Sunday, April 4, 2010

”အေမ့ရဲ့သား..ေပ်ာက္ဆံုးစာရင္းဝင္သြားတယ္”

ဆင့္ပြားခံစားခ်က္ေတြနဲ႔
ရင္ခြင္ဗလာေပၚကို
ကဗ်ာမ်ိဳးက်ဲေနရတာ
ႏွစ္တရာ အမာရြတ္ေပၚမွာ
ေဆးၿပန္ဆြတ္ေနရသလိုပါပဲ အေမရယ္..

ဒီမွာ….
ေလထဲကတဆင့္ ၿပန္အန္လြင့္က်လာတဲ့
ေလာကဓမၼေတြကို ပင့္သက္နဲ႔နာၾကားရ
နာနာက်င္က်င္ သီခ်င္းစာသားေတြကို
ဗလာတရားမဲ့သူလို ခံစားရနဲ႔
ကိုယ္ပိုင္စကားလံုးေတြက်ေတာ့
သံုးမရတဲ့ ေဟာဒီ လက္ရွိဘဝလိုပဲ
ခ်ိဳ႕တဲ့လွခ်ည္ရဲ့ အေမ...

ေထြရာေလးပါး
အလန္းတရားေလးေတြနဲ႔ ပြားဖို႔
ေဝါဟာရအသစ္ေတြနဲ႔ ကစားဖို႔
ေလေၿပေလညင္းမရွိ
ေၿမပင္ေၿမရင္းမရွိတဲ့
ေဟာဒီ ႏုိင္ငံရပ္ၿခားရပ္ကြပ္တခုဟာ
သားအတြက္ေတာ့
ဆန္းသစ္မႈေနကြယ္တဲ့ ေတာင္စြယ္ပဲ အေမ..

အေမ့သားမိုက္က
ႏုိင္ငံမွားၿပီး လမ္းသလားလိုက္မိသူဆိုေတာ့
တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ
အထူအပါးလည္း နားမလည္သူ
အရြယ္မတူတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အံမဝင္ခြင္မက်
ေလးဘက္နာက်ေနတဲ့
ပန္းနာသည္လိုဘဝနဲ႔
ဒုကၡေခ်ာင္းေတြ တဟြတ္ဟြတ္ဆိုးရင္း
အေမၿပန္ခင္းေပးမယ့္
နံနက္ခင္း ေၿမနီလမ္းကေလးကိုပဲ
မ်က္ရည္ဝဲရုံမက ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့ရေပါ့ အေမ...

ဟိုးတရံတခါဆီက
အေမေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ရဖူးတဲ့...
လြန္ေလၿပီးေသာ ႏွစ္ေတြဆီက
အေမလိုက္ရွာခဲ့ဖူးတဲ့
အေမတသသနဲ႔ လြမ္းဆြတ္ခဲ့ရဖူးတဲ့...
အေမ့ရဲ့ တန္ဖိုးမၿဖတ္ႏုိင္လွတဲ့
ေဟာဒီ ပစၥည္းကေလးဟာေလ...

ဒီမွာ..
အခုေတာ့လည္း
ေရာင္းပမ္းမလွတဲ့
အေဟာင္းတန္းညေတြေပၚမွာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေဟာင္းေစ်းနဲ႔တင္ေရာင္းရင္း
ေပ်ာက္ဆံုးစာရင္းဝင္ေနခဲ့ရပါၿပီ အေမရယ္…..။ ။

7 comments:

Anonymous said...

ေရာင္းပမ္းမလွတဲ့
အေဟာင္းတန္းညေတြေပၚမွာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေဟာင္းေစ်းနဲ႔တင္ေရာင္းရင္း
ေပ်ာက္ဆံုးစာရင္းဝင္ေနခဲ့ရပါၿပီ အေမရယ္…..။ ။

း) း)

ဒ႑ာရီ said...

အကိုေရ......... ဘယ္ေလာက္ပဲ ေပ်ာက္ဆံုး စာရင္း၀င္ပါေစ.. အေမ့အတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အဖိုးတန္ရတနာေလးပါပဲ အကိုရယ္။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

ကိုခ်စ္ေဖ said...

အေမကသားေပ်ာက္ သားေတြကအေမေပ်ာက္
ေဟာဒီေျမ..ဒါတို႔ျပည္ တ႔ို႔မပိုင္တဲ့ေျမ...အသိမ္းပိုက္ခံေျမ ကၽြန္ျပဳခံရရာေျမ..ကမၻာမေၾက ေပါ့ ကိုခ်ိဳတူး

Anonymous said...

“ဟိုးတရံတခါဆီက
အေမေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ရဖူးတဲ့...
လြန္ေလၿပီးေသာ ႏွစ္ေတြဆီက
အေမလိုက္ရွာခဲ့ဖူးတဲ့
အေမတသသနဲ႔ လြမ္းဆြတ္ခဲ့ရဖူးတဲ့...
အေမ့ရဲ့ တန္ဖိုးမၿဖတ္ႏုိင္လွတဲ့
ေဟာဒီ ပစၥည္းကေလး”

တစ္ခ်ိန္ေတာ့လည္း အေမ့ရင္ခြင္ထဲ ျပန္ေရာက္လာဦးမွာပါေလ...

သိဂၤါေက်ာ္

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

ကိုေဆာင္း........
ညီေလ....
ကဗ်ာေလးကိုဖတ္ရင္း..... ရင္ထဲမွာႏြမ္းသြားမိတယ္ဗ်ာ.....။
ေမေမ့ကိုလည္းသတိရမိသြားမိတယ္ဗ်ာ.......း((
ဘာတဲ့ဗ်ာ.....
“ေဟာဒီ ႏုိင္ငံရပ္ၿခားရပ္ကြပ္တခုဟာ
သားအတြက္ေတာ့
ဆန္းသစ္မႈေနကြယ္တဲ့ ေတာင္စြယ္ပဲ အေမ”.... တဲ့လားဗ်ာ....။
ခံစားရတယ္အစ္ကို.......။
တစ္ကယ္ဗ်ာ......။
ခင္မင္ေလးစားေနတဲ့.... ညီ
ဏီလင္းညိဳ

ႏွင္းေဟမာ said...

အစ္ကိုေရ..
အေဟာင္းတန္းေရာက္ေနခဲ႔ေပမယ္႔
တန္းဖိုးအရိွဆံုး စာရင္း၀င္ေနခဲ႔ပါတယ္ အစ္ကိုရယ္...
အေမၿပန္ခင္းေပးမယ့္
နံနက္ခင္း ေၿမနီလမ္းကေလးကိုပဲ
မ်က္ရည္ဝဲရုံမက ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့ရေပါ့ အေမ...
ဆိုတဲ႔ ကဗ်ာအပိုဒ္ေလးကို ဖတ္ျပီး ရင္နင္႔သြားေအာင္ ခံစားလိုက္ရပါတယ္
အစ္ကို႔ရဲ႕ညီမေလး ႏွင္း

သဒၶါလႈိင္း said...

ကိုေဆာင္းေရ..
ရင္နင့္ေအာင္ခံစားလိုက္ရတဲ့ကဗ်ာတပုဒ္ပါပဲ။
ဘယ္ေတာ့မွေပ်ာက္ဆံုးစာရင္းမ၀င္ပါဘူးကိုေဆာင္း..။
မ်က္ရည္ကိုအားေဆးအျဖစ္ေျပာင္းလို႔လက္မေထာင္ႏိုင္တဲ့
ႏိုင္ငံသားေတြျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကမယ္အကို..။

ခင္တဲ့
ညီမသဒၶါ