုခုပဲလို႔.မအားမွာစိုးတာန႔ဲႏႈတ္မဆက္လက္မျပေတာ့တာ.လက္စပ္သပ္ေတာ့.ကဗ်ာထေရးသကိုး..ဗ်ာ..
မိုးႀကီးျမန္ျမန္ခ်ဴပ္ရင္လည္း ေရာင္နီျမန္ျမန္လာတာေပါ့ဗ်ာ..
စကားကြင္းထဲမွာေတာ့.ဒိုင္သူႀကီးက ဘက္လိုက္ရတဲ့ၾကားထဲ.ကိုယ့္လူေတြကလဲ ေဘာလံုးအေရးကၽြမ္းက်င္သူေတြမ်ားတယ္..
ဟဲ..က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အထူးတန္းပြဲၾကည့္စဥ္ကေနတဖက္အသင္းကို
ေအာ္ဆဲမယ္.
သူမ်ားေတြလက္ခေမာင္းခတ္တဲ့အခ်ိန္ ဆြမ္းႀကီး
၀င္ေလာင္းမယ္.အေညာင္းေျပ အညာေျပ အဲ့စိတ္လဲအဆာေျပ ကဗ်ာေရးမယ္.အရွက္ေျပ တခါတေလ သံရုံးေရွ႔သြားေအာ္မယ္..(ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္လို႔ရရင္ေပါက္မယ္)
ဒီလိုပါပဲ..ကိုခ်ိဴတူးေရ..ဒီလိုပါပဲ.လြန္ခဲ့တဲ့.အနွစ္ ၂၀ တုန္းက ေခတ္ႀကီးကို က်ေနာ္တို႔က ထမ္းပိုးမလို႔..ခုေတာ့
ေခတ္ႀကီးက ပဲ က်ေနာ္တို႔ကို ျပန္ထမ္းပိုးေနရျပီလားမသိ..မိသားစုထမင္းလက္ဆံုစားရမဲ့ေန႔ကိုေရႊျဖစ္ေငြျဖစ္
သေဘာထား
အဂၢိရတ္ထိုးရမဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြ..

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီး တေရးနိုးေတာ့.....
ကဗ်ာထေရးေနတာကိုး..ကိုေဆာင္းက...

Anonymous said...

လက္ေၿဖာင့္တပ္သားမၿဖစ္ခဲ့လို႔ က်ည္ဆံေတြၿပဳန္း
ခၽြန္သေလာက္ တုံးေနရတဲ့ကံၾကမၼာ
ေနရာတကာမွာ အကြက္တိုင္းဟာေနတာ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ…

ဒီတစ္ပိုဒ္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အထိရွဆံုးပဲဗ်ာ

ဒ႑ာရီ said...

အကိုေရ ... ေစာင့္ေမွ်ာ္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ အလဟသေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဘယ္ေလာက္ မိုးခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ အာရံုတက္ဆိုတာေတာ့ ေပၚလာမွာပဲေလ။ ညီမတို႔ေတြ အဲဒီအာရံုတက္အထိ ဇြဲရွိဖို႔ေတာ့ လိုမယ္ေနာ္။
လက္ခတ္ေမာင္း ခတ္ႏိုင္မယ့္ အခ်ိန္ကို အကိုတို႔နဲ႔ အတူေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

မမသီရိ said...

ကိုေဆာင္းယြန္း ..
စကားလုံးေတြၾကြရြေနတဲ့ ဒီလိုကဗ်ာေကာင္းေတြ
ဘယ္လိုမ်ား ေရးထြက္ ႏိုင္သလဲ အံ့ၾသမိတယ္

ကဗ်ာေတြက.. စိတ္ကူးထဲက စီးက်လာတဲ့အခ်ိန္ ဇတ္ကနဲ ေကာက္သိမ္းမွေလ.. ေနာ္
ႏို႕မို႕ ခန ေနၾကာရင္.. စိတ္ကူးထဲက ကာရံေတြက ေပ်ာက္သြားတတ္တာကိုး

ညတေရးႏိုး ထေရးတဲ့ ကဗ်ာ ဆရာ ကို နားလည္တယ္

ကိုယ္တိုင္လဲ ေတာရြာေလးေတြမွာတာ၀န္က်ခဲ့တုန္းက ဆို လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးေလးနဲ႕ တေရး အႏို္း ေတြ မွာ ေရးခဲ့ဖူးတယ္.. ခုလဲ ဒီလိုပါပဲ ..း)..

ကုိေအာင္ said...

ဟုိးအရင္က အကုိေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြနဲ႕ အခုေနာက္ပုိင္း
ေရးေနတဲ့ ကဗ်ာထဲက အယူအဆေတြကုိ က်ေနာ္
မၾကာခဏ ျပန္ျပန္ျပီး ဖတ္ၾကည့္ျဖစ္တယ္ အကုိ၊
အားေပးလ်က္ပါ။

သိဂၤါေက်ာ္ said...

အေဟာင္းအေဟာင္းေတြနဲ႔ လြဲခဲ့ရသလို
အသစ္အသစ္ေတြကလည္း ဘဝနဲ႔အံမက်ခဲ့ေသးပါဘူး….

စာသားေလးၾကိဳက္တယ္။

အစ္ကိုက ကဗ်ာေကာင္းေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ေရးႏိုင္တာပဲေနာ္...

Unknown said...

ေအာ္ ? ပြဲကမစေသး ဘူးလားရွင္

က+ဗ်ာ+လွည္း said...

ကိုယ္ေလွ်ာက္ခဲ႔တဲ႔ လမ္းေတြကို ျပန္ၾကည္႔မိရင္ မွတ္တိုင္ေတြ အမ်ားႀကီးပါဗ်ာ။ အလိုမက်ျခင္းမွတ္တိုင္၊ အဆင္မေျပျခင္းမွတ္တိုင္၊ ဒုကၡမွတ္တိုင္၊ ...... စသည္ျဖင္႔... ေနာက္လာမယ္႔မွတ္တိုင္ေတြ ျဖတ္သန္းရဦးမယ္အကို။