”မဆံုးတဲ့.. ကဗ်ာ”

တီထြင္မႈေတြေၿခခ်င္းလိမ္ေနတဲ့ လမ္းေပၚမွာ
က်ေနာ့္ေၿခေထာက္ေတြလည္း ေတာင့္ေနခဲ့ပါၿပီ…

ေရာင့္ရဲမႈကိုမ်က္ႏွာလႊဲထားတတ္တဲ့ ေခတ္ထဲမွာေနရတာ
ပ်င္းစရာေတာ့အေကာင္းသား
အၿပင္းစားၿငီးေငြ႔မႈမ်ိဳးေတြနဲ႔လည္း ၿငီးေငြ႔ခဲ့ဖူးပါတယ္
အဆိုးဆံုးကေတာ့ အမီမလိုက္ႏိူင္တဲ့ၿပႆနာပါပဲ
ေလယာဥ္ပ်ံကိုခဲနဲ႔ေပါက္လို႔လည္း ကိစၥကၿငိမ္းသြားမွာမဟုတ္ဘူး
ဝႈး…………ေမာတယ္
အေၿပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္က်ေတာ့မတြင္က်ယ္ၿပန္ဘူး
အေၿပာက်ယ္တဲ့ ေန႔တဓူဝတထြာေရးရာကိစၥ
သမုဒၵရာလိုတီထြင္မႈေတြကစခဲ့ေတာ့တာပါပဲ…..

အေကာင္းစားဇာတ္လမ္းတပုဒ္ကို အမီလိုက္ႏူိင္ဖို႔အတြက္ေတာင္
စိတ္ေတြအဆန္ေခ်ာင္ၿပီး ေၿမလွ်ိဳးမိုးပ်ံၿဖစ္ေနခဲ့ရတဲ့အခါ
ဟာသၿပဇာတ္တပုဒ္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေဒါင္လိုက္ထိုးထည့္
အတည့္ကိုေၿပာင္းၿပန္လုပ္ ခပ္အုပ္အုပ္ရယ္ခဲ့မိရတယ္
အသံက်ယ္က်ယ္ေတာ့ မရယ္ရဲခဲ့ပါဘူး
ကိုယ့္တြင္းကိုယ္တူးေနရမွာစိုးလို႔
ကိုယ့္အတြက္ပ်င္းဖို႔နည္းနည္းခ်န္ထားတတ္တာ ေမြးရာပါဗီဇမို႔
တေနရာရာမွာခ်ိဳ႕တဲ့ေနတာ ခႏၵာကိုယ္တခုလံုးပါပဲ…..

စိတ္ဓာတ္ၿပဳၿပင္ေရးစက္တလံုးကိုေတာ့
ေခါင္းအံုးတလံုးအၿဖစ္အသံုးခ်
ညေတြကို ေဆးၿမီးတိုနဲ႔ၾကိတ္ကုခဲ့ရဖူးပါတယ္
ကားမရွိရင္လည္း ေၿခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းဟာဘီးေတြပဲေပါ့
ေလယာဥ္ပ်ံမရွိေတာ့လည္း လက္ႏွစ္ဖက္ဟာအေတာင္ပံေတြပဲေပါ့
သိပ္ၿပီးထူးဆန္းမယ္လို႔ေတာ့ မထင္မိပါဘူး....

ၿဖစ္ေလ့ၿဖစ္ထရွိတတ္တဲ့ သေဘာတရားအတိုင္း
လူကိုလူက လူအၿဖစ္ေမြးထုတ္ၿပတယ္
လူကလူကို ၿပန္ၿမိဳဖို႔အတြက္
လူကိုၿပန္ေဖ်ာက္တဲ့ ကရိယာေတြကို
လူလိုမဟုတ္တဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ မက္မက္ေမာေမာတီထြင္ၾကတယ္
လူစြမ္းေကာင္းေတြလက္ရည္ေသြးေနၾကတဲ့ ေလာကမွာ
က်ေနာ္ကေတာ့ လက္ခ်ည့္ဗလာသက္သက္
အသက္ေငြ႔ေငြ႔ကိုေတာ့ မေသရုံတမယ္ရႈတတ္ခဲ့ပါတယ္
တစံုတဦး၏ဂုဏ္ေက်းဇူးမ်ား မိမိတြင္ပူးကပ္ေနပါေစ…

ဒီဆုေတာင္းေကာင္းသလား!
ေဟာင္းသြားခဲ့တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ
နာရီကိုတီထြင္တဲ့သူပဲ အခ်ိန္အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိမွာေပါ့
က်ေနာ့္ကိုေမြးတဲ့အခ်ိန္တုန္းက အပိုလို”၁၁” လကမၻာေပၚေရာက္တယ္
သက္ေတာင့္သက္တာ အသက္ရွင္ေနထိုင္မႈေတြအတြက္
တီထြင္ရွာေဖြမႈေတြကလည္း သိပ္ကိုေၿပာင္ေၿမာက္လွခ်ည္ရဲ့….

ခၽြင္းခ်က္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွယြင္းပ်က္မသြားမယ့္အရာ
တီထြင္ဆန္းသစ္မႈအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
သက္ေတာင့္သက္တာ အရင္းအႏွီးစိုက္ထုတ္ႏိူင္သူေတြအဖို႔ပါပဲ
ဒီတီထြင္ဆန္းသစ္မႈေတြအတြက္ ဘာကိုေက်းဇူးတင္ေနရဦးမွာလဲ!
ေတာ္ရုံပဲေၿပာပါ ေမာေနမွာစိုးလို႔
က်ေနာ္ကေတာ့ ခၽြင္းခ်က္မရွိအတိအက်ေမာေနတယ္…

က်ေနာ္ေသာက္ဖို႔ေရတစက္ကိုေတာင္
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ရွာရင္း ဖက္ဖက္ေမာေနတုန္း
ခုေရာက္ေနတဲ့ေနရာက သဲကႏၱာရမဟုတ္ေပမယ့္ေရရွားတယ္
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ဘယ္ေလနဲ႔အရွိန္ယူ
ပ်ံသန္းမႈကို ဘယ္လိုသင္ယူရမွန္းမသိတဲ့ေနရာမွာ
စိတ္ေတြပ်ာယာခပ္ေနတာကို
အေပါစားဆန္တယ္လို႔ထင္ရင္လည္း ၿပႆနာမရွိဘူး
လူတိုင္းကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ ၿမဳပ္ခ်ီေပၚခ်ီလႈပ္ခ်ီေလွာ္ခ်ီပါပဲ….

အလုပ္ဆိုလို႔ေၿပာရဦးမယ္
တခ်ိဳ႕က အလုပ္ရွာတဲ့အလုပ္ကို အလုပ္တခုအၿဖစ္လုပ္ေနရတယ္
ဘယ္လိုတီထြင္မႈေတြအေပၚမ်ား ရပ္တည္ၾကရဦးမွာလဲ!
က်ပ္ညပ္ေနတဲ့ဘတ္စ္ကားလို လူကမၻာၾကီးထဲမွာ
လက္လႈပ္ေၿခလႈပ္ရုံေလာက္နဲ႔ေတာ့ အသက္ၿပဳတ္သြားတာပဲအဖက္တင္မယ္
ဥာဏ္ေတြကိုလႈပ္လႈပ္ၿပီးသံုးႏူိင္တဲ့သူေတြေတာင္
အသက္မၿပဳတ္ရုံတမယ္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္မရွိလွပါဘူး
အလိုက္သင့္ေမာင္ဘဦးကေတာ့ ေရကူးတတ္တယ္ေလ
ငါးမရလို႔ေရခ်ိဳးၿပန္ရုံေလးနဲ႔တင္ ပင္လယ္ၿပင္မွာေရခမ္းသေလာက္ၿဖစ္ေနၿပီ…

အခုေတာ့လည္း
ကိစၥခပ္မ်ားမ်ားဟာ ယံုတမ္းစကားေတြကိုၿဖစ္လို႔
ကိုယ္ပါလို႔မၿပီးခဲ့တဲ့ ပြဲအားလံုးဟာ
ကိုယ္မပါေတာ့လည္း ဒီအတိုင္းပဲမဟုတ္လား!
ဒါေၾကာင့္ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းလူေတြကိုလည္း အၿပစ္မၿမင္ရဲေတာ့ပါဘူး
ထူးၿခားတာတခုကေတာ့ မထူးၿခားတာတခုပါပဲ
မေကာင္းဘူးဆိုတာကို မေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္
မေကာင္းတာကို ေကာင္းေအာင္လုပ္ဖို႔အတြက္က်ၿပန္ေတာ့
စိတ္ကလြယ္သေလာက္ လက္ေတြကမေရာက္ၿဖစ္ေအာင္ခက္ေနၿပန္ေရာ
ဘယ္လိုအေဟာနဲ႔မ်ား ဒီတရားမွာဆက္ေၿမာေနရဦးမယ္မသိပါဘူး….

ဘာလိုလိုနဲ႔ အၿပင္ဖက္မွာမိုးေတာင္ေတာ္ေတာ္ခ်ဳပ္ေနၿပီ
စိတ္ေတြကိုၾကိဳးၿဖည္ ရြက္လႊင့္ၿခင္းေတးသီဖို႔
ေဟာဒီကဗ်ာက ဒီမွာမဆံုးေသးဘူး
ဝႈး…………ေမာတယ္
အေၿပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္က်ေတာ့မတြင္က်ယ္ၿပန္ဘူး
အေၿပာက်ယ္တဲ့ ေန႔တဓူဝတထြာေရးရာကိစၥ
သမုဒၵရာလိုတီထြင္မႈေတြကစခဲ့ေတာ့တာပါပဲ…………..။