”ေနာက္ဆံုးေပၚေရာဂါ”

ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္ အေတြးေတြကို
ညအေပါက္ထဲ ေကာက္ထည့္ေနမိသလိုမ်ိဳး
မရြာပဲခ်ဳန္းေနတဲ့ မိုးေတြက ေမွာင္ႏုိင္လြန္းလွတယ္....

မေန႔တုန္းက
စိတ္ကူးနဲ႔ခြစီးမိခဲ့တဲ့ လႈိင္းၾကက္ခြပ္ေတြက
ဒီကေန႔က်ၿပန္ေတာ့လည္း မုန္တိုင္းေတြၿဖစ္ေနၾကၿပန္တယ္....

မနက္ၿဖန္ခါတရက္
အသက္မွန္မွန္ရႈႏုိင္ဖို႔အတြက္
ကိုယ့္အနာဂတ္ကို ကိုယ္တိုင္ေဗဒင္တြက္ရင္း
ၾကိဳးတန္းေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္က်င့္ေနရတာ ေနာက္ဆံုးေပၚ အထာတခုၿဖစ္တယ္....

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလထဲလြတ္က်မသြားေအာင္
ဘဝနဲ႔ရင္းထားရတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကို ဦးထုတ္တလံုးလုပ္ေဆာင္ၿပီး
ေနပူၾကီးထဲလမ္းေလွ်ာက္ရတာေလာက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ေန႔ေတြရွိႏုိင္ဥိးမလား....

ၾကားေနရတဲ့ အသံေတြကို
မ်က္စိႏွစ္လံုးပိတ္လို႔ အလြတ္က်က္မွတ္လိုက္ၿပီးမွ
တလံုးခ်င္းၿပန္အန္ခ်ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ....အဆိပ္ေတြ အဆိပ္ေတြ အဆိပ္ေတြ...

အဲဒီအဆိပ္အေတာက္ေတြအတြက္
အိတ္ေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္ခဲ့ရတဲ့ေန႔ေတြဟာ အရိပ္ေတြ အရိပ္ေတြ အရိပ္ေတြ
အရိပ္ေတြလို
ေၿခာက္...........လွန႔္.............ေန............ဆဲ ...............

အခု......ငါ
ေနၿမဲအတိုင္း ေနလိုက္မိပါတယ္
အၿမင္အာရုံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဆင္ဆာၿဖတ္ၿပီး
အၾကားအာရုံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း ခိုးကူးေခြအၿဖစ္ သတ္မွတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ။