Thursday, November 5, 2009

”ေပါက္ကြဲမႈအပိုင္းအစအနမ်ား (၂)”

အသားအေရာင္ခြဲၿခားတတ္တဲ့ ကံၾကမၼာက
ဘဝကို သူ႔ရဲ့ေဆာက္ခ်က္ၿပင္းၿပင္းနဲ႔ႏွဲ႔ခဲ့လို႔
ပစၥည္းမဲ့ဘဝက တိတိပပရြဲ႕ခဲ့ရတယ္…

ေနပူပူမွာ ဒူးေတြပြန္းခဲ့ရတယ္
ၿခံဳထူထူမွာ တေတာင္ေတြပဲ့ခဲ့ရတယ္
က်ည္ဆံထူထူယမ္းခိုးအူတဲ့ ေတာနဲ႔ေတာင္တန္းေတြမွာ
မိခင္တခ်ိဳ႕ရဲ့ႏွလံုးသားေတြကို ဖဲ့ေၿခြေပးခဲ့ရတယ္….

တေန႔ေန႔မွာၿပန္လာခဲ့မယ္လို႔ ေၿပာဖူးခဲ့ေပမယ့္…..
ဒီကေန႔ထိေအာင္
ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္မိေအာင္မဖမ္းႏုိင္ခဲ့ေသးဘူး….

လြမ္းေလာက္စရာအားလံုးကို
တေန႔သံုးၾကိမ္ေလာက္ စားသံုးခဲ့ရဖူးၿပီး
ေသာကကို ေသရည္လိုႏွစ္ၿခ်ိက္စြာေသာက္သံုးခဲ့ဖူးသူဟာ
ဒဏ္ရာကေဖးကို ညတိုင္းဝင္ေသာက္
ေလထဲတိုက္အိမ္ေဆာက္ေနခဲ့မိလို႔
ခုခ်ိန္ထိ…ဘယ္ကိုမွမေရာက္တတ္ေသးဘူး..

ေတာၾကီးမ်က္မည္းထဲမွာ သရဲမေၾကာက္ခဲ့တဲ့
ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္ သူပုန္တေယာက္
ၿမိဳ႕ၿပေရာက္မွ သရဲကိုရင္တုန္ေအာင္ေၾကာက္ခဲ့ရ
ေလလႈိင္းေပၚကသရဲေတြ
ကမၻာခုန္ေအာင္ေၿခာက္တဲ့ ညေတြမွာဆိုရင္….

အဖက္ဖက္ကခၽြတ္ၿခံဳက်ေနရတဲ့ ေန႔ေတြထဲမွာ
စိတ္ဓာတ္ကိုခၽြတ္ၿခံဳမက်ေအာင္
ရဲေဆးတင္ေနရသလို…
အမ်ိဳးသမီးတဦးရဲ့ က်န္းမာၿခင္းသတင္းကို
မၿပတ္နာခံေနရရင္း….
ရဲေဘာ္ရဲဘက္တခ်ိဳ႕ရဲ့ က်န္းမာၿခင္းသတင္းကို
မၿပတ္နာခံေနရရင္း….
လက္ရွိေန႔ရက္ေတြအထိ
လြတ္ေၿမာက္ေရးတံခါးက ဆြဲေစ့ခံထားရတုန္းပဲ
ေလာင္ၿမိဳက္ၿခင္းက
ငါတို႔ေခါင္တည့္တည့္ကိုမွ ေရြးၿပီးေနရာခ်ရတယ္လို႔….

အေၿခအေနအေၾကာင္းေၾကာင္းအရ…
ကမၻာေၿမေၿခာက္ေသြ႔ၿခင္း သီခ်င္းစာသားကို
ဗမာၿပည္ေဂ်ာက္က်ၿခင္းသံစဥ္နဲ႔ တြဲဖက္သီဆိုေနရတုန္းပဲ….
လက္တေလာေန႔ရက္ေတြအထိ
အမ်ိဳးသားအလံကို တိုင္တဝတ္တိတိလႊင့္ထားေနရတုန္းမို႔
အခုက်င့္ေနရတဲ့ ကိုယ္တိုင္ေရးသံစဥ္သီခ်င္းတပုဒ္အတြက္
သံစဥ္ေရာစာသားပါ အသစ္စက္စက္ၿဖစ္ေနဖို႔လိုတယ္……...။

12 comments:

ဒ႑ာရီ said...

ေအးခ်မ္းမႈေတြနဲ႔အတူ ခ်စ္တဲ့တိုင္းျပည္ေလးမွာ
လွပတဲ့ အနာဂတ္ေတြနဲ႔ ေနခ်င္ပါတယ္ အကိုရယ္...
အမ်ိဳးသားအလံကို တိုင္ထိပ္မွာ လႊင့္ထူႏိုင္မယ့္ ေန႔ရက္ေတြ အျမန္ေရာက္ရွိလာပါေစလို႔ အကုိ႔ကဗ်ာေလးကို ခံစားၿပီး ဆႏၵျပဳမိပါတယ္။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

Anonymous said...

ေပါက္ကြဲမႈ အပိုင္းအစေတြကလည္း နည္းနည္း ျပင္းေနပါလား...

သိဂၤါေက်ာ္

မဂၤလာပါ .... said...

ႏွင္းတို႔ခ်စ္တဲ႔ မိခင္ၾကီးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ အတူေမြးဖြားၾကီးျပင္းလာခဲ႔ၾကတဲ႔ ေမာင္ႏွစ္မ တစ္ေတြ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔
လူ႔ဘ၀ရဲ႕ မေသခင္အခ်ိန္ေလးမွာေတာ႔ အတူျပန္ဆံုခြင္႔ရခ်င္ေသးပါရဲ႕ အစ္ကို ...
ညီမေလး ႏွင္းေဟမာ

Anonymous said...

ရဲေဘာ္ရဲဘက္တခ်ိဳ႕ရဲ့ က်န္းမာၿခင္းသတင္းကို
မၿပတ္နာခံေနရရင္း….
လက္ရွိေန႔ရက္ေတြအထိ
လြတ္ေၿမာက္ေရးတံခါးက ဆြဲေစ့ခံထားရတုန္းပဲ
ေလာင္ၿမိဳက္ၿခင္းက
ငါတို႔ေခါင္တည့္တည့္ကိုမွ ေရြးၿပီးေနရာခ်ရတယ္လို႔….

မိုးျမင့္ေအာင္ said...

ကိုေဆာင္းေရ..
ေတာၾကီးမ်က္မည္းထဲမွာ သရဲမေၾကာက္ခဲ့တဲ့
ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္ သူပုန္တေယာက္
ၿမိဳ႕ၿပေရာက္မွ သရဲကိုရင္တုန္ေအာင္ေၾကာက္ခဲ့ရ
ေလလႈိင္းေပၚကသရဲေတြ
ကမၻာခုန္ေအာင္ေၿခာက္တဲ့ ညေတြမွာဆိုရင္….
အရမ္းကိုထိေရာက္ျပီးျပင္းထန္တဲ့ ဗံုးေတြနဲ ့ပစ္ခြဲေနပါလား

အိျႏၵာ said...

ဒဏ္ရာကေဖးကို ညတိုင္းဝင္ေသာက္

ဒဏ္ရာကေဖးဆိုင္

ဒဏ္ရာ..ကေဖး..

ခံစား..သြားတယ္..အကိုေရ..

အိအိေခ်ာကလ်ာ said...

ကိုႀကီးေရ ခံစားခ်က္ဆိုတာ လက္ေတြ႔ဘ၀ရဲ႔ရုိက္ခတ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတာပဲ။ အဲဒီခံစားခ်က္ေတြကို ခံႏုိင္ရည္အျပည့္ (သို႔) အေကာင္းဆုံးရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္သြားႏိုင္ဖို႔ ကိုယ့္ဘက္ကို အထူးႀကဳိးစားရမွာေပါ့။

ကုိေအာင္ said...

ေအာက္ဆုံးပုိဒ္က စာသားေတြ အရမ္းသေဘာက်တယ္
အကုိ။

ေက်ာ္သက္ said...

အင္တာနက္ေခတ္မွာအဲဒီသရဲက ၂၄ နာရီေျခာက္တယ္၊ေမာင္ေဆာင္းေရ
ခဏေန
သရဲအကဲခတ္ေတြ ေပၚလာဦးမယ္၊

pandora said...

အသစ္စက္စက္ သံစဥ္စာသားေတြအတြက္ လြတ္လပ္တဲ့ ႏွလံုးသား၀ိညာဥ္ အသက္၀င္လာဖို႕...။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ကမၻာေၿမေၿခာက္ေသြ႔ၿခင္း သီခ်င္းစာသားကို
ဗမာၿပည္ေဂ်ာက္က်ၿခင္းသံစဥ္နဲ႔ တြဲဖက္သီဆိုေနရတုန္းပဲ….


အဲဒီစာသားေလးဖတ္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ တမ်ဳိးျဖစ္သြားရ တယ္။မင္နီတား ထားတဲ့စာစုကို ထပ္၀ိုင္းျပလိုက္သလို ပါပဲ ကိုယ့္အမိေျမအတြက္ လိႈက္ခနဲ ၀မ္းနည္းသြား
မိတယ္...။စာေပရဲ႕ အင္အားဆိုတာ ဒါနဲ႔ တူပါရဲ႕

မမသီရိ said...

မိခင္ေတြရဲ႕ ေၾကြခဲ့တဲ့ ႏွလုံးသားေတြ ဘာနဲ႕ အစားထိုးရမလဲ