ေနာင္အႏွစ္၂၀အၾကာ အိမ္အၿပန္ခရီးတရက္မွာ

အေရာင္လြင့္အနားဖြာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီတထည္လို ေကာင္းကင္နဲ႔
အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့တဲ့ ေဝလီေဝလင္းမနက္ခင္းတခုက
အရင္လိုလက္ဖက္ရည္တခြက္နဲ႔ ဓည့္ခံဖို႔ကိုလည္း ပ်က္ကြက္ခဲ့ေလၿပီ
ေခၽြးတဒီးဒီးက်ေအာင္ ေစ်းစကားေၿပာေနၾကတဲ့ လမ္းမေတြေပၚမွာ
ေရြ႕လ်ားမႈမွန္သမွ်ဟာ သုတ္သီးသုတ္ပ်ာနဲ႔
ေခတ္နဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရာသီဥတုေတြကလည္း သုတ္သီးသုတ္ပ်ာနဲ႔
လႈပ္ရွားေနတဲ့လူေတြကိုၾကည့္ရင္း ရင္ထဲမွာ ၿမစ္တစင္းခမ္းေၿခာက္သြားခဲ့ရတယ္
အိမ္အၿပန္ခရီး ရထားၾကီးတစီးေပၚကိုအေရာက္မွာ
ေရွ႕တည့္တည့္ကို ဝင္ထိုင္လိုက္သူရဲ့ မ်က္ႏွာဟာ အပူေရာင္
လူေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ စက္ရုပ္တေကာင္ကေတာ့ ဘူတာတခုမွာဆင္းသြားတယ္
ေသာကေတြကို မိတ္ကပ္ဖို႔ထားတဲ့ မ်က္ႏွာတခ်ိဳ႕က ဘူတာတခုမွာတက္လာတယ္
စာသားႏွစ္ေၾကာင္းနဲ႔ သီခ်င္းလုပ္ထားတဲ့ ေတးတပုဒ္က
မ်က္ႏွာက်က္ဆီကေန အသံခပ္အုပ္အုပ္ လိမ့္ဆင္းၿပဳတ္က်လာတယ္
အပ်င္းေၿဖစရာ ကဗ်ာတပုဒ္ကို အာရုံအံဝွက္ထဲက ဆြဲထုတ္ၿပီးဖတ္မိေတာ့
ႏွာေစးေနတဲ့ ႏွစ္ကာလေတြရဲ့ ပါဒတခုက ရင္ဝကိုေဆာင့္ကန္တယ္
နာနာက်င္က်င္ရွိတာနဲ႔ ေဆြးေဆြးေၿမ့ေၿမ့ၿမင္ကြင္းေတြကိုု
ေစးကပ္ကပ္လက္ဖဝါးတဖက္နဲ႔ ဖံုးအုပ္ၿပီး
အိတ္ကပ္ထဲက ေလယာဥ္လက္မွတ္ေဟာင္းတေစာင္ကို
ေအးစက္စက္က်န္လက္ဖဝါးတဖက္နဲ႔ လံုးေၿခပစ္လိုက္မိတယ္
မေန႔ညတုန္းက မက္ခဲ့တဲ့အိပ္မက္ေတြက အၿပာ
သက္ရွိၿပငိပကမၻာကို လွမ္းၾကည္မိေတာ့
ၿမင္ကြင္းေတြက အနာနဲ႔ေဆးမတည့္သလို အဖာအေထးေတြ ပိုသီပတ္သီနဲ႔
ငယ္ငယ္တုန္းကလို လမ္းတေလွ်ာက္စိမ္းစိုေနခဲ့ဖူးတဲ့ သစ္ပင္ေတာအုပ္ၾကီးေတြလည္း
လူတခ်ိဳ႕ရဲ့ ညစာစားပြဲေတြထဲမွာ တည္ခင္းဧည့္ခံေနရလို႔တဲ့
ၿမိဳ႔ၿပဟာ ၿမိဳ႔ၿပနဲ႔တူေအာင္ တိုက္တာအေဆာက္အအံုတခ်ိဳ႕က မိုးထိုးေနၾကေပမယ့္
လူေတြက လူေတြနဲ႔မတူေအာင္ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔စိတ္ဓာတ္ေတြ ေၿမလွ်ိဳးသြားၾကၿပီတဲ့
အၿပားကမၻာမွာ မၾကားဖူးတာေတြၾကားေနရၿပီး မၿမင္ဖူးတာေတြၿမင္ေနရၿပီတဲ့
ေပါမ်ားခဲ့ဖူးတာေတြ ရွားပါးသြားခဲ့ၾကၿပီး ရွားပါးခဲ့တာေတြ ေပါမ်ားလာခဲ့ၾကၿပီတဲ့
အရွိတရားေတြကမ္းေပ်ာက္ အသိတရားေတြခမ္းေၿခာက္လာခဲ့ပံုမ်ား ယံုမွားဖြယ္ရာမရွိ
ၿငိေနတဲ့အေတြးရဲ့ ၿပင္ပကမၻာကို ခုန္ဆင္းထြက္လိုက္မိမွ
စီးလာတဲ့ရထားဟာ ခရီးဆံုးဘူတာမွာ ရပ္နားလိုက္ေၾကာင္း သတိထားလိုက္မိတယ္
အငိုက္မိေနတဲ့အေတြးေတြထဲက ခုန္ထြက္လြတ္ေၿမာက္လာၿပီး
စီးလာတဲ့ရထားေပၚကေန အိပ္ငိုက္ေနတဲ့ၿမိဳ႔ေပၚကို တလွမ္းခ်င္း လွမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့မိတယ္
လမ္းေဟာင္းကေလးေပၚမွာ လူအသစ္ေတြကို ေတြ႔လိုက္ရသလို
လူအသစ္ေတြေပၚမွာေတာ့ စိတ္အေဟာင္းေတြကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္
အရင္လို လမ္းေဟာင္းေလးနံေဘးက
အရင္လို သဘာဝတရားကို ေတးလုပ္ဆိုတတ္တဲ့ အရင္လို ၿမစ္မင္းဧရာ
အခု....မရွိရွာေတာ့ဘူး....
ဒီလိုနဲ႔..ငါ အေမွာင္ကိုတံခါးေခါက္လို႔ ညအေပါက္ထဲကို တိုးဝင္ေရာက္ခဲ့မိေလတယ္
တၿမန္ေန႔က ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးစီးၿပီး ခဏဝင္နားလာခဲ့ရတဲ့ ပီကင္းၿမိဳ႕ၾကီးကေတာ့
ငါနဲ႔အေဝးဆံုးတေနရာဆီမွာ လွ်ပ္စစ္မီးေတြထိန္ထိန္သာလို႔ေပါ့....။ ။