”ဂ်ဴလီယာမဖတ္ခဲ့ရေသးတဲ့ ကဗ်ာ”

ငါ့ဝါက်နဲ႔ ငါ
နင္မၿမင္သာတဲ့ ဒဏ္ရာေတြရခဲ့ဖူးပါရဲ့....

ရင္ခုန္တတ္ရုံ ရွင္သန္ေနတဲ့
နင့္ရဲ့ ႏွလံုးသားတစံုနဲ႔
ငါ့သတ္ပံုေတြကို ဖြင့္မဖတ္ၾကည့္ပါနဲ႔ ဂ်ဴလီယာ..

ဆည္းလည္းမပြင့္တဲ့ မနက္ခင္းေတြကို
ကာရန္ၾကိဳးေတြနဲ႔ ဖြဲ႔သီလို႔မရႏုိင္ခဲ့တာ
နင္သိခဲ့ပါရဲ့လား ဂ်ဴလီယာ!…

ေခါင္းေလာင္းမထိုးတဲ့ ညေနမ်ိဳးကို
သံစဥ္ေတြနဲ႔ ေဆးဆိုးလို႔မရနုိင္ခဲ့တာ
နင္သိခဲ့ပါရဲ့လား ဂ်ဴလီယာ!….

နင္မေရာက္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ ေတာနက္တေနရာက
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆာေလာင္ေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးထဲမွာ
နင္မဖတ္ခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္ ဂ်ဴလီယာ…

နင္ကိုယ္တိုင္ ဘာသာမၿပန္ႏုိင္ခဲ့တဲ့
ၿဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ထဲက
ပြတ္ရွကင္ရဲ့ ဒုတိယလူဟာ
က်ည္မပါတဲ့ေသနတ္ကို ကိုင္ထားခဲ့တာပါ ဂ်ဴလီယာ…

ဂ်ဴလီယာေရ..
ေကာင္မေလးရဲ့..
နင့္ၿမိဳ႕ၿပညေန ရႈခင္းအေသေတြကို ေရခ်ိဳးေပးဖို႔
ငါ့ေကာင္းကင္မွာ ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ေနရတုန္းပဲကြဲ႔....

ေသခ်ာတယ္ ဂ်ဴလီယာ
ဒါဟာ.နင္မဖတ္ခဲ့ရေသးတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ပဲၿဖစ္တယ္...။ ။