”ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ”

မဖြာရႈိက္လိုက္ရပဲ
ေလစားသြားတဲ့ စီးကရက္တလိပ္လို
ႏွစ္ကာလေတြ တရိပ္ရိပ္ၿပိဳခဲ့တယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ရင္ဘတ္အတုနဲ႔ ရွာေဖြခဲ့ဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ပူအိုက္တဲ့ ရာသီဥတုကို သုေတသနၿပဳခဲ့ဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကို ေတးကဗ်ာဖြဲ႔ခဲ့ဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ၿမိဳ႕ၿပဒဏ္ရာကို
ကာရာအိုေကေတးတပုဒ္နဲ႔ ေခၽြးထုတ္ခဲ့ဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ကံစမ္းမဲေဖာက္ဖို႔ အရက္ေတြ ေသာက္ခဲ့ဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ဘဝသရုပ္ေဖာ္ ဇာတ္ကားထဲ
လူၾကမ္းမင္းသားလည္း ၿဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ကံၾကမၼာရဲ့ ရုိက္ခ်က္ခပ္ၿပင္းၿပင္းဒဏ္ေၾကာင့္
ေသာကတြင္းထဲ ေလထီးမဲ့ခုန္ဆင္းခဲ့ရဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ဥစၥာဓနနဲ႔ သဟဇာတမတည့္လို႔
အာဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ့ခဲ့ရဖူးတယ္....

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
အာဏာရွင္စံနစ္ကို မၾကိဳက္လို႔
သူပုန္အၿဖစ္ စစ္တိုက္ခဲ့ရဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ေတာ္လွန္တဲ့အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ကဗ်ာဖြဲ႔ၿပီး
သားရဲထူထပ္တဲ့ ေတာအုပ္ၾကီးကိုလည္း အိမ္လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္..

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
မေသထမင္းတလုပ္ စားရဖို႔အေရး
ေနဝင္မိုးခ်ဳပ္ သံပါတ္ရုပ္တရုပ္လို အလုပ္လုပ္ခဲ့ရဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာစာတမ္းေတြ အလိုေတာ္အတိုင္း
တိုင္းတပါးရပ္ၿခားမွာ ဖိနပ္ပါးခဲ့ရဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးသူေတြနဲ႔လည္း
ရွင္ကြဲ ေသကြဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ကြဲခဲ့ရဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ကံၾကမၼာေကာင္းေတြနဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္လြဲခဲ့ရၿပီး
ဒုကၡအေဟာင္းေတြနဲ႔ ေရရွည္ေပါင္းသင္းေနထိုင္ခဲ့ရဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ့ ကဗ်ာထဲကလိုမ်ိဳး
”ရူးေနတဲ့ ကမၻာ”ဆီက
ယမ္းသီးေတြၿပိဳက်လာမွာ စိုးရိမ္လို႔
မိုးတိမ္ေတြဆီကို မၾကာမၾကာေမာ့ၾကည့္ခဲ့မိဖူးတယ္....

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ခလုတ္တို္က္ၿပီး မူးလဲမိမွာစိုးလို႔
မဟာပထဝီေၿမၾကီးကို အၾကိမ္ၾကိမ္ငံု႔ၾကည့္ခဲ့မိဖူးတယ္....

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
တၿခားတပါးသူေတြကို အားကိုးၿပီး
ကိုယ့္ဗိုက္ကိုယ္ ဓားနဲ႔ထိုးခဲ့မိဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးရင္း
ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီကို ဓားအစင္းစင္းထိမွန္ခဲ့ဖူးတယ္...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
မိမိကို္ယ္မိမိ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရႏုိင္မယ့္ေနရာကုို
အပူတၿပင္း လို္က္လံရွာေဖြခဲ့မိဖူးတယ္....

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္
အေတြးထဲ ေဆးစပ္ေရးဆြဲၾကည့္ခဲ့မိတဲ့
ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ကို
အခင္းအက်င္းသစ္ ၿပခန္းစစ္စစ္မွာ
အသက္သြင္းလို႔ ေနရာမခ်ခဲ့ႏုိင္ေသးဘူး...

ႏွစ္ကာလေတြထဲမွာ
ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်အေၾကာင္းအရာေတြက
အရာရာနဲ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းခ်ည့္ပါပဲ....

အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္
ႏွစ္ကာလအေဟာင္းေတြ တရိပ္ရိပ္ေၿပာင္းလဲခဲ့ရသလို
ႏွစ္ကာလအသစ္ေတြထဲမွာ
ပေဒသရာဇ္ အာဏာရွင္ ဘုရင္ အရွင္သခင္မရွိတဲ့ စံနစ္နဲ႔
လူတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပိုင္ဆိုင္တဲ့ ကမၻာကိုၿမင္ေတြ႔ခဲ့ခ်င္တယ္...။ ။