Saturday, March 6, 2010

”တိမ္ေကာသြားတဲ့ စကားၿမစ္နဲ႔အသံေခ်ာင္းကေလး”

အဖိုးက
အေဖ့အတြက္ဆိုၿပီး
စကားေတြအမ်ားၾကီး ေၿပာသြားခဲ့ဖူးတယ္...

အေဖက
အဖိုးေၿပာသြားခဲ့တဲ့ စကားေတြကို
အဖိုးမရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြအထိ
သတိတရအၿဖစ္
က်ေနာ့္ဘက္ေခတ္ရဲ့ နံရံေပၚမွာ
အသံထြက္မွန္မွန္နဲ႔ တလံုးခ်င္းသီကံုး
က်ေနာ္ လူၿဖစ္မရႈံးရေအာင္တဲ့ေလ....

က်ေနာ္က
အဖိုးေဟာခဲ့တဲ့ တရားနဲ႔
အေဖေၿပာေနတဲ့ စကားကလြဲရင္
ကမၻာၾကီးရဲ့ အပ္က်သံကအစ
ရြာထိပ္က အတင္းေၿပာသံအဆံုး
ကြန္ပ်ဴတာေပၚကတဆင့္ နားစြင့္တယ္
တီဗြီမွန္သားၿပင္ေပၚကတဆင့္ နားစြင့္တယ္
ေလလႈိင္းေပၚကတဆင့္ နားစြင့္တယ္….

ေနပူ ေလထူလာၿပီဆိုရင္
မ်က္စိကိုဇြတ္မွိတ္ၿပီး ေဘးလြတ္ရာမွာအိပ္တယ္....

အိမ္မွာ သရဲေၿခာက္ေနတာ မသိသလိုလို
အိမ္ထဲမီးစြဲေနတာ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို
အိမ္ေအာက္ဗြက္ေပါက္ေနတာ ဖာသိဖာသာ
အိမ္ေခါင္မိုးက ေရယိုၿပီး
မိသားစုရင္ဘတ္ထဲ
ငတ္မြတ္မႈကင္ဆာ ရႊဲစိုေနခ်ိန္မွာ
ကိုယ္နဲ႔ မိုင္ေပါင္းကုေဋတရာၿခားေနသလို
ေနတတ္စားတတ္ သြားလာတတ္ခဲ့ပါတယ္….

အဖိုးနဲ႔အေဖ့လက္ထက္တုန္းက
တသြင္သြင္ အေၿဖာင့္စီးခဲ့ဖူးတဲ့
စကားၿမစ္နဲ႔ အသံေခ်ာင္းကေလးက
က်ေနာ့္ေခတ္နေဘးမွာ တိမ္ေကာလို႔ေပါ့ဗ်ာ....။ ။

13 comments:

ဒ႑ာရီ said...

အကိုေရ.. ကဗ်ာေလးရဲ႕ အနက္ေလးက သိပ္ကို တန္ဖိုးရွိတာပဲေနာ္။
ဟုတ္ပါတယ္ ညီမတို႔တေတြ ေနတတ္စားတတ္ သြားလာတတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီကဗ်ာေလးကုိ ဖတ္ၿပီး အသိတရားေတြ ၀င္လာရတယ္ အကို။
ေက်းဇူးတင္ေလးစားမိပါတယ္။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

Flower said...

ကိုေဆာင္းယြန္းကဗ်ာေတြက အဓိပၸယ္ေတြအျပည္႕နဲ႕
ေလးနက္က်ယ္၀န္းလြန္းပါတယ္..
အရမ္းကို ႏွစ္သက္သေဘာက်မိပါတယ္...
ေလးစားပါတယ္ အစ္ကိုေဆာင္းေရ..
ဆက္လက္ျပီး ကဗ်ာေကာင္းေလးမ်ားကို
လူတိုင္းရဲ႕ ရင္ဘတ္အတြက္ ေမြးဖြားေပးႏိုင္ပါေစရွင္....

ကိုခိုင္ said...

တိမ္ေကာေနတဲ့
ေခ်ာင္းေလးကို
တက္ညီလက္ညီနဲ႔
ဝိုင္းျပီး
ေရ ျဖည့္ႀကရေအာင္။

ကိုခိုင္

မမသီရိ said...

ျမစ္ေတြ ျပန္လည္ျပီး လြတ္လပ္စြာ စီးဆင္းမဲ့ တေန႕ ရွိကိုရွိရမယ္လို႕ ယုံၾကည္ဆဲ

Moe Myint Tane said...

ငါ႔အကိုကေတာ႔ ေရးလိုက္ရင္ တကယ္႔အႏွစ္ေတြၾကီးဘဲ။ ဘာကိုေပးခ်င္တာလဲ ဆိုတာကို တန္းတန္းမတ္မတ္ကို ခ်ေပးႏိုင္တယ္။ေလးစားပါတယ္အကိုေရ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

ေမ့သမီး said...

အကို အဲဒီကဗ်ာက ဒီေန႕ေခတ္နဲ႕ တကယ္အလိုက္ဖက္ဆံုးပါပဲ။

Anonymous said...

အဖိုးနဲ႔အေဖ့လက္ထက္တုန္းက
တသြင္သြင္ အေၿဖာင့္စီးခဲ့ဖူးတဲ့
စကားၿမစ္နဲ႔ အသံေခ်ာင္းကေလးက
က်ေနာ့္ေခတ္နေဘးမွာ တိမ္ေကာလို႔ေပါ့ဗ်ာ....။ ။

အဆံုးသတ္ ထုတ္သြားပံုက အ၇မ္းလွတယ္

Unknown said...

အစ္ကို႔ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ၿပီးရင္ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုေတာ့ ရင္ထဲက်န္တာခ်ည္းပဲ အစ္ကို.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..
ေက်လည္း ေက်နပ္တယ္ ကဗ်ာေကာင္းေတြဖတ္ခြင့္ရတဲ့ အတြက္ယယ

ကုိေအာင္ said...

ကဗ်ာက အရမ္းေကာင္းပါတယ္ ကိုေဆာင္း။

လင္းဒီပ said...

အဖိုးနဲ႔အေဖ့လက္ထက္တုန္းက
တသြင္သြင္ အေၿဖာင့္စီးခဲ့ဖူးတဲ့
စကားၿမစ္နဲ႔ အသံေခ်ာင္းကေလးက
က်ေနာ့္ေခတ္နေဘးမွာ တိမ္ေကာလို႔ေပါ့ဗ်ာ....။ ။

အဲဒီတိမ္ေကာမႈအားလံုးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြရဲ႕ တာဝန္မေက်မႈေတြပါဘဲ
အဖိုးမ်ားသုိ႕..
အေဖမ်ားသို႕...

ေယာနက္သန္ said...

ေကာင္းတယ္။ ႀကိဳက္တယ္။

Anonymous said...

ကိုေဆာင္းေရ........
စာလံုးတိုင္း........၊ အဓိပၸါယ္တိုင္းကို စဥ္းစားရင္းႏွစ္သက္မိတာ...အခါခါဗ်ာ.....။
ခင္မင္ေလးစားေနတဲ့
ညီ....
ဏီလင္းညိဳ

သြယ္လင္းဆက္ said...

မတိမ္ေကာပါဘူး ကိုေဆာင္းရဲ႕။ ရွိကိုမရွိေတာ့တာ။ :(